Bester Alfred Gwiazdy, Moje Przeznaczenie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Y�ng Yeovil i Dagenham zaczęli coś mówić równocześnie.Foyle uciszył ich ruchemdłoni. Jeden guzik naraz, panowie.Teraz Presteign próbuje wprawić mnie w podskoki.Zwrócił się do Presteigna. Naciśnij mocniej, krew i pieniądze, albo poszukaj innego guzika.Kim obecnie jesteś, aby wysuwać jakieś żądania?Presteign zacisnął usta. Prawo& zaczął. Co prawo? Straszysz? Foyle roześmiał się. Czy nadal uważasz mnie za kogoś, kogomożna zmusić do czegokolwiek straszeniem? Nie rób z siebie imbecyla.Mów do mnie wsposób, w jaki to czyniłeś w Sylwestra, Presteignie& bez litości, bez wybaczenia, bezhipokryzji.Presteign skłonił się, wziął głęboki oddech i przestał się uśmiechać. 141 Alfred Bester Gwiazdy moje przeznaczenie Proponuje ci władzę rzekł. Proponuję ci adopcję, co uczyni z ciebie mego dziedzica,wspólnictwo w prowadzeniu przedsiębiorstwa Presteigna oraz objecie szefostwa klanu isepty.Działając razem, możemy zawładnąć światem. Czy przy pomocy PirE? Tak. Twoja propozycja zostaje odnotowana i odrzucona.Czy zaoferujesz swoją córkę? Olivię? Presteign żachnął się i zacisnął pieści. Tak, Olivię.Gdzie ona jest? Ty lumpie! krzyknął Presteign. Ty łachudro& złodziejaszku& Jak śmiesz? Czy w zamian za PirE zaoferujesz swoją córkę? Tak odparł ledwie dosłyszalnym głosem Presteign.Foyle zwrócił się do Dagenhama: No, teraz twoja kolej, trupia główko.Naciskaj swój guzik. Jeśli dyskusja ma być prowadzona na takim poziomie& warknął Dagenham. Będzie.Bez litości, bez wybaczenia, bez hipokryzji.Co oferujesz? Sławę. Co ty powiesz? Nie możemy zaoferować ci władzy, ani pieniędzy.Możemy natomiast zapewnić cisławę.Gully Foyle człowiek, który ocalił Planety Wewnętrzne przed anihilacją.Możemyzaoferować ci bezpieczeństwo.Usuniemy z akt całą twoją kryminalną przeszłość.Unieśmiertelnimy twoje nazwisko, zagwarantujemy miejsce w alei zasłużonych. Nie ucięła krótko Jisbella McQueen. Nie zgadzaj się na to.Jeśli chcesz byćzbawicielem, zniszcz tę tajemnicę.Nie oddawaj PirE nikomu. Czym jest to PirE? Cisza! warknął Dagenham. To termonuklearny materiał wybuchowy, detonowany samą myślą& poprzezpsychokinezę powiedziała Jisbella. Jaką myślą? %7łądaniem zdetonowania skierowanym wprost do niego.To sprowadza go do masykrytycznej, jeśli nie jest odizolowany od otoczenia Obojętnym Izomerem Ołowiu. Mówiłem przecież, żebyś była cicho burknął Dagenham. Jeśli wszyscy mamy mieć jakiś udział w przekonywaniu go, to ja też chce mieć swój. To więcej niż idealizm. Nic nie jest większe od idealizmu. Jest tajemnica Foyla mruknął Y�ng Yeovil Wiem jak stosunkowo mało znaczącejest teraz PirE uśmiechnął się do Foyla. Aplikant Sheffielda podsłuchał fragment waszejkrótkiej dyskusji u św.Patryka.Wiemy już o kosmo jauntingu.Zaległa cisza. Kosmo jaunting? wykrzyknął wreszcie Dagenham. To niemożliwe.Chyba jesteś wbłędzie. Nie jestem w błędzie.Foyle dowiódł, że kosmo jaunting jest możliwy.Jauntował się naodległość 600 000 mil z rajdera Satelitów Zewnętrznych na wrak Nomada.Jak jużpowiedziałem, jest to coś daleko większego niż PirE.Te sprawę chciałbym najpierwporuszyć. Każdy mówi tu czego chce powiedziała wolno Robin Wednesbury a czego chceszty, Gully Foyle? Dziękuję odparł Foyle. Chce zostać ukarany. Co? Chcę zmazać swe winy powiedział zduszonym głosem.Na jego obandażowaną twarzzaczęło z wolna wypełzać szkarłatne piętno. Chcę zapłacić za to co zrobiłem i wyrównać 142 Alfred Bester Gwiazdy moje przeznaczeniewszystkie rachunki.Chce się pozbyć tego cholernego krzyża, który dzwigam& tego bólu, odktórego pękają mi plecy.Chcę wrócić do Gouffre Martel.Chcę, żeby poddano mnielobotomii, jeśli na to zasłużyłem& a wiem, że zasłużyłem.Chcę&. Chcesz uciec przerwał mu Dagenham. Nie ma drogi ucieczki. Chcę odzyskać wolność! Nie ma mowy wtrącił się Y�ng Yeovil. W twojej głowie zamkniętych jest zbytwiele wartościowych rzeczy, aby stracić je poprzez lobotomię. Jesteśmy ponad takie dziecinne sprawy, jak zbrodnia i kara dodał Dagenham. Nie zaprotestowała Robin. Zawsze tam gdzie istnieje wina, musi też istniećwybaczenie.Nigdy nie jesteśmy ponad to. Korzyść i strata, wina i wybaczenie, idealizm i realizm uśmiechnął się Foyle.Wszyscy jesteście tacy wspaniałomyślni, tacy prostolinijni, tacy jednomyślni.Ja jeden mamwątpliwości.Zobaczymy jak wspaniałomyślni jesteście naprawdę.Oddasz Olivię,Presteignie? Oddasz mi ją, co? Czy wydasz ją również w ręce sprawiedliwości? Jestmorderczynią.Presteign spróbował wstać i opadł z powrotem na krzesło. Mówisz, że zawsze musi istnieć wybaczanie, Robin? A czy wybaczysz Olivii Presteign?Zamordowała twoją matkę i siostry.Robin poszarzała na twarzy.Y�ng Yeovil spróbował zaprotestować. Satelity Zewnętrzne nie mają PirE, Yeovil.Wyjawił mi to Sheffield.Czy i tak użyłbyśgo przeciwko nim? Czy uczyniłbyś z mego nazwiska popularną klątwę tak jak to uczynionoz nazwiskami Lyncha i Boycotta?Foyle zwrócił się do Jisbelli. Czy twój idealizm każe ci wrócić do Gouffre Martel i odbyć tam resztę kary? A ty,Dagenham, puścisz ją? Pozwolisz jej odejść?Przesiąknięty goryczą, z trudem panując nad sobą, słuchał przez chwilę okrzykówoburzenia i obserwował ich zmieszanie. %7łycie jest takie proste powiedział w końcu. Tak łatwo podjąć decyzję, nieprawdaż?Czy mam respektować prawa własności Presteigna? Kierować się dobrem Planet? Podzielićidealizm Jisbelli? Realizm Dagenhama? Uszanować sumienie Robin? Naciśnijcie guzik iprzyglądajcie się jak podskakuje robot.Ale ja nie jestem robotem.Jestem dziwolągiemWszechświata myślącym zwierzęciem i staram się widzieć jasno swoją drogę przez tobagno.Czy mam zwrócić światu PirE i pozwolić na to, żeby sam siebie unicestwił? Mamnauczyć świat kosmo jauntingu i umożliwić naszemu teatrzykowi dziwolągówrozprzestrzenienie się galaktyka po galaktyce po całym Wszechświecie? Jak brzmiodpowiedz?Robot barman cisnął szklankę, w której jeszcze przed chwilą mieszał drinki.Przeleciałaprzez całą salę i roztrzaskała się o ścianę.W pełnej zdumienia ciszy, która zaległa po tymincydencie, Dagenham chrząknął: Cholera! Moje promieniowanie znowu rozstroiło twoje kukły, Presteignie. Odpowiedz brzmi: tak odezwał się zupełnie wyraznie robot. Co? zapytał zaskoczony Foyle. Odpowiedz na twoje pytanie brzmi: tak. Dziękuję ci powiedział Foyle. Cała przyjemność po mojej stronie, sir odparł robot. Człowiek jest przedewszystkim członkiem społeczeństwa, a dopiero potem indywidualną jednostką [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki