Dean R. Koontz Ostatnie drzwi przed niebem

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W ciągu ostatnich paru godzin zaszła w niej jakaś fundamentalna zmiana.Czuła wyraznąróżnicę, choć nie potrafiła jej jeszcze określić.Pogrążona w zamyśleniu nad bioetyką, znalazła się przy swoim camaro, nie wiedząc nawet,kiedy przeszła przez parking, jakby teleportowała się z biblioteki do samochodu w ciągusekundy.Usiadła za kierownicą, ale nie włączyła radia.Do tej pory zawsze prowadziła przywłączonym radiu.Milczenie ją denerwowało, muzyka była jak kit wypełniający pęknięciai szczerby.Ale nie dziś.Prawdziwy świat zawsze góruje nad wirtualnym.Bioetycy byli niebezpieczni, ponieważ ustanawiali własne zasady i schematy postępowanianie dla świata prawdziwego, lecz dla rzeczywistości wirtualnej, w której ludzie nie mają serca,nie potrafią kochać i wszyscy wierzą w bezwartościowość życia równie mocno jak samibioetycy, wszyscy uważają, że człowiek jest tylko mięsem.Ulice były zakorkowane jak arterie starzejącego się zapaśnika sumo.Na ogół Mickywściekała się na utykający ruch.Ale nie dziś.Maddoc i jego kumple bioetycy przestali być zaledwie niebezpieczni i stali się krwawymityranami, otrzymując władzę naginania świata do swoich abstrakcyjnych oczekiwań oczekiwaństojących w sprzeczności z ludzką naturą i nie bardziej odzwierciedlających rzeczywistość, niższtuczki matematyczne genialnego idioty odzwierciedlają prawdziwy geniusz.Stanąć, jechać.Stanąć, jechać.Przypomniała sobie, co kiedyś przeczytała: w latachsiedemdziesiątych i osiemdziesiątych w Kalifornii zaprzestano na osiem lat budowy autostrad.�wczesny gubernator sądził, że do roku 1995 samochody wyjdą z powszechnego użytku,a zastąpią je inne technologie.Albo cuda.Przez wszystkie te lata, kiedy sunęła zderzak w zderzak z innymi samochodami, podczas takwielu frustrujących dwugodzinnych jazd, które powinny jej zająć najwyżej trzydzieści minut,nigdy dotąd nie połączyła idiotycznej polityki publicznej z obecnym chaosem.Nagle poczuła, żez własnego wyboru żyje pogrążona wyłącznie w chwili obecnej, w bańce oddzielającej ją odprzeszłości i przyszłości, od przyczyny i skutku.Stanąć, jechać.Stanąć, jechać.Ile milionów litrów benzyny zmarnowano w takich korkach, do jak wielkiegozanieczyszczenia powietrza doszło w wyniku tego moratorium na budowę autostrad? A jednakobecny gubernator także ogłosił, że nie będzie się ich budować.Jeśli Micky pozwoli Leilani umrzeć, jak mogłaby wytrzymać sama ze sobą, nie przyjmującfilozofii kolesiów Maddoca, według której ludzie są tylko mięsem? Na swój sposób żyła w tejjałowej wierze przez wiele lat i proszę, co osiągnęła.Jedna nowa myśl prowadziła do następnej.Stanąć, jechać.Stanąć, jechać.Micky czuła się tak, jakby zaczęła się budzić ze snu, który trwał dwadzieścia osiem lat.42Chyży jak dżinn uwolniony z zamknięcia lampy, słodki oleisty aromat wanilii w magicznysposób dotarł poprzez wilgotne powietrze do najdalszych kątów kuchni pani D.w chwiliotworzenia butelki. Mmmmm.Najpiękniejszy zapach na świecie, nie sądzisz? Leilani, wsypująca kostki lodudo dwóch wysokich szklanek, wciągnęła powietrze. Cudowny.Na nieszczęście kojarzy mi się z kąpielą starej Sinsemilli. Dobry Boże, twoja matka kąpie się w wanilii? Leilani opowiedziała przyglądając się, jakGeneva kapie olejkiem waniliowym na kostki lodu, po czym zalewa je colą z puszki o zamiłowaniu Simemilli do oczyszczania ciała z toksyn w gorącej kąpieli drogą odwróconejosmozy, To chyba coś takiego, jak przywiązanie kotu dzwoneczka powiedziała pani D., wręczającLeilani szklankę. Pani D., znowu mnie pani wykończyła.Niestety, muszę robić przerwy w rozmowie, żebysprawdzić, w jaki sposób jedna uwaga logicznie wynika z drugiej. Jakie to musi być dla ciebie przykre, kochanie.Chciałam przez to powiedzieć, że nadejścietwojej matki zawsze zapowiada chmura cudownego zapachu. Niekoniecznie cudownego, jeśli akurat kąpała się w czosnku, skondensowanym sokuz kapusty i ekstrakcie z bielunia.Usiadły przy stole i spróbowały waniliowej coli. Fantastyczna zachwyciła się Leilani. Nie chce mi się wierzyć, że nigdy nie robiłaś takiego koktajlu. Bo rzadko miewamy colę w lodówce.Stara Sinsemilla twierdzi, że kofeina ograniczarozwój zdolności telepatycznych. Więc musisz szalenie dobrze czytać w myślach. Aż się sama boję.W tej chwili usiłuje pani sobie przypomnieć imiona wszystkichpiosenkarek z grupy Destiny Child i potrafi pani wymienić tylko cztery. Zadziwiające, kochanie.Tak naprawdę myślę sobie, że waniliowa cola doskonale bypasowała do wielkiego ciacha z kremem i lukrem. Bardzo mi się podoba ten sposób myślenia, choć ma pani zbyt skomplikowany umysł, żebysię dało w nim czytać. Leilani, masz ochotę na wielkie ciacho z kremem i lukrem? Tak, bardzo proszę. Ja też.Ogromną.Niestety, nie mamy ich w domu.Ale kruche ciasteczka cynamonowe teżnie byłyby najgorsze.Co powiesz na ciasteczka cynamonowe z waniliową colą? Kusi mnie pani. Też ich nie mamy. Geneva pociągnęła łyk napoju, zamyślona. A jak by do tej colipasowały ciasteczka z czekoladą i migdałami? Wstrzymani się z opinią. Naprawdę? Dlaczego, kochanie? Bo z jakiegoś powodu wydaje mi się to bez znaczenia. Szkoda.Nie chcę się chwalić, alemoje ciasteczka z czekoladą i migdałami są bardzo udane. A są w tym domu? Sześć tuzinów. To aż za wiele, dziękuję.Geneva postawiła na stole paterę z ciastkami.Leilani spróbowała jedno. Fantastyczne.I doskonale pasują do waniliowej coli.Ale to nie są migdały, tylko orzechy. Tak, wiem.Nie przepadam za migdałami, więc kiedy robię ciasteczka z czekoladąi migdałami, używam orzechów. Muszę zadać pani jedno pytanie, ale nie chciałabym się wydać bezczelna.Geneva się zdziwiła. Nie potrafiłabyś być bezczelna, nawet gdybyś się starała.Jesteś absolutnym,niewątpliwym. Zmarszczyła brwi. Jak brzmi to określenie? Absolutny, niewątpliwy, piękny młody mutant. Skoro tak twierdzisz, kochanie. Pytam z wielką czułością, ale.czy pani trenuje bycie taką czarującą zołzą, czy teżprzychodzi to pani naturalnie? Jestem czarującą zołzą? spytała pochlebiona Geneva. Według mnie tak. Ach, słodkie dziecko, trudno mi sobie wyobrazić coś lepszego.A wracając do twojegopytania.niech się zastanowię.No, jeśli naprawdę jestem czarującą zołzą, to nie wiem, czybyłam nią zawsze, czy dopiero od tego postrzału w głowę.W każdym razie nie, nie trenuję tego.Nie potrafiłabym. Doktor Zagłada zabiera nas do Idaho powiedziała Leilani, chrupiąc ciasteczko.Drżenie niepokoju zmiotło uśmiech z twarzy Genevy. Do Idaho? Kiedy? Nie wiem.Kiedy mechanik skończy przegląd samochodu.Pewnie w przyszłym tygodniu. Dlaczego do Idaho? To znaczy, na pewno ci ludzie z Idaho są bardzo mili, ze swoimiziemniakami i w ogóle, ale to okropnie daleko stąd. Jakiś gość, który mieszka w pobliżu Nun s Lakę w Idaho, twierdzi, że kosmici zabrali gona pokład latającego spodka i uleczyli. Z czego? Z chęci mieszkania w Nun s Lakę.Tak podejrzewam.Facet spodziewa sięchyba, że dzięki tej historii napisze książkę, na podstawie której zrobią film, a on dostanie tylepieniędzy, że będzie się mógł przeprowadzić do Malibu. Nie wypuścimy cię do Idaho. Co tam, pani D., przecież byłam nawet w Dakocie Północnej. Ukryjemy cię tutaj, w pokoju Micky. To porwanie. Nie, jeśli się na nie zgodzisz. Tak, nawet jeśli się zgodzę.Tak mówi prawo. Więc prawo jest głupie. Taki argument nigdy się nie sprawdza w sądzie.To by się skończyło w komorze gazowejstanu Kalifornia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki