Porucznik Diabła Maria Fagyas

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Moll nie jest jednak odważnym iślepo posłusznym oficerem sztabowym w armii Kajzera, ale warmii cesarza Franciszka Józefa.Między obiema armiamiistniała olbrzymia różnica.Austriaków uczono myśleć, gdytymczasem Niemcom było to zabronione, a Moll należał dotych, którzy nie myślą.Jako urodzony hipochondryk, stalezażywający tabletki od bólu głowy, syropy od kaszlu i różneleki, zapewne nie omieszka spróbować darmowej próbkipatentowanego leku.Zbędny!Oblonsky.Wysoki chudy Polak, świetny jezdziec.Podobniejak większość ułanów nadawał się wybornie na artystę w cyrku,gdzie zapewne czekałaby go wielka sława.Był szarmancki,niczym osiemnastowieczny rycerz, ale jego wiara wskuteczność ataków kawaleryjskich czyniła go zbędnym!Hodossy.Typowy Węgier, tak jak Oblonsky był typowymPolakiem.Jeszcze jeden osiemnastowieczny rycerz.Armiamogła z pewnością obejść się bez niego równie dobrze, jak bezreszty Węgrów.W 1848 roku podnieśli przecież bunt przeciwkoFranciszkowi Józefowi.Kto może gwarantować, że będą chcielidla niego walczyć w 1910 i pózniej? Z każdym Węgrem są tylkosame kłopoty, nawet z tak zacnym chłopem jak Hodossy,dlatego jest też zbędny!Brakowało mu jeszcze czterech osób.Dla względówbezpieczeństwa zmuszony był dodać jednego spośródpominiętych awansem oficerów, umieszczonego dużo niżej naliście lokat, żeby zmylić władze śledcze zmuszając je doszukania sprawcy pomiędzy absolwentami o wyższychlokatach.Porucznik von Hedry zajmował na liście lokat miejscedziewiętnaste.Jeszcze jeden Węgier, ale innego pokroju niżHodossy.Lekkoduch, zawadiaka, miłośnik koni i kobiet.Maruder w białych rękawiczkach glass�.Najlepszy szermierz wgrupie.Nikt nie ważył się mu wchodzić w drogę, chyba żechciał stracić ucho albo czubek nosa.Nie znał co to strach,należał do tego typu oficerów, którzy zawsze pierwsi wyskocząz ukrycia i poprowadzą pluton wprost na ogień zaporowywroga, by otrzymać pośmiertnie Krzyż Zasługi.Ten to jest już zpewnością zbędny!Dugonicz! Dotąd jeszcze miał wyraznie przed oczyma jegowysoką, chudą postać.Przywodził na myśl jastrzębia.Krążyłowiele zabawnych anegdot o jego śmiałych wyczynach wsypialni.Kiedy wszyscy byli wprost przybici wkuwaniem doegzaminów, ćwiczeniem się w jezdzie konnej i lekcjami języka,Dugonicz zawsze potrafił znalezć czas na zabawę.Jakże łatwoto przychodziło temu bogatemu serbskiemu sukinsynowi, którywychował się w siodle, a drogę do sukcesu miał wybrukowanązłotem ojca.Zbędny!Zastanawiał się, czy osiem prospektów wystarczy, bo tylumiał adresatów włączając Hedry ego, którego zagłada miałajedynie wartość taktyczną.Zdarzyło się Dorfrichterowi, żekiedy odtwarzał nazwiska z pamięci, dwukrotnie opuściłMessemera, widać miał trudności z przypomnieniem sobie tejpostaci.Człowiek o silniejszej osobowości nie byłby takcałkowicie wyśliznął się z pamięci w ciągu czterech krótkich lat,toteż nie stanie się armii krzywda, jeśli się będzie musiałaobejść bez Messemera!Ustalając liczbę od razu uznał Richarda Madera za jednego zezbędnych.Wprawdzie Mader ocalił mu życie, ale i byłświadkiem najbardziej upokarzającego momentu w życiuDorfrichtera.Przez wiele miesięcy po zdarzeniu na plaży wCastelnuovo dręczył go stale powtarzający się sen: tonie, aMader pękając ze śmiechu stoi o krok na brzegu morza,huśtając się na piętach i nie rusza się ani o cal.Im głośniejDorfrichter krzyczał, tym głośniej śmiał się Mader, aż się obagłosy stopiły w jeden rozdzierający uszy krzyk, od którego siębudził.Po ukończeniu Akademii Wojennej odbywali obajsłużbę w różnych garnizonach i parokrotnie spotkali sięprzypadkiem.Za każdym razem starał się unikać Madera i czułsię nieswój i przerażony, jeśli mu się to nie udało.Trzejpozostali, którzy brali udział w pikniku, to Landsberg-L�vy,Hoffer i Gabriel [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki