Witkiewicz Magdalena Panny roztropne 02

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ale.- próbowała zaprzeczyć Milenka.- No i sprawa była na tyle beznadziejna, według Zuzy, żezwiała z lekcji i pojechała na Czarną do Judy Tadeusza.Wiesz, patron od spraw szczególnie trudnych ibeznadziejnych.Wymodliła się, ale powiedziałam, że Judanajbardziej ceni dobre uczynki.- Zofia Kruk spojrzała nadzieciaki cierpliwie wyrywające chwasty.- No i dlatego terazwyrywają tę koniczynę w szczytnej sprawie.Milena zaczęła się śmiać.- Ciociu, Jacek w tej fryzurze wygląda super.Takieciacho, wiesz? - mruknęła z zachwytem.- Ja właśnie w tejsprawie do ciebie przyjechałam.*Ciacho, Jacek Wolicki w spokoju grzebał sobie wserwerze, siedząc rozpostarty w fotelu i pijąc kawę zolbrzymią ilością mleka, gdy zadzwonił telefon.Dzwoniła jego córka Zuzanna, oświadczając mu, iż niewróci do domu na noc, bo musi kochanej Zosieńce pomagaćwyrywać chwasty z ogródka.A najlepiej zacząć o świcie, boto większe umartwianie się.Wstać i o poranku, bez śniadania,pielić.- Dziecko, a po co ty się chcesz umartwiać? - zapytałzdumiony Jacek, mechanicznie klikając myszką na non stoppojawiające się zapytania na ekranie.- Tata, w szczytnej sprawie.- A co na to pani Zofia? - Jacek przerwał klikanie.- Możedaj mi ją do telefonu?- Zosiu, do ciebie.Tata chce z tobą rozmawiać.- Małaoddała telefon bardzo się wzbraniającej przed tym Zofii.- Dzień dobry, panie Jacku, dzień dobry - przywitała się.-Naprawdę nie ma kłopotu, że Zuza zostanie.Będzie mi bardzomiło!Po licznych zagmatwanych wyjaśnieniach Zofiidotyczących nieobecności Zuzanny w szkole, Jacek uległnamowom Zofii i przekrzykującej ją w tle rozmowy córki izezwolił na jednonocne wakacje od ojca.Jemu też przydadzą się wakacje.Cóż on będzie robił z wolnym wieczorem?Musi się spotkać z Milenką.Trzeba poszukać pretekstu.Uśmiechnął się do swojego odbicia w monitorze i niczymwyrodny ojciec stwierdził, że pozbycie się na noc Zuzanny tobardzo dobry pomysł.Była przecież pod dobrą opieką.A może po prostu zaprosić Milenkę do kina, a nie szukaćpretekstu? Niee.Lepszy będzie pretekst.*Milena, siedząc w głębokim fotelu w salonie ciotki Zofii,rozmyślała głośno.- No to, ciociu, muszę znalezć pretekst, by się spotkać zJackiem. - Nogi wydepiluj.- Ciotka krytycznie spojrzała naMilenę.- Brwi wyreguluj.- Jeny, ciociu.Najpierw pretekst.- Milena podniosłanogawki spodni do góry.- Co ja mu nogi będę pokazywać? Tonajgorsze, co mam!- E, kochana, w takich chwilach się o tym nie myśli, conajgorsze, co najlepsze - wzruszyła ramionami ciotka.- A nógw takim stanie nie możesz pokazać nikomu.- Spojrzała zdezaprobatą na siostrzenicę, a w zasadzie na jej łydki.- No,ale Jacka już znasz dobrze, więc.- Ogolę - prychnęła Milena.Widząc badawczy wzrokciotki, powtórzyła: - No naprawdę, ciociu, obiecuję! -podniosła dwa palce do góry.- Ciociu, ale jaki pretekstwymyślić? Korki wyłączyć i udawać głupią? Udawanie głupiej czasem Milence przychodzi bez trudu"- pomyślała ciotka Zofia.- Więc może te korki by byłydobre".- Wyłączaj korki i działaj, kochanie! Trzymam kciuki! -uśmiechnęła się - wracaj do domu, Milaczku.I nogi ogól tymrazem!WSZYSTKO PRZEZ SIEDEMNASTOWIECZNEGO STOLARZATego dnia inna panna roztropna, Aleksandra Pieczka,obudziła się z olbrzymią chęcią na ogórka kiszonego.Ochotęmiała tak ogromną, że na piżamę szybko włożyła dres izbiegła do sklepu.Tam kupiła dodatkowo jeszcze sok zkiszonej kapusty i nim doszła do kasy, cały wypiła.Wróciłapo drugą butelkę.Do koszyka włożyła jeszcze cały worekjabłek i poszła zapłacić.- Widzę, że samo kwaśne! Chłopak będzie? - kasjerkasprawnie kasowała produkty.Aleksandra spojrzała na nią zaskoczona, zmrużyła oczy izaczęła liczyć dni.Intensywnie liczyła i liczyła.Gdy doszła do swojej klatki, doliczyła się już do siedmiutygodni, a drugi sok z kiszonej kapusty był w połowie wypity.- Kurde - zaklęła sobie z cicha.- To niemożliwe.Schowała klucz z powrotem do kieszeni i udała się znowu wstronę sklepu.Zaraz obok była apteka.Weszła do niej.- Poproszę test ciążowy - cicho wyszeptała.Szybkozgarnęła małe pudełko.- Kwas foliowy też? - zapytała pani magister - Przyda się,jeśli pani jest w ciąży.- Wymownie spojrzała na otwartąbutelkę z sokiem z kapusty.Aleksandra zrezygnowana pokiwała głową.A niech tambędzie i kwas foliowy.Zapłaciła za wszystko i poszła dodomu.Tam rzuciła na podłogę zakupy i usiadła, dzwoniąc doprzyjaciela i wyjąc mu w słuchawkę z powodu ciąży, wszakżepośrednio spowodowanej przez stolarza, zamieszkującego wsiedemnastym wieku okolice Matemblewa.Była w nastrojuiście grobowym.- I to wszystko przez tego stolaaaaaarzaaaaa - płakałaprzez telefon.Płakała, to mało powiedziane.Ona wyła w niebogłosy,patrząc na nierozpakowany jeszcze test ciążowy. - Testu jeszcze nie robiłam, ale ja to czu - u - u - ję!- Jakiego stolarza? - Maciej był zatroskany.- Jesteś wciąży ze stolarzem? Ola, co się dzieje? Z jakim stolarzem?- Maciuś, nie ze stolarzem! Z To - o - o - mkiem jestem!Mówiłam ci o nim!- No mówiłaś, mówiłaś - cicho szepnął Maciek.- Alekochasz go?- Ko - o - ocham - szlochała Aleksandra.- Ale ja go znamdwa miesiące! I od razu dziecko!- On cię kocha?- No mówi, że kocha - odparła Aleksandra, głośnowycierając nos.Maciej odsunął ucho od słuchawki.- Alewszyscy tak mówią!- Kochana, zatem nie ma kłopotu.A powiedz mi, cowspólnego miał z tym jakiś stolarz?- Ech, Maciek, ty nic nie rozumiesz, bo on szedł z jednejwsi do Gdańska, by się modlić za żonę w ciąży! No i miałobjawienie i potem tam była kapliczka.Maciek nie miał objawienia, dalej nic nie rozumiał.- I mytam na spacerze by - y - yliśmy - chlipała panna Pieczka - iTomek się śmiał, że kto tam przychodzi, ten szybko zachodzi.- Aleksandra usłyszała śmiech.- Nie śmiej się ze mnie! Jajestem taka nie - e - e - szczęśliwaaaaaaaa - łkała dosłuchawki.- Ty mi zaraz karty postaw!Maciej się uśmiechnął.Znał przyjaciółkę niemalże odurodzenia.Wiedział bardzo dobrze, kiedy była naprawdęnieszczęśliwa.Teraz miał dobre przeczucia.Trzeba wybrać siędo tego Gdańska i poznać nowego wybranka jego Niuni.O, matko! Niunia w białej sukni przed ołtarzem, a potem zmaleństwem na ręku! Maciej Filipiak najnormalniej naświecie się wzruszył.Wzruszył się jeszcze bardziej, kiedy z kart wyczytał to, cojuż oznajmiła mu przyjaciółka.Nie musiała robić testów.On miał pewność.Wisielec,Cesarzowa, Siedem Monet i As kijów.To mówiło wszystko.BRUTAL, KORKI, TRUSKAWKI I DW�CH POTENCJALNYCHOJC�W NA HORYZONCIEW tym czasie, gdy Milena leżała w pianie o zapachutruskawek, goląc nogi i ich okolice różową maszynką zaprojektowaną specjalnie dla kobiet", Aleksandra Pieczkaoddawała się nieco mniej romantycznemu zajęciu, gdyż poprostu sikała na test ciążowy, myśląc sobie, że to przecież jestzupełnie niemożliwe i że to na pewno jej się nie przydarzyło,no, bo przecież jak?Robiło jej się na przemian zimno i gorąco [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki