Jordan Penny Saga rodu Crightonow 01 Doskonaly plan

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Aagodne dzwięki muzyki Vivaldiego sączyły się z taś-my, rozrzewniając, poruszając najczulsze struny.Usta jejzadrżały, nieśmiała łza wymknęła się spod powieki, potemdruga.Zatopiła się w cierpieniu, w poczuciu beznadziejnościi pustki.Zwiat zewnętrzny odpłynął, była sama ze swoimbólem.W powietrzu wibrowała muzyka.Nie usłyszała,kiedy ktoś na dole otworzył drzwi, nie słyszała kroków naschodach.Nigdy nie zamykała na zamek drzwi do łazienki.Miesz-kała sama, więc nie było takiej potrzeby.Miała zamknięteoczy.Nadal było cicho i tylko czyjś zdyszany oddech przy-wrócił ją do rzeczywistości.Otworzyła oczy; pośpiesznie poderwała się z wody, bysięgnąć po ręcznik i zamarła w pół ruchu, z przerażeniemi niedowierzaniem wpatrując się w stojącego na proguLuke a. Luke! Co ty tu robisz? Jak.? A jak myślisz? wymamrotał zmienionym głosemi, nim zdążyła coś zrobić czy powiedzieć, pochwycił jąw ramiona i wyjął z wanny, nie zważając na jej protesty, nazmoczony garnitur, na nic.To nie jest zwykły pocałunek, pomyślała oszołomiona,kiedy poczuła na wargach jego usta, żarliwe, nienasycone.Głód domagający się zaspokojenia, rozpaczliwa tęsknota,desperacja.to wszystko było w jego uścisku, w sposobie,w jaki ją całował, w jaki ją przytulał.Zadrżała, zabrakło jejpowietrza.Był tak blisko, znowu tak blisko.I już nic poza nimi nie było ważne, nic się nie liczyło.Czuła jego zapach, bijące od niego ciepło, spychane w zapo-mnienie uczucia odżyły z dawną siłą, przebudzone prag-nienia spalały i domagały się spełnienia.Luke drżał jak ona.Kochali się szaleńczo, niecierpliwie, jakby czas zaraz miałsię skończyć, jakby świat miał przestać istnieć.Oszołomie-ni, pijani radością i szczęściem, zatracali się w miłości,upajali sobą.Poczuła łzy w oczach, gdy w nagłym olśnieniuuświadomiła sobie, że w tej właśnie chwili dali począteknowemu życiu.I wiedziała, że powinna zaufać głosowiinstynktu, że jej nie zawiedzie.Wyciągnęła rękę i delikatnie dotknęła palcami jegopoliczka.Ucałował jej dłoń. Musimy porozmawiać powiedział cicho.Gwałtownie potrząsnęła głową, zamknęła oczy: Nie.Bała się tego, co od niego usłyszy.Teraz, kiedypragnienie zostało zaspokojone, może. Musimy powtórzył, nie przyjmując do wiadomościjej odmowy. Dlaczego nie powiedziałaś mi prawdy? zapytał cicho. Myślałam, że mi nie uwierzysz wyznała. Och, Bobbie.Z trudem przełknęła ślinę, kiedy podniosła na niegowzrok i w jego oczach ujrzała łzy. Ale co ty tu robisz? zapytała łamiącym się głosem. Byłam pewna, że Sam widziała się z tobą i.i już maszwystarczające powody, by mnie nienawidzić.Uśmiechnął się i popatrzył na nią uważnie. Myślałaś, że dałbym się nabrać? %7łe wziąłbym ją zaciebie? Musnął ustami jej piersi, a jej znowu zabrakło tchu. Nie mogę się skupić poskarżyła się z �smiechem. Ale jak poznałeś, że to nie jestem ja? Przecież nawet naszarodzina daje się nabrać, kiedy nam na tym zależy. A jak myślisz? zapytał, a widząc jej minę, wyjaśnił: Nie wiesz, że masz na mnie wyjątkowy wpływ? Wystar-czy twoja obecność, a.Samantha. Samantha? dopytywała się, wstrzymując oddechi zaglądając mu w oczy. Twoja siostra powiedział stanowczo nie działa namnie.Co z tego, że zewnętrznie jesteście do siebie podobne,skoro moje ciało wie lepiej? Odbieram cię w inny sposób.Całą swoją istotą czułem, że to nie jesteś ty.Dla mnie jesttylko jedna Bobbie, tylko jedna dziewczyna, która potrafiobudzić we mnie tyle emocji i pragnień, przy której ogarniamnie szaleństwo i. Zaczął obsypywać ją pocałunkamii coraz mocniej przytulać do siebie. Nie powinniśmy tegorobić wymruczał. Byłem tak odurzony, że w ogóle niepomyślałem o zabezpieczeniu. Jeśli jest tak, jak myślę, to już za Uózno na zabez-pieczenia szepnęła nieśmiało, bez tchu.Spojrzenie jego oczu ostatecznie rozwiało jej wątpliwo-ści, wystarczyło za słowa.Już nie musiała zarzekać się przedsobą, że go wcale nie chce, że go wcale nie kocha. Chcesz powiedzieć. urwał, chwycił głęboki od-dech. Już.? Tak szepnęła. Jeśli się nie mylisz, to tylko świadczy, jak wspanialedo siebie pasujemy. Popatrzył na nią z miłością, przygar-nął do siebie.W migoczącym blasku świec widziała jeszcze ich od-bicie w lustrze, kiedy pochylał się ku niej, kiedy ją całował,splecionych w namiętnym uścisku; światło pełgało pościanach, złociło ich skórę i byli jak para renesansowychkochanków w romantycznym weneckim pałacu. Kiedy zrozumiałaś, że mnie kochasz? zapytał jąnieco pózniej, kiedy otuleni w puszyste szlafroki zeszli dokuchni.Bobbie siedziała przy barku i patrzyła, jak Luke smażyjajecznicę. Miałam takie dziwne przeczucie, że stało się cośwyjątkowego, coś bardzo niebezpiecznego.To było wtedy,kiedy pierwszy raz mnie pocałowałeś wyznała, patrzącmuprosto w oczy. A ty? Och, dużo, dużo wcześniej zaśmiał się i naglespoważniał. Zakochałem się w tobie, kiedy tylko cięzobaczyłem, ale całkowitej pewności nabrałem po tamtejnocy u mnie. Nie mogłam pojąć, że zostawiłeś mnie wtedy samą wtrąciła Bobbie. Mogłam przecież uciec. Musiałem przemyśleć sobie wiele rzeczy, uporać sięze świadomością, że cię kocham.I może, patrząc na toz psychologicznego punktu widzenia.może nawet i chcia-łem, żebyś sobie poszła, ale jednocześnie czułem, że dałbymwszystko, żeby cię zatrzymać.na zawsze! Skąd wiedziałeś, że jestem tutaj, że w ogóle zechcę cięwidzieć po tym, co zrobiłeś i powiedziałeś.i jak się tudostałeś? zapytała Bobbie, kiedy znów powrócili naziemię, bowiem wyznanie Luke a zakończyło się nie tylkowystygłą jajecznicą.Przecież nie mogła być gorsza, skorotak szczerze powiedział jej o swoich uczuciach.Luke przybrał tajemniczą minę. Samantha się wygadała domyśliła się, widząc jegominę i używając pełnego imienia siostry, by w ten sposóbpodkreślić wagę sprawy. Tak, ale dopiero po tym, kiedy dowiedziała się, codociebie czuję zapewnił ją Luke. Nim to usłyszała, dobrzesię na mnie wyżyła.Niezle się od niej nasłuchałem na swójtemat.I nie miałem szans, by coś od niej wyciągnąć, choć odrazu powiedziałem, że wiem, że nie jest tobą, że tylko ciebieudaje.Ona nie całuje tak jak ty szepnął przekorniei widząc jej minę, przygarnął ją mocno do siebie. Dajspokój, naprawdę myślałaś, że chciałem ją pocałować?A nawet gdybym chciał, to sądzisz, by pozwoliła? Nie miałam pojęcia, że mogę być taka zazdrosna skrzywiła się Bobbie. Ja też nie przyznał Luke. A jestem.I to tak bardzo,że nie mogę nawet pogodzić się z myślą, że miałbym ciędzielić z kimś innym, nawet z twoją siostrą. A z naszym dzieckiem? zapytała. Pobierzemy się najszybciej jak to możliwe zapewniłją z przekonaniem i popatrzył na nią ze skruchą. Wyjdzieszza mnie, prawda, Bobbie? Tak szepnęła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki