Marc Levy Wszystko, Czego Nie Zdšżylimy Powiedzieć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Nie wiem, jak ci dziękować J�rgen.Przywiozę stamtąd Nagrodę Pulitzera dla siebie, atobie ułatwię awans na dyrektora redakcji międzynarodowej!Tomas się rozłączył.Knapp patrzył, jak Julia i towarzyszący jej mężczyzna idą przez holi wychodzą z budynku.Usiadł przy biurku i odłożył słuchawkę do ładowarki.17Tomas wrócił do Mariny, która czekała u szczytu Schodów Hiszpańskich.Po placukrążyły tłumy ludzi. Rozmawiałeś z nim? zapytała Marina. Chodzmy, straszny tu tłok, można się udusić.Powłóczymy się po sklepach i jeśliznajdziemy tę apaszkę, która ci się tak podobała, tę tęczową, kupię ją dla ciebie.Marina wsunęła na nos ciemne okulary i wstała bez słowa. Tędy nie dojdziemy do tego sklepu! krzyknął za nią Tomas, kiedy Marina szybkimkrokiem szła w stronę fontanny. Nie, to w przeciwnym kierunku, ale i tak nie chcę już tej apaszki!Tomas pobiegł za nią i dogonił u stóp schodów. Wczoraj o niej marzyłaś! Sam powiedziałeś, to było wczoraj, a dziś już jej nic chcę! Takie właśnie są kobiety,często zmieniają zdanie, a wy, mężczyzni, jesteście durniami. Co cię ugryzło? zdziwił się Tomas. Jeżeli naprawdę chciałeś mi coś podarować, to trzeba było wybrać prezent, ładnie gozapakować i ukrywać jak niespodziankę, bo to powinna być niespodzianka.To się nazywatroskliwość, Tomasie, rzadka cecha, bardzo ceniona przez kobiety.Od razu uspokajam twojeobawy, to wcale jeszcze nie oznacza wciskania wam obrączek na palce. Przepraszam, myślałem, że sprawię ci przyjemność. A zrobiłeś przykrość.Nie chcę prezentu na przeprosiny.RL Ale ja nie zamierzałem cię przepraszać, nie miałem za co! Czyżby? Jesteś jak Pinokio, nos ci się wydłuża! Chodz, uczcijmy twój wyjazd,zamiast głupio się kłócić.Bo przecież Knapp poinformował cię, że wyjeżdżasz, prawda? Radzęci znalezć dobrą restaurację i zaprosić mnie na kolację!I Marina poszła dalej, nie czekając na Tomasa.RLf& f& f&Julia otworzyła drzwi taksówki, kiedy Anthony zbliżał się już do hotelu. Musi być jakieś rozwiązanie.Przecież ten twój Tomas nie mógł zniknąć bez śladu.Gdzieś jest i znajdziemy go, trzeba tylko trochę cierpliwości. W ciągu dwudziestu czterech godzin? Został nam tylko jeden dzień, w sobotęwracamy.Chyba nie zapomniałeś? Tylko mój czas jest policzony, Julio.Ty masz przed sobą życie.Jeżeli chceszzakończyć tę sprawę, wrócisz tu.Sama, ale wrócisz.A ta podróż pozwoliła nam obojgupogodzić się z tym miastem.To już coś. Chyba nie po to mnie tu ciągnąłeś? Nie mów mi, że chciałeś mieć czyste sumienie? Jeżeli chcesz, możesz tak na to patrzeć.Nie mogę cię zmusić, żebyś mi wybaczyłacoś, co być może zrobiłbym raz jeszcze w podobnej sytuacji.Jednak nie kłóćmy się, chociażraz okażmy oboje dobrą wolę.Zapewniam cię, że w ciągu doby wiele się może zdarzyć.Julia odwróciła głowę.Jej ręka musnęła dłoń Anthony'ego, on niemal ją już ujął, ale siępowstrzymał.Przeszedł przez hol i stanął przy windach. Obawiam się, że dziś wieczorem nie będę mógł dotrzymać ci towarzystwa powiedział do córki. Nie miej mi tego za złe, ale czuję się zmęczony.Będzie rozsądniej,jeżeli zaoszczędzę baterie na jutro.Nigdy nie przyszłoby mi do głowy, że można coś takiegopowiedzieć. Idz odpocząć.Ja też jestem u kresu sił, zamówię kolację do pokoju.Spotkamy sięprzy śniadaniu, jeżeli chcesz, przyjdę do ciebie rano i zjemy je razem. Zwietny pomysł powiedział Anthony z uśmiechem na ustach.Winda wjechała na górę.Julia wysiadła, kiedy drzwi się zamykały, skinęła ojcu ręką izaczekała, aż cyfry w okienku wskażą, że kabina dotarła na ostatnie piętro.Po powrocie do pokoju napełniła wannę gorącą wodą, wlała do niej dwie buteleczkiolejku zapachowego, które stały na półce, i podeszła do telefonu, żeby zamówić półmisekowoców i płatki owsiane.Przy okazji włączyła telewizor zawieszony na ścianie, na wprostłóżka.Rozebrała się i poszła do łazienki.RLf& f& f&Knapp długo przeglądał się w lustrze.Poprawił krawat i raz jeszcze zerknął na swojeodbicie, wychodząc z toalety.Punktualnie o dwudziestej wystawę, której był pomysłodawcą,minister kultury miał otworzyć w Pałacu Fotografii.Dodatkowa praca związana z tymzamierzeniem pochłonęła sporo czasu, jednak stawka była wysoka jego awans.Jeżeliwieczór przyniesie sukces, jeżeli prasa wypowie się w jutrzejszych numerach przychylnie natemat jego dzieła, wkrótce będzie mógł się przenieść do dużego przeszklonego gabinetu przywejściu do redakcji.Knapp rzucił okiem na zegar w holu.Miał jeszcze kwadrans dośćczasu, żeby przejść piechotą przez Pariserplatz i zająć miejsce pod schodami, do których wiódłczerwony dywan.Tam, zgodnie z planem, miał powitać ministra w obecności kamer tele-wizyjnych.f& f& f&Adam zwinął w kulkę celofan, w który była opakowana jego kanapka, i zaczął celowaćdo kosza wiszącego na latarni w parku.Chybił i wstał, by go podnieść.Kiedy zbliżył się dotrawnika, wiewiórka podniosła łebek i stanęła na tylnych łapkach. Przykro mi, mała powiedział Adam. Nie noszę w kieszeni orzeszkówlaskowych, a Julia wyjechała z miasta.Wystawiła nas oboje do wiatru.Zwierzątko patrzyło na niego, przechylając główkę to w prawo, to w lewo. Nie sądzę, żeby wiewiórki lubiły wędlinę powiedział, rzucając na trawnik kawałekszynki, który wystawał spomiędzy kromek chleba.Wiewiórka nie skorzystała z poczęstunku i pobiegła pod drzewo.Po chwili śmigała popniu.Jakaś uprawiająca jogging dziewczyna zatrzymała się obok Adama. Rozmawia pan z wiewiórkami? Ja też, uwielbiam, kiedy do mnie podbiegają i takzabawnie ruszają noskiem. Wiem, kobiety mają do nich słabość, chociaż to bliscy kuzyni szczurów mruknąłniechętnie Adam.Wyrzucił kanapkę do kosza i odszedł, wcisnąwszy ręce do kieszeni.RLf& f& f&Ktoś zapukał do drzwi.Julia chwyciła rękawicę toaletową i szybko starła z twarzymaseczkę, którą przed chwilą nałożyła.Wyszła z wanny, włożyła szlafrok i podeszła do drzwi,żeby otworzyć pokojowemu.Poprosiła, żeby postawił tacę, a potem sięgnęła do portfela, żebywsunąć w rachunek banknot.Podała go pokojowemu.Kiedy odszedł z podpisanym rachunkiemi napiwkiem, usadowiła się na łóżku i zabrała się do płatków.Równocześnie przerzucałapilotem programy w telewizji, szukając zagranicznych stacji.Znalazła trzy hiszpańskie, dwie francuskie, potem CNN, ale nie miała ochoty oglądaćbrutalnych scen wojennych, wreszcie informacje giełdowe na Bloombergu, także pozostającepoza zakresem jej zainteresowań, podobnie jak teleturniej na RAI, gdzie prowadząca wydała jejsię zbyt wyzywająca.f& f& f&Dwóch motocyklistów eskortowało auto.Knapp stanął na palcach.Jego sąsiad próbowałwysunąć się przed niego, więc Knapp trącił go łokciem, przywołując do porządku.Trzeba byłoprzyjść wcześniej.Czarna limuzyna już zatrzymała się przed nim [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki