Benzoni Juliette Błękitna gwiazda Kolekcjoner z Warszawy t.1

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Uważano ją w rodzinie za bo-haterkę.Wyszła za mąż w wieku siedemnastu lat za hrabiego Morosini, którego nawetnie znała, lecz którego natychmiast pokochała.Pół roku pózniej została wdową.Za podburzanie do rewolty Austriacy, wtedy władający Wenecją, zastrzelili gopod murem Arsenału, zamieniając młodą kobietę w anioła zemsty.Felicja stałasię zawziętą bonapartystką i zamieszkała we Francji, związała się z karbonary-zmem*6, zamierzała wydrzeć z bretońskiej fortecy w Taureau swego brata uwię-zionego z powodu podobnych poglądów, potem walczyła na paryskich baryka-dach podczas rewolucji, ku wielkiemu zachwytowi malarza Eug�ne Delacroix,będąc jedną z jego platonicznych miłości.Następnie, nienawidząc króla LudwikaFilipa, zamierzała uwolnić ze złoconej klatki w Schónbrunnie księcia Reichstadtz rodu Napoleona, aby odzyskał cesarski tron.Kiedy przeszkodziła jej w tymzamiarze śmierć księcia, księżniczka Morosini, związana z hrabiną Cameratą, zo-stała przyjaciółką księżniczki Matyldy i poświęciła życie na odbudowanie cesar-stwa francuskiego, którego była, przez długie lata, aktywną po-pleczniczką.Wierna samej sobie oraz miłości do Francji, przebywając w Paryżu podczasstrasznego oblężenia, które tak dramatycznie zakończyło panowanie NapoleonaIII, Felicja została ciężko ranna, przez co była o krok od śmierci.Miała wtedyRLTpięćdziesiąt osiem lat.Miłość pewnego lekarza uratowała jej życie.To on, kiedyminęło niebezpieczeństwo, zmusił ją do powrotu do Wenecji, gdzie dziadkowieAlda przyjęli ją jak królową.Od tamtego dnia, z wyjątkiem kilku podróży do Pa-ryża i Owerni do przyjaciółki Hortensji de Lauzargues, donna Felicja nie opusz-czała pałacu Morosinich, gdzie u boku Alda zajmowała zaszczytne miejsce zmar-łej babki.Aldo, pomimo zmęczenia spowodowanego wypadkami dnia i poprzedzającągo nocą spędzoną w pociągu, znalazł wiele przyjemności w poszukiwaniu cieniprzeszłości, wsłuchując się w odgłosy domu.Również w te dochodzące z ze-wnątrz: dzwonki gondoli zacumowanych do słupów, tak zwanych palli, obwią-zanych wstążkami, echo dalekiej muzyki, syreny statków wpływających do ba-senu św.Marka.A w końcu, głos Ceciny i dyskretny odgłos kroków Zachariaszaniosącego kolejną filiżankę kawy.Wszystkie te odnalezione drobiazgi powodo-wały, że myśl o rozstaniu z pałacem stawała się nie do zniesienia.Rzecz jasna, pozostawało jeszcze szwajcarskie rozwiązanie", ale im więcej onim myślał, tym bardziej je od siebie odpychał.Podobnie jak obie szlachetnedamy, które prosił o radę.Jedna i druga uznawały tylko małżeństwo z miłości lubprzynajmniej we wzajemnym szacunku.W tym momencie wzrok Alda, błądząc za błękitnym dymem z papierosa, któ-rego właśnie zapalił, spoczął na chińskiej statuetce z epoki Tang przedstawiającejducha wojny z twarzą wykrzywioną potwornym grymasem.Jej wartość była nie-zaprzeczalna i pozbyłby się jej bez najmniejszego żalu.Przypominając sobie oradykalnych cięciach, jakie Adriana uczyniła w swoich zbiorach, i że donna Iza-bela zgodziła się na nie, poczuł, że tu tkwiła odpowiedz na jego nieme pytania.Jego siedziba skrywała nieskończoną ilość starych przedmiotów, z których jedne6* Karbonaryzm - europejski ruch polityczno-społeczny skierowny przeciwko rządom absolutnym.RLTbyły mu drogie, zaś inne dużo mniej.Można by je spieniężyć, a przy okazji wsklepach antykwariuszy natknąć się na ślad szafiru.Wśród paryskich przyjaciółmiał człowieka o dużym doświadczeniu i wielkim smaku, Gilles'a Vauxbruna,którego sklep przy placu Vend�me był jednym z najpiękniejszych w stolicy.Napewno zgodziłby się mu doradzić i dopomóc w sprzedaży.Po opuszczeniu salonu Aldo udał się do swojego pokoju.Niespiesznie wcho-dził po schodach, uśmiechając się do myśli, która powoli w nim dojrzewała, któ-rą polerował i pieścił, podczas gdy jego wzrok zaczynał dokonywać wyboru, że-by nie powiedzieć - selekcji.Przy odrobinie szczęścia może uda się uratowaćdom lub nawet - dlaczego nie? - odbudować fortunę.I w ten sposób książę Morosini został antykwariuszem.RLTCzęść ICzłowiek z EnklawyWiosna 1922RLTRozdział pierwszyTelegram- Ma pan rację, to istny cud!Morosini wziął do ręki ciężką bransoletę Mogołów, oprawne w złoto krocieszmaragdów i pereł otoczone bukietem szafirów i diamentów.Pieścił je przezchwilę, po czym położył przed sobą, przyciągnął ciężką lampę z końca biurka,zapalił ją i założył na oko jubilerską lupę.W jasnym świetle lampy bransoleta zaczęła się mienić, rozrzucając niebieskiei zielone refleksy w całym pomieszczeniu.Tak jakby miniaturowy wulkan otwo-rzył się w sercu małej doliny.Przez długie minuty książę podziwiał klejnotoczami zakochanego mężczyzny.Wreszcie, wyrwawszy się z kontemplacji, po-łożył go w aksamitnym pudełku, zgasił lampę i westchnął.- To prawdziwy rarytas, sir Andrew, ale powinien pan wiedzieć, że moja mat-ka nie przyjęłaby go.Lord Killrenan wzruszył ramionami i poprawił monokl pod krzaczastymibrwiami.- Naturalnie.Ale ja nalegałem.Ten klejnot jest prawdopodobnie jedynym ztych, które ofiarował Szahdżahan swojej ukochanej małżonce Mumtaz Mahal iktóre nie zostały pogrzebane wraz z nią pod murami mauzoleum Tadż Mahal,zwanego świątynią miłości.Oczywiście, jest to symbol miłości.Dając go pań-skiej matce, wyjaśniłem, że nie zmuszam jej, żeby została hrabiną Killrenan.Do-szły mnie słuchy, że pozbywa się klejnotów, i chciałem wynagrodzić jej stratę.Miałem też nadzieję, że się uśmiechnie.Dostałem więcej - wybuchnęła śmie-chem, ale w jej oczach błyszczały łzy.Poczułem, że jest wzruszona, i byłem zRLTtego powodu prawie tak szczęśliwy, jakby przyjęła mój prezent.A kiedy odje-chałem, zabrałem ze sobą odrobinę nadziei, lecz potem.Byłem na Malcie, kiedydowiedziałem się o jej śmierci.Ta wiadomość mnie przybiła.Zarzucałem sobie,że nie zostałem z nią dłużej.Uciekłem na koniec świata.Myślę.myślę, że bar-dzo ją kochałem.Monokl nie wytrzymał takich emocji i spadł na kamizelkę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki