[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mogą to też być opinie na temat kogoś, kto wzbudza w tobie sprzeczne uczucia albo sprawia,że czujesz się zagubiony.Zapisz swoje osądy w takiej postaci, w jakiej przychodzą ci na myśl.(Użyjczystej kartki lub, jeśli masz dostęp do Internetu, wejdz na stronę http://www.thework.org i przejdz dodziału o nazwie Do The Work" [Zastosuj Pracę], gdzie znajdziesz formularz Osądz blizniego", którymożna ściągnąć i wydrukować).Nie zdziw się, jeśli na początku trudno ci będzie wypełnić formularz.Przez tysiące lat uczono nas,abyśmy nie osądzali -ale spójrzmy prawdzie w oczy, nadal to robimy.Prawda jest taka, że każdy osądza w myślach.Dzięki Pracy dostajemy pozwolenie, by osądy te przemówiły (a nawet krzyknęły) napapierze.Możemy się przekonać, że nawet najbardziej nieprzyjemnym myślom można wyjść naprzeciwze zrozumieniem.Zachęcam, aby pisać o kimś, komu jeszcze nie wybaczyłeś do końca.Od tego właśniemożna zacząć.Nawet jeśli wybaczyłeś komuś na dziewięćdziesiąt dziewięć procent, nie będzieszwolny, dopóki przebaczenie nie będzie całkowite.Ten jeden procent, którego nie wybaczyłeś, tomiejsce, w którym utknąłeś - dotyczy to także wszystkich innych związków (również związku z samymsobą).Jeśli dopiero poznajesz Pracę, zdecydowanie odradzam na początek pisanie o sobie.Kiedy zaczynasz odosądzania siebie, za odpowiedziami kryje się jakiś motyw oraz rozwiązania, które nie będą skuteczne.Osądzanie kogoś innego, zadanie czterech pytań oraz odwrócenie odpowiedzi to bezpośrednia ścieżkaprowadząca do zrozumienia.Siebie możesz osądzić pózniej, kiedy będziesz już stosować cztery pytaniai odwrócenie dostatecznie długo, by zaufać sile prawdy.Jeśli zaczniesz od wskazania winnego na zewnątrz, uwaga nie będzie skupiona na tobie.Możesz sięwówczas rozluznić i odrzucić autocenzurę.Zwykle jesteśmy przekonani, że wiemy, co inni powinnirobić, jak powinni żyć, z kim powinni być.Widzimy wszystko, co dotyczy innych, ale nie to, codotyczy nas samych.Kiedy stosujesz Pracę, dostrzegasz, kim jesteś, dzięki temu, że dostrzegasz, kim według ciebie są inni.W końcu uświadamiasz sobie, że wszystko na zewnątrz jest odbiciem twojego sposobu myślenia.To tyjesteś narratorem, ty tworzysz projekcje wszystkich opowieści, a świat jest odzwierciedleniem twoichmyśli.Od zarania dziejów ludzie starali się osiągnąć szczęście, zmieniając świat.Ta metoda nigdy nie byłaskuteczna, ponieważ jest to podejście do problemu od niewłaściwej strony.Praca pokazuje nam, jakzmienić projektor - nasz umysł - a nie to, co jest projekcją.Przypomina to sytuację, gdy na soczewcerzutnika pojawi się paproch.Wydaje nam się, że na ekranie jest skaza, więc staramy się usunąć tę czytamtą osobę, zależnie od tego, na kim się ta skaza pojawia.Ale próba /lniany jest daremna.Kiedy jużzrozumiemy, w czym tkwi problem, możemy wyczyścić soczewkę.To koniec cierpienia i początekradości w raju.Ludzie często mi mówią: Czemu miałbym osądzać blizniego? Przecież już wiem, że chodzi o mnie".Wyjaśniam: Rozumiem.Proszę, zaufaj procesowi.Osądz swojego blizniego i kieruj się prostymiwskazówkami".Oto kilka przykładów osób, o których możesz pisać: matka, ojciec, żona, mąż, dzieci,rodzeństwo, partner, sąsiad, przyjaciel, wróg, współlokator, szef, nauczyciel, podwładny,współpracownik, kolega z drużyny, sprzedawca, klient, mężczyzni, kobiety, ktoś, kto ma nad tobąwładzę, Bóg.Często, im bardziej osobisty wybór, tym skuteczniejsza może być Praca.Pózniej, kiedy już nabierzesz większej wprawy w stosowaniu Pracy, możesz zbadać swoje osądydotyczące takich tematów, jak: śmierć, pieniądze, zdrowie, swoje ciało, swoje nałogi, a nawet krytycznystosunek do siebie.(Por.rozdział szósty Praca dotycząca spraw zawodowych i pieniędzy; rozdziałsiódmy Jak stosować Pracę, gdy osądzamy siebie; oraz rozdział jedenasty Praca dotycząca ciała i uzależnień).Kiedy będziesz już gotowy, możesz wziąć na warsztat i badać każdą niewygodną myśl,która pojawia się w twoim umyśle.Kiedy uświadamiasz sobie, że każdy stresujący moment, jakiegodoświadczasz, jest darem, który wskazuje ci drogę do wolności, życie staje się coraz bardziej życzliwe.JAK PISA W FORMULARZU I DLACZEGOProszę, abyś oparł się pokusie dalszej pracy bez zapisywania swoich osądów.Jeśli będziesz próbowałstosować Pracę tylko w myślach, bez zapisywania zdań, umysł cię przechytrzy.Zanim sobie touświadomisz, myśl ucieknie, a umysł zacznie snuć kolejną opowieść o tym, że ma rację [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Mogą to też być opinie na temat kogoś, kto wzbudza w tobie sprzeczne uczucia albo sprawia,że czujesz się zagubiony.Zapisz swoje osądy w takiej postaci, w jakiej przychodzą ci na myśl.(Użyjczystej kartki lub, jeśli masz dostęp do Internetu, wejdz na stronę http://www.thework.org i przejdz dodziału o nazwie Do The Work" [Zastosuj Pracę], gdzie znajdziesz formularz Osądz blizniego", którymożna ściągnąć i wydrukować).Nie zdziw się, jeśli na początku trudno ci będzie wypełnić formularz.Przez tysiące lat uczono nas,abyśmy nie osądzali -ale spójrzmy prawdzie w oczy, nadal to robimy.Prawda jest taka, że każdy osądza w myślach.Dzięki Pracy dostajemy pozwolenie, by osądy te przemówiły (a nawet krzyknęły) napapierze.Możemy się przekonać, że nawet najbardziej nieprzyjemnym myślom można wyjść naprzeciwze zrozumieniem.Zachęcam, aby pisać o kimś, komu jeszcze nie wybaczyłeś do końca.Od tego właśniemożna zacząć.Nawet jeśli wybaczyłeś komuś na dziewięćdziesiąt dziewięć procent, nie będzieszwolny, dopóki przebaczenie nie będzie całkowite.Ten jeden procent, którego nie wybaczyłeś, tomiejsce, w którym utknąłeś - dotyczy to także wszystkich innych związków (również związku z samymsobą).Jeśli dopiero poznajesz Pracę, zdecydowanie odradzam na początek pisanie o sobie.Kiedy zaczynasz odosądzania siebie, za odpowiedziami kryje się jakiś motyw oraz rozwiązania, które nie będą skuteczne.Osądzanie kogoś innego, zadanie czterech pytań oraz odwrócenie odpowiedzi to bezpośrednia ścieżkaprowadząca do zrozumienia.Siebie możesz osądzić pózniej, kiedy będziesz już stosować cztery pytaniai odwrócenie dostatecznie długo, by zaufać sile prawdy.Jeśli zaczniesz od wskazania winnego na zewnątrz, uwaga nie będzie skupiona na tobie.Możesz sięwówczas rozluznić i odrzucić autocenzurę.Zwykle jesteśmy przekonani, że wiemy, co inni powinnirobić, jak powinni żyć, z kim powinni być.Widzimy wszystko, co dotyczy innych, ale nie to, codotyczy nas samych.Kiedy stosujesz Pracę, dostrzegasz, kim jesteś, dzięki temu, że dostrzegasz, kim według ciebie są inni.W końcu uświadamiasz sobie, że wszystko na zewnątrz jest odbiciem twojego sposobu myślenia.To tyjesteś narratorem, ty tworzysz projekcje wszystkich opowieści, a świat jest odzwierciedleniem twoichmyśli.Od zarania dziejów ludzie starali się osiągnąć szczęście, zmieniając świat.Ta metoda nigdy nie byłaskuteczna, ponieważ jest to podejście do problemu od niewłaściwej strony.Praca pokazuje nam, jakzmienić projektor - nasz umysł - a nie to, co jest projekcją.Przypomina to sytuację, gdy na soczewcerzutnika pojawi się paproch.Wydaje nam się, że na ekranie jest skaza, więc staramy się usunąć tę czytamtą osobę, zależnie od tego, na kim się ta skaza pojawia.Ale próba /lniany jest daremna.Kiedy jużzrozumiemy, w czym tkwi problem, możemy wyczyścić soczewkę.To koniec cierpienia i początekradości w raju.Ludzie często mi mówią: Czemu miałbym osądzać blizniego? Przecież już wiem, że chodzi o mnie".Wyjaśniam: Rozumiem.Proszę, zaufaj procesowi.Osądz swojego blizniego i kieruj się prostymiwskazówkami".Oto kilka przykładów osób, o których możesz pisać: matka, ojciec, żona, mąż, dzieci,rodzeństwo, partner, sąsiad, przyjaciel, wróg, współlokator, szef, nauczyciel, podwładny,współpracownik, kolega z drużyny, sprzedawca, klient, mężczyzni, kobiety, ktoś, kto ma nad tobąwładzę, Bóg.Często, im bardziej osobisty wybór, tym skuteczniejsza może być Praca.Pózniej, kiedy już nabierzesz większej wprawy w stosowaniu Pracy, możesz zbadać swoje osądydotyczące takich tematów, jak: śmierć, pieniądze, zdrowie, swoje ciało, swoje nałogi, a nawet krytycznystosunek do siebie.(Por.rozdział szósty Praca dotycząca spraw zawodowych i pieniędzy; rozdziałsiódmy Jak stosować Pracę, gdy osądzamy siebie; oraz rozdział jedenasty Praca dotycząca ciała i uzależnień).Kiedy będziesz już gotowy, możesz wziąć na warsztat i badać każdą niewygodną myśl,która pojawia się w twoim umyśle.Kiedy uświadamiasz sobie, że każdy stresujący moment, jakiegodoświadczasz, jest darem, który wskazuje ci drogę do wolności, życie staje się coraz bardziej życzliwe.JAK PISA W FORMULARZU I DLACZEGOProszę, abyś oparł się pokusie dalszej pracy bez zapisywania swoich osądów.Jeśli będziesz próbowałstosować Pracę tylko w myślach, bez zapisywania zdań, umysł cię przechytrzy.Zanim sobie touświadomisz, myśl ucieknie, a umysł zacznie snuć kolejną opowieść o tym, że ma rację [ Pobierz całość w formacie PDF ]