[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Najpoważniejsze postawione mi zarzutyto: skopiowanie prawnie zastrzeżonych kodów źródłowych różnychaparatów telefonii komórkowej i popularnych systemów operacyjnych.Oskarżyciele oświadczyli publicznie i przed sądem, że spowodowa-łem sumaryczne straty przekraczające 300 milionów dolarów w kilkufirmach.Szczegóły dotyczące wielkości strat są utajnione przez sąd,prawdopodobnie dla ochrony tych firm.Moi obrońcy podejrzewają jed-nak, że oskarżyciele zażądali zabezpieczenia tych informacji dla ukryciapoważnej malwersacji związanej z moją sprawą.Warto również wspo-mnieć, że nikt z pokrzywdzonych w mojej sprawie nie zgłosił żadnychstrat do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, jak tego wymagaprawo.Albo kilka międzynarodowych korporacji pogwałciło prawo fe-deralne, oszukując komisję, akcjonariuszy i analityków, albo ich stratyzwiązane z moimi włamaniami były zbyt małe, by podlegać zgłoszeniu.W książce The Fugitive Game Jonathan Littman pisze, że w przeciągutygodnia od ukazania się pierwszostronicowego artykułu na łamachNew York Timesa agent Markoffa „pośredniczył w podpisaniu umowywiązanej” z firmą wydawniczą Walt Disney Hyperion na książkę o kam-panii zmierzającej do mojego aresztowania.Zaliczka miała oscylowaćwokół 750 tysięcy dolarów.Według Littmana miał również powstaćw Hollywood film, na który Miramax wyłożył zaliczkę w wysokościponad 200 tysięcy dolarów za prawa odkupu i „w sumie 650 tysięcydolarów do zapłacenia po ukończeniu zdjęć”.Ostatnio otrzymałemz poufnego źródła informację, że zysk Markoffa był w rzeczywistościo wiele większy, niż pierwotnie sądził Littman.Tak więc John Markoff zarobił mniej więcej milion dolarów, a ja za-robiłem pięć lat.Co mówią inniPowstała książka, która analizuje prawne aspekty mojej sprawy.Napisałją człowiek, który był swojego czasu oskarżycielem w Biurze Prokuratoraokręgu Los Angeles i kolegą prawników, którzy oskarżali w moimHistoria Kevina15procesie.W swojej pracy, Spectacular Computer Crimes, Buck Bloombckerstwierdził: „Przykro mi, że muszę pisać o swoich byłych kolegachw tak mało pochlebny sposób [.] jestem zbulwersowany wyznaniemasystenta Prokuratora Generalnego, Jamesa Aspergera, że większośćargumentów użytych w celu przetrzymania Mitnicka za kratkami,opierała się na plotkach, które się nie potwierdziły”.Dalej pisze: „Wystarczająco zły był fakt przekazania zarzutówsformułowanych w sądzie przez oskarżycieli do wiadomości milionówczytelników gazet w całym kraju.Jeszcze gorsze było jednak to, że in-synuacje te stały się podstawą do zatrzymania Mitnicka w areszcie bezmożliwości wpłacenia kaucji!”.Autor kontynuuje, opisując standardyetyczne, jakich powinni przestrzegać oskarżyciele, by w końcu stwier-dzić: „Sprawa Mitnicka sugeruje, że fałszywe oskarżenia mające nacelu zatrzymanie go w areszcie wpłynęły również na postrzeganiesprawy przez sąd i tym samym na wydany wyrok”.W artykule z 1999 roku zamieszczonym w Forbes Adam L.Penen-berg następująco opisał moją sytuację: „Przestępstwa Mitnicka byłydziwnie nieszkodliwe.Włamał się do komputerów dużych firm, alenie ma dowodów wskazujących, że zniszczył jakieś dane lub sprzedałskopiowane pliki.Podkradał oprogramowanie, ale nic z nim późniejnie robił”.Zgodnie z tekstem Panenberga moje przestępstwo polegałona: „węszeniu w kosztownych komputerowych systemach bezpieczeń-stwa używanych przez wielkie korporacje”.W książce The FugitiveGame Jonathan Littman zauważył: „Rząd jest w stanie zrozumieć zwykłąchciwość, ale haker, który całej swojej mocy używa tylko dla własnychpotrzeb.to było nie do pojęcia”.W innym miejscu tejże książki Littman napisał:„Prokurator Generalny, James Sanders, przyznał sędziemu Pfaelze-rowi, że straty, jakie poniosło DEC w wyniku działań Mitnicka nie wy-niosły 4 miliony dolarów, jak głosiły nagłówki gazet, a jedynie 160 tysię-cy dolarów.Suma ta nie wynikała z konkretnych szkód, jakie wyrządziłMitnick, lecz z szacowanych kosztów wykrycia słabości systemu ujaw-nionych jego włamaniami.Rząd potwierdził, że nie miał dowodów napotwierdzenie zarzutów, które pozwoliły trzymać Mitnicka w izolatcebez możliwości zwolnienia za kaucją.Nie ma dowodów, że Mitnickkiedykolwiek naruszył bezpieczeństwo NSA.Nie ma również dowodów,że Mitnick opublikował fałszywy artykuł dla Security Pacific Bank.Nieistnieją też dowody, jakoby Mitnick zmienił raport kredytowy sędziego.Z kolei sędzia, prawdopodobnie pod wpływem trwającej nagonkimedialnej, odrzucił prośbę o uniewinnienie i skazał Mitnicka na wyroknawet dłuższy niż sugerowany przez rząd”.16Historia KevinaPoprzez lata bycia hakerem-hobbystą zyskałem niechciany rozgłos,zostałem opisany w niezliczonych artykułach, a także napisano o mniecztery książki.Na postawie oszczerczej publikacji Markoffa i Shimo-mury powstał film fabularny pod tytułem Obława.Kiedy scenariuszprzedostał się do Internetu, wiele sprzyjających mi osób pikietowałoMiramax Films, aby zwrócić uwagę na fałszywe przedstawienie mojejpostaci.Bez pomocy wielu miłych i hojnych osób film zapewne uczy-niłby ze mnie Hannibala Lectera cyberprzestrzeni.Dzięki naciskomtych ludzi firma produkująca film zgodziła się na poufny kompromis,w zamian za moje odstąpienie od prób ich zniesławienia.PodsumowanieMoje uczynki były powodowane ciekawością — pragnąłem wiedziećwszystko, co się dało o tym, jak działają sieci telefoniczne oraz wejściai wyjścia komputerowych systemów bezpieczeństwa.Z dziecka zafa-scynowanego sztuczkami magicznymi stałem się najgroźniejszym ha-kerem świata, którego obawia się rząd i korporacje.Wracając pamięciądo ostatnich trzydziestu lat mojego życia, musze przyznać, że dokonałemparu bardzo złych wyborów, sterowany ciekawością, pragnieniemzdobywania wiedzy o technologiach i dostarczania sobie intelektual-nych wyzwań.Zmieniłem się.Dzisiaj wykorzystuje mój talent i wiedzę o bezpie-czeństwie informacji i socjotechnice, jaką udało mi się zdobyć, abypomagać rządowi, firmom i osobom prywatnym w wykrywaniu, za-pobieganiu i reagowaniu na zagrożenia bezpieczeństwa informacji.Książka ta to jeszcze jeden sposób wykorzystania mojego doświad-czenia do pomocy innym w radzeniu sobie ze złodziejami informacji.Mam nadzieję, że opisane tu przypadki będą zajmujące, otwierająceoczy i mające jednocześnie wartość edukacyjną.Kevin Mitnick [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Najpoważniejsze postawione mi zarzutyto: skopiowanie prawnie zastrzeżonych kodów źródłowych różnychaparatów telefonii komórkowej i popularnych systemów operacyjnych.Oskarżyciele oświadczyli publicznie i przed sądem, że spowodowa-łem sumaryczne straty przekraczające 300 milionów dolarów w kilkufirmach.Szczegóły dotyczące wielkości strat są utajnione przez sąd,prawdopodobnie dla ochrony tych firm.Moi obrońcy podejrzewają jed-nak, że oskarżyciele zażądali zabezpieczenia tych informacji dla ukryciapoważnej malwersacji związanej z moją sprawą.Warto również wspo-mnieć, że nikt z pokrzywdzonych w mojej sprawie nie zgłosił żadnychstrat do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, jak tego wymagaprawo.Albo kilka międzynarodowych korporacji pogwałciło prawo fe-deralne, oszukując komisję, akcjonariuszy i analityków, albo ich stratyzwiązane z moimi włamaniami były zbyt małe, by podlegać zgłoszeniu.W książce The Fugitive Game Jonathan Littman pisze, że w przeciągutygodnia od ukazania się pierwszostronicowego artykułu na łamachNew York Timesa agent Markoffa „pośredniczył w podpisaniu umowywiązanej” z firmą wydawniczą Walt Disney Hyperion na książkę o kam-panii zmierzającej do mojego aresztowania.Zaliczka miała oscylowaćwokół 750 tysięcy dolarów.Według Littmana miał również powstaćw Hollywood film, na który Miramax wyłożył zaliczkę w wysokościponad 200 tysięcy dolarów za prawa odkupu i „w sumie 650 tysięcydolarów do zapłacenia po ukończeniu zdjęć”.Ostatnio otrzymałemz poufnego źródła informację, że zysk Markoffa był w rzeczywistościo wiele większy, niż pierwotnie sądził Littman.Tak więc John Markoff zarobił mniej więcej milion dolarów, a ja za-robiłem pięć lat.Co mówią inniPowstała książka, która analizuje prawne aspekty mojej sprawy.Napisałją człowiek, który był swojego czasu oskarżycielem w Biurze Prokuratoraokręgu Los Angeles i kolegą prawników, którzy oskarżali w moimHistoria Kevina15procesie.W swojej pracy, Spectacular Computer Crimes, Buck Bloombckerstwierdził: „Przykro mi, że muszę pisać o swoich byłych kolegachw tak mało pochlebny sposób [.] jestem zbulwersowany wyznaniemasystenta Prokuratora Generalnego, Jamesa Aspergera, że większośćargumentów użytych w celu przetrzymania Mitnicka za kratkami,opierała się na plotkach, które się nie potwierdziły”.Dalej pisze: „Wystarczająco zły był fakt przekazania zarzutówsformułowanych w sądzie przez oskarżycieli do wiadomości milionówczytelników gazet w całym kraju.Jeszcze gorsze było jednak to, że in-synuacje te stały się podstawą do zatrzymania Mitnicka w areszcie bezmożliwości wpłacenia kaucji!”.Autor kontynuuje, opisując standardyetyczne, jakich powinni przestrzegać oskarżyciele, by w końcu stwier-dzić: „Sprawa Mitnicka sugeruje, że fałszywe oskarżenia mające nacelu zatrzymanie go w areszcie wpłynęły również na postrzeganiesprawy przez sąd i tym samym na wydany wyrok”.W artykule z 1999 roku zamieszczonym w Forbes Adam L.Penen-berg następująco opisał moją sytuację: „Przestępstwa Mitnicka byłydziwnie nieszkodliwe.Włamał się do komputerów dużych firm, alenie ma dowodów wskazujących, że zniszczył jakieś dane lub sprzedałskopiowane pliki.Podkradał oprogramowanie, ale nic z nim późniejnie robił”.Zgodnie z tekstem Panenberga moje przestępstwo polegałona: „węszeniu w kosztownych komputerowych systemach bezpieczeń-stwa używanych przez wielkie korporacje”.W książce The FugitiveGame Jonathan Littman zauważył: „Rząd jest w stanie zrozumieć zwykłąchciwość, ale haker, który całej swojej mocy używa tylko dla własnychpotrzeb.to było nie do pojęcia”.W innym miejscu tejże książki Littman napisał:„Prokurator Generalny, James Sanders, przyznał sędziemu Pfaelze-rowi, że straty, jakie poniosło DEC w wyniku działań Mitnicka nie wy-niosły 4 miliony dolarów, jak głosiły nagłówki gazet, a jedynie 160 tysię-cy dolarów.Suma ta nie wynikała z konkretnych szkód, jakie wyrządziłMitnick, lecz z szacowanych kosztów wykrycia słabości systemu ujaw-nionych jego włamaniami.Rząd potwierdził, że nie miał dowodów napotwierdzenie zarzutów, które pozwoliły trzymać Mitnicka w izolatcebez możliwości zwolnienia za kaucją.Nie ma dowodów, że Mitnickkiedykolwiek naruszył bezpieczeństwo NSA.Nie ma również dowodów,że Mitnick opublikował fałszywy artykuł dla Security Pacific Bank.Nieistnieją też dowody, jakoby Mitnick zmienił raport kredytowy sędziego.Z kolei sędzia, prawdopodobnie pod wpływem trwającej nagonkimedialnej, odrzucił prośbę o uniewinnienie i skazał Mitnicka na wyroknawet dłuższy niż sugerowany przez rząd”.16Historia KevinaPoprzez lata bycia hakerem-hobbystą zyskałem niechciany rozgłos,zostałem opisany w niezliczonych artykułach, a także napisano o mniecztery książki.Na postawie oszczerczej publikacji Markoffa i Shimo-mury powstał film fabularny pod tytułem Obława.Kiedy scenariuszprzedostał się do Internetu, wiele sprzyjających mi osób pikietowałoMiramax Films, aby zwrócić uwagę na fałszywe przedstawienie mojejpostaci.Bez pomocy wielu miłych i hojnych osób film zapewne uczy-niłby ze mnie Hannibala Lectera cyberprzestrzeni.Dzięki naciskomtych ludzi firma produkująca film zgodziła się na poufny kompromis,w zamian za moje odstąpienie od prób ich zniesławienia.PodsumowanieMoje uczynki były powodowane ciekawością — pragnąłem wiedziećwszystko, co się dało o tym, jak działają sieci telefoniczne oraz wejściai wyjścia komputerowych systemów bezpieczeństwa.Z dziecka zafa-scynowanego sztuczkami magicznymi stałem się najgroźniejszym ha-kerem świata, którego obawia się rząd i korporacje.Wracając pamięciądo ostatnich trzydziestu lat mojego życia, musze przyznać, że dokonałemparu bardzo złych wyborów, sterowany ciekawością, pragnieniemzdobywania wiedzy o technologiach i dostarczania sobie intelektual-nych wyzwań.Zmieniłem się.Dzisiaj wykorzystuje mój talent i wiedzę o bezpie-czeństwie informacji i socjotechnice, jaką udało mi się zdobyć, abypomagać rządowi, firmom i osobom prywatnym w wykrywaniu, za-pobieganiu i reagowaniu na zagrożenia bezpieczeństwa informacji.Książka ta to jeszcze jeden sposób wykorzystania mojego doświad-czenia do pomocy innym w radzeniu sobie ze złodziejami informacji.Mam nadzieję, że opisane tu przypadki będą zajmujące, otwierająceoczy i mające jednocześnie wartość edukacyjną.Kevin Mitnick [ Pobierz całość w formacie PDF ]