Maria De La Fayette ksiezna de cleves

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I jeszcze raz, zaklinam cię,uczyń, abym go nie wióiał.Po czym Sancerre zaczął płakać, rozpaczać po pani de Tournon, mówić do niej, po-wiadać jej najczulsze rzeczy w świecie; potem wrócił do nienawiści, do skarg, do wy-rzutów i do wyklinań.Wióąc go w takim ciężkim stanie, zrozumiałem, że trzeba mibęóie jakowejś pomocy, aby go uspokoić.Posłałem jego brata, którego właśnie zosta-wiłem u króla; nim wszedł, wyszedłem pomówić z nim w przedpokoju i opowieóiałemmu stan, w jakim znajduje się Sancerre.Wydaliśmy rozkazy, aby zapobiec, by nie ujrzałd'Estouteville'a.I obróciliśmy sporą cześć nocy na to, aby go przywieść do rozumu.�iśrano zastałem go jeszcze baróiej strapionym; brat został przy nim, a ja wróciłem dociebie. Zdumiona jestem niepomiernie rzekła pani de Cl�ves przypuszczałam, żepani de Tournon niezdolna jest do miłości i do zdrady. Niepodobna odparł pan de Cl�ves dalej posunąć zręczności i obłudy.Zważ,że kiedy Sancerre sąóił, iż ona zmieniła się dla niego, było tak w istocie: zaczynała kochaćd'Estouteville'a.Powiadała tamtemu, że ją pocieszył po stracie męża i że on jest przyczyną,iż sfolgowała swej ciężkiej żałobie; a Sancerre wierzył, że to dlatego, że myśmy postanowili,iż nie bęóie już okazywała takiego strapienia.Udawała przed d'Estoutevillem, że jeśliukrywa ich porozumienie i pragnie wyjść za niego jakoby zmuszona przez ojca, to przeztroskę o swoją dobrą sławę; a to było, aby porzucić Sancerre'a tak, aby nie mógł się na tożalić.Trzeba mi wracać ciągnął pan de Cl�ves aby odwieóić tego nieszczęśliwego,a sąóę, że i tobie trzeba wracać do Paryża.Czas jest, abyś zaczęła widywać luói i abyśzaczęła przyjmować ową niezliczoną ilość wizyt, od których nie możesz się zwolnić.Pani de Cl�ves zgoóiła się na powrót i wróciła nazajutrz.Czuła się spokojniejsza co dopana de Nemours; słowa umierającej matki i ból po jej śmierci oderwały ją od dawnychuczuć, pozwalając mniemać, że te uczucia zupełnie się zatarły.Tegoż samego wieczora odwieóiła ją królewicowa i wyraziwszy uóiał, jaki bierze w jejstrapieniu, rzekła iż, aby ją odwrócić od tych smutnych myśli, opowie jej wszystko, cosię óiało na dworze w czasie jej nieobecności: jakoż opowieóiała pani de Cl�ves parępoufnych rzeczy. Ale o czym najpilniej chciałam ci powieóieć dodała to iż pewnym jest, żepan de Nemours jest namiętnie zakochany i że najpoufalsi jego przyjaciele nie tylko nie sąw sekrecie, ale nie mogą zgadnąć, kto jest przedmiotem jego uczuć.Bądz co bądz miłośćta jest dość silna, aby mu kazać zaniedbać lub, aby lepiej rzec, porzucić naóieję korony.Królewicowa opowieóiała następnie wszystko, co się zdarzyło w sprawie Anglii. Dowieóiałam się tego ciągnęła od pana d'Anville; powieóiał mi óiś rano,że król posłał wczoraj wieczór po pana de Nemours na skutek listów Lignerola, któ-ry chce wrócić, i pisze królowi, że nie może już upozorować przed królową angielskąociągań pana de Nemours.Królowa (pisze) zaczyna czuć się obrażona; mimo że nie dałajeszcze stanowczego słowa, dosyć już powieóiała, aby można było azardować podróż.Królprzeczytał ten list panu de Nemours, który, zamiast mówić poważnie, jak czynił w po-czątkach, zaczął się jeno śmiać, baraszkować i drwić sobie z naóiei Lignerola.Powiadał,że cała Europa potępiłaby jego nierozwagę, gdyby się wybrał do Anglii jako rzekomy mążkrólowej, nie będąc pewien powoóenia. Zdaje mi się takoż dodał że w złą poręwybrałbym się teraz, kiedy król hiszpański robi co w jego mocy, aby zaślubić tę królową.Nie byłby to może baróo grozny rywal w miłości, ale, gdy choói o małżeństwo, sąóęże W.K.Mość nie raóiłby mi z nim współzawodniczyć. Raóiłbym ci to w tym przypadku odparł król ale nie bęóiesz miał okazjiz nim walczyć; wiem, że ma inne zamiary; a gdyby ich nawet nie miał, królowa Mariadość licho wyszła na jarzmie hiszpańskim, aby można było sąóić, że siostra jej zechce jeprzyjąć znowu i że da się olśnić blaskiem tylu zjednoczonych koron [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki