Moody Raymond Kto Sie Smieje Ostatni.compressed(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Co trzeba zrobić, by przekuć paranormalistykę w zdolną do samodzielnego istnienia dyscyplinęludzkiego poznania, a w końcu, być może, w dyscyplinę naukową o statusie akademickim?Zdaniem radosnego paranormalizmu należałoby w tym celu:* Uznać istnienie związków między zjawiskami paranormalnymi a humorem, zabawą i rozrywką* Odnieść się do nich z szacunkiem i uznaniem* Przeanalizować dokładnie ich znaczenieKonceptualne, historyczne i lingwistyczne terytorium rozrywki, zabawy i humoru mogłoby się staćnaturalym pomostem umożliwiającym poważnej, niedysfunkcyjnej dyskusji na temat zjawiskparanormalnych przekształcenie się w racjonalną, akademicką debatę.JEDNAK.Rozdział 10JEDYNY SPOS�B NA TO, BY POWA%7łNE BADANIE ZJAWISK PARANORMALNYCH ZOSTAAOUZNANE ZA UZASADNIONEJeśli zjawiska paranormalne mają kiedykolwiek stać się przedmiotem uniwersyteckich wykładów,poważna, naukowa dyskusja na ich temat musi w jakiś sposób szybko wyzwolić je z pęt dobrzeznanej, prowadzonej od lat polemiki, którą określają zadawnione konwencje, o jakich była tu jużwielokrotnie mowa.Trzeba rozważyć alternatywne perspektywy, sformułować w końcu nie zadawanenigdy dotąd pytania, odwołując się do nowej, poszerzonej psychologii zjawisk paranormalnych.Zadaniem radosnego paranormalizmu jest wzięcie pod uwagę i rozważenie tych zaniedbywanychdotąd punktów widzenia oraz podjęcie badań mających na celu określenie, co nowego i pożytecznegomogą nam one zaoferować.Kto reprezentuje niektóre z owych punktów widzenia?Członkowie klubu bohaterówKlub bohaterów zjawisk paranormalnych jest organizacją, która wyróżnia się tym, iż przywiązujewyjątkową uwagę do rzekomo paranormalnych doświadczeń lub właściwości jakiejś szanowanej,bohaterskiej postaci z przeszłości, lub też skupia swoje zainteresowanie wokół teorii oraz ideidotyczących zjawisk paranormalnych, jakie wyznawał ten bohater.Członkowie tego klubu czerpiąwielką przyjemność z wysłuchiwania wciąż na nowo opowieści o życiu bohatera, opowiadania anegdotna temat paranormalnych cudów, których ów bohater miał jakoby sam dokonać lub wyjaśnić.Niektórzy członkowie takich klubów mają skłonność do wysuwania podejrzeń wobec paranormalnychtalentów czy zjawisk innych niż te oficjalnie przypisywane ich bohaterowi czy też akceptowane przezich idola.Kluby bohaterów gromadzą wszelkie dokumenty na temat swoich idoli, przechowują zbioryich pism, a także starają się o kultywowanie pamięci o nich.W miarę upływu czasu organizacje temogą zacząć nabierać pewnego religijnego charakteru.Tak stało się przykład z ruchami powstałymi wokół Sai Baby i Paramahansy Yoganandy.Obajdokonywali podobno paranormalnych wyczynów oraz czerpali wiedzę ze zródeł innych niż normalne.Wokół uznania ich dokonań i wglądów powstały ruchy duchowe, dla których stali się oni centralnymipostaciami.Podobne ze swojej natury, chociaż nieco bardziej świeckie w charakterze, są organizacje powstałewokół Edgara Cayce'a i C.G.Junga, jeśli chodzi zaś o czasy nam współczesne, to warto zauważyć, żena całym świecie powstało już ponad dwieście grup dyskusyjnych stawiających sobie za cel zgłębianiepism wspomnianego już wyżej Neale'a Donalda Walscha, który twierdzi, że w 1992 roku miałjednoznacznie paranormalne przeżycie polegające na bezpośredniej rozmowie z Bogiem.Członkowiewszystkich tych grup są potencjalnymi zwolennikami zjawisk paranormalnych.Tymczasem potencjalni przeciwnicy zjawisk paranormalnych skupiają się w ruchu o nastawieniusceptycznym związanym z osobą Houdiniego.Z kolei ruch, który powstał dawno temu w celupropagowania wiedzy na temat paranormalnych dokonań Emmanuela Swedenborga, ma już dziśformalnie status religii.Dysfunkcyjna niewiara występuje często pośród członków owych klubów bohaterów, tak więc wtym sensie nie wnoszą oni nic nowego do badań zjawisk paranormalnych.Na podstawie własnego,długiego doświadczenia mogę jednak zaświadczyć, że członkowie grup, o których mówiłem, sąniezwykle miłymi ludzmi.Należy ich pochwalić za wielką przychylność w dostarczaniu archiwalnychmateriałów na temat swoich idoli oraz za stworzenie forum dla publicznej dyskusji.Odważni psychoterapeuciRadośni badacze zjawisk paranormalnych mogą utworzyć wspólny front z odważnymipsychoterapeutami, którzy odrzucają ortodoksyjne poglądy i akceptują fakt, że posiadanieparanormalnych i duchowych doświadczeń jest czymś ważnym i znaczącym wżyciu człowieka.Chociaż tego rodzaju terapeuci unikają błędu utożsamiania paranormalności z nienormalnością,uważają, że osoby mające paranormalne lub duchowe doświadczenia mogą skorzystać z ich fachowejporady zarówno po to, by pomóc im w pełnym zintegrowaniu swoich przeżyć, jak i po to, by udzielićim wsparcia wtedy, gdy uczą się oni radzić sobie ze śmiesznością, jaką wywołują czasami ichdoświadczenia u nie poinformowanych osób postronnych.Radosny paranormalizm akceptuje takie podejście, pod warunkiem jednak, że także samąpschychoterapię rozumie się jako działalność peryferyjnie periparanormalną.Podobnie jak to się ma wprzypadku zjawisk paranormalnych, brak jest bowiem solidnych dowodów naukowych świadczących oskuteczności psychoterapii [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki