[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Niestety, rzadko zdajemy sobie sprawę z kruchości życia na ziemi.29 marca 2009 roku dziennik La Stampa zamieścił informacjęo badaniach przeprowadzonych przez NASA i amerykańską NationalAcademy of Science, w których oceniano skutki wydarzenia o charakterzekatastroficznym jak najbardziej możliwego. Pytanie nie brzmi czy,lecz kiedy.Chodzi o proste i powracające wydarzenie, jakie miało jużmiejsce, w sposób bezbolesny, na ziemi w roku 1859, które jednakże dzi-siaj miałoby katastrofalne skutki.Chodzi o kulę plazmy wytworzoną przez Słońce.Częsta zazwyczajemisja cząsteczek energii słonecznej powoduje jedynie zakłócenia tele-komunikacyjne.Jednak według symulacji przeprowadzonej przez Amery-kanów ponowne pojawienie się kuli plazmy podobnej do tej z przeszłości,dostrzegalnej z Ziemi jako coś w rodzaju wspaniałej zorzy borealnej (pół-nocnej), mogłoby mieć dzisiaj następujące konsekwencje: zostałaby naru-szona konfiguracja ziemskiego pola magnetycznego, w efekcie czegostopieniu uległyby miliony transformatorów.Ciemność ogarnęłaby całąZiemię w ciągu kilku godzin. Wszystko się zatrzyma, bo wszystko jestporuszane elektrycznością.Jako pierwsza przestanie być dostarczana bie-żąca woda& Potem wyłączy się cała aparatura elektryczna do produkcjibenzyny& W ciągu kilku dni przestaną działać wszelkie urządzenia& Wciągu 72 godzin ustanie awaryjne zasilanie szpitalne.W ciągu miesiącaskończą się zapasy węgla 275.Nie byłoby ropy naftowej, gazu ani teżsystemów chłodzenia, a więc i zapasów żywności.%7łycie w ciągłej ciem-ności byłoby całkowicie zaburzone, gospodarka zrujnowana.W ciągukrótkiego czasu pochłonęłoby to ogromną ilość ofiar, na Ziemi nastałybyprzerażające warunki.Nie znamy częstotliwości takich burz słonecznych;hipotezy mówią o odstępach około jednego wieku&Ale to jeszcze nie wszystko.Aby naprawdę zdać sobie sprawę, jakkrucha jest ludzka kondycja na Ziemi, wystarczy zajrzeć do książki BillaMcGuire'a, profesora geofizyki na londyńskim University College.Jegoksiążka Guida alla fine del mondo (tutto quello che non avreste mai volutosapere), opublikowana we Włoszech przez Raffaella Cortinę w serii kie-rowanej przez Giulio Giorellego, przedstawia mrożącą krew w żyłachwizję apokalipsy wiszącej dosłownie nad naszymi głowami.Wezmy erupcje wulkaniczne, które - kiedy zachodzą - przez dłuższyczas czynią piekłem życie na Ziemi, na przykład potężne erupcje krateruYellowstone w Stanach Zjednoczonych, z których jedna miała miejsce 1,2milionów lat temu, a druga 650 tysięcy lat temu. Niepokojąca jest kon-statacja, że te ogromne erupcje wydają się zachodzić w przybliżeniu co650 tysięcy lat.Czy mamy zatem spodziewać się następnej w krótkim275 La Stampa , 29 marca 2009.139czasie? 276.Według ostatniego dokumentu BBC w Yellowstone szykujesię potężny wybuch.Ale nie tylko to.Co zdarzyło się 65 milionów lat temu, sprawiając, żez powierzchni Ziemi znikło nagle 95% wszystkich żywych gatunków?Prawdopodobnie w planetę uderzyła kometa albo asteroida.Od kilku latrząd amerykański i angielski obserwują problem, aby zrozumieć, jakiebyłoby prawdopodobieństwo zderzenia z Ziemią i jakie skutki mogłabyprzynieść taka kolizja.McGuire odpowiada, że prawdopodobieństwojest stuprocentowe , ponieważ Ziemia była już bombardowana kosmicz-nymi fragmentami w ciągu całej swojej długiej egzystencji.Pytanie za-tem brzmi: nie czy , lecz kiedy 277.Pośród 20 milionów fragmentówskał, jakie Ziemia napotyka na swojej orbicie, krążąc wokół Słońca, ta-kich, które mają średnicę dłuższą niż kilometr (mogą zatem mieć rujnują-ce skutki dla Ziemi) jest od 500 do 1000278.Udanego slalomu! McGuireostrzega, że szacunki częstotliwości zderzeń z przedmiotamio wymiarach jednego kilometra wskazują na przedział czasowy od 100000 do 333 000 lat, ale ostatni krater powstały po uderzeniu przedmiotuo tych wymiarach pochodzi sprzed co najmniej miliona lat 279.Ponadtoniebezpieczne są dla nas także komety.Kotwica ratunkowaPrzypomnijmy sobie w tym miejscu przejęty smutkiem głos Jana Pawła II,kiedy 25 marca 1984 roku na Placu św.Piotra błagał: Matko ludzii ludów, Ty, która znasz wszystkie ich cierpienia i nadzieje, (& ) przyjmijnasze wołanie skierowane wprost do Twojego Serca i ogarnij miłościąMatki i Służebnicy ten nasz ludzki świat, który Ci zawierzamyi poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny i wieczny los ludzi i ludów [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Niestety, rzadko zdajemy sobie sprawę z kruchości życia na ziemi.29 marca 2009 roku dziennik La Stampa zamieścił informacjęo badaniach przeprowadzonych przez NASA i amerykańską NationalAcademy of Science, w których oceniano skutki wydarzenia o charakterzekatastroficznym jak najbardziej możliwego. Pytanie nie brzmi czy,lecz kiedy.Chodzi o proste i powracające wydarzenie, jakie miało jużmiejsce, w sposób bezbolesny, na ziemi w roku 1859, które jednakże dzi-siaj miałoby katastrofalne skutki.Chodzi o kulę plazmy wytworzoną przez Słońce.Częsta zazwyczajemisja cząsteczek energii słonecznej powoduje jedynie zakłócenia tele-komunikacyjne.Jednak według symulacji przeprowadzonej przez Amery-kanów ponowne pojawienie się kuli plazmy podobnej do tej z przeszłości,dostrzegalnej z Ziemi jako coś w rodzaju wspaniałej zorzy borealnej (pół-nocnej), mogłoby mieć dzisiaj następujące konsekwencje: zostałaby naru-szona konfiguracja ziemskiego pola magnetycznego, w efekcie czegostopieniu uległyby miliony transformatorów.Ciemność ogarnęłaby całąZiemię w ciągu kilku godzin. Wszystko się zatrzyma, bo wszystko jestporuszane elektrycznością.Jako pierwsza przestanie być dostarczana bie-żąca woda& Potem wyłączy się cała aparatura elektryczna do produkcjibenzyny& W ciągu kilku dni przestaną działać wszelkie urządzenia& Wciągu 72 godzin ustanie awaryjne zasilanie szpitalne.W ciągu miesiącaskończą się zapasy węgla 275.Nie byłoby ropy naftowej, gazu ani teżsystemów chłodzenia, a więc i zapasów żywności.%7łycie w ciągłej ciem-ności byłoby całkowicie zaburzone, gospodarka zrujnowana.W ciągukrótkiego czasu pochłonęłoby to ogromną ilość ofiar, na Ziemi nastałybyprzerażające warunki.Nie znamy częstotliwości takich burz słonecznych;hipotezy mówią o odstępach około jednego wieku&Ale to jeszcze nie wszystko.Aby naprawdę zdać sobie sprawę, jakkrucha jest ludzka kondycja na Ziemi, wystarczy zajrzeć do książki BillaMcGuire'a, profesora geofizyki na londyńskim University College.Jegoksiążka Guida alla fine del mondo (tutto quello che non avreste mai volutosapere), opublikowana we Włoszech przez Raffaella Cortinę w serii kie-rowanej przez Giulio Giorellego, przedstawia mrożącą krew w żyłachwizję apokalipsy wiszącej dosłownie nad naszymi głowami.Wezmy erupcje wulkaniczne, które - kiedy zachodzą - przez dłuższyczas czynią piekłem życie na Ziemi, na przykład potężne erupcje krateruYellowstone w Stanach Zjednoczonych, z których jedna miała miejsce 1,2milionów lat temu, a druga 650 tysięcy lat temu. Niepokojąca jest kon-statacja, że te ogromne erupcje wydają się zachodzić w przybliżeniu co650 tysięcy lat.Czy mamy zatem spodziewać się następnej w krótkim275 La Stampa , 29 marca 2009.139czasie? 276.Według ostatniego dokumentu BBC w Yellowstone szykujesię potężny wybuch.Ale nie tylko to.Co zdarzyło się 65 milionów lat temu, sprawiając, żez powierzchni Ziemi znikło nagle 95% wszystkich żywych gatunków?Prawdopodobnie w planetę uderzyła kometa albo asteroida.Od kilku latrząd amerykański i angielski obserwują problem, aby zrozumieć, jakiebyłoby prawdopodobieństwo zderzenia z Ziemią i jakie skutki mogłabyprzynieść taka kolizja.McGuire odpowiada, że prawdopodobieństwojest stuprocentowe , ponieważ Ziemia była już bombardowana kosmicz-nymi fragmentami w ciągu całej swojej długiej egzystencji.Pytanie za-tem brzmi: nie czy , lecz kiedy 277.Pośród 20 milionów fragmentówskał, jakie Ziemia napotyka na swojej orbicie, krążąc wokół Słońca, ta-kich, które mają średnicę dłuższą niż kilometr (mogą zatem mieć rujnują-ce skutki dla Ziemi) jest od 500 do 1000278.Udanego slalomu! McGuireostrzega, że szacunki częstotliwości zderzeń z przedmiotamio wymiarach jednego kilometra wskazują na przedział czasowy od 100000 do 333 000 lat, ale ostatni krater powstały po uderzeniu przedmiotuo tych wymiarach pochodzi sprzed co najmniej miliona lat 279.Ponadtoniebezpieczne są dla nas także komety.Kotwica ratunkowaPrzypomnijmy sobie w tym miejscu przejęty smutkiem głos Jana Pawła II,kiedy 25 marca 1984 roku na Placu św.Piotra błagał: Matko ludzii ludów, Ty, która znasz wszystkie ich cierpienia i nadzieje, (& ) przyjmijnasze wołanie skierowane wprost do Twojego Serca i ogarnij miłościąMatki i Służebnicy ten nasz ludzki świat, który Ci zawierzamyi poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny i wieczny los ludzi i ludów [ Pobierz całość w formacie PDF ]