[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kolejnym przykładem jest 53.rozdanie nagród Emmy, opóznio-ne dwukrotnie z powodu ataków.Wyrażony przez Jacka Valentie-go etos przedstawienia, które musi trwać , był widoczny wszędzie,od reklamy wydarzenia po kulminacyjny moment ceremonii.Branżabyła przekonana, że relacja z rozdania nagród była tak ważna dlaAmeryki, że jakikolwiek znak niechęci do zgromadzenia się, widocz-ny ze strony celebrytów (czy to ze strachu przed atakami, czy ze stra-chu przed sprawieniem wrażenia samolubnych), w jakiś sposób byłbyrównoznaczny z pozwoleniem, by wygrali terroryści .Jak powie-dział widzom przewodniczący Academy of Television Arts and Scien-ce Bryce Zebel, odwołanie rozdania nagród byłoby przyznaniem siędo porażki.Podobnie jak baseball i Broadway, jesteśmy częścią ame-rykańskiej tradycji .Wydawało się równie prawdopodobne, że Academia i stacja CBSmartwiły się o swoje komercyjne przetrwanie w klimacie po 11 wrze-śnia.Innymi słowy, odwołanie ceremonii byłoby przyznaniem się nietylko do porażki narodu, lecz także do tego, że logika konsumenckatelewizji jej coroczne ceremonie i gratulowanie samej sobie zo-stały pokonane.W obliczu 11 września rozdanie nagród Emmy mia-ło wyznaczać, do jakiego stopnia telewizyjna i marketingowa sce-na mogą zostać ożywione.Transmisja, która odbyła się 4 listopadaw Shubert Theater w Los Angeles (prawie dwa miesiące po pierwot-nej dacie), była odpowiednio zaaranżowana.Choć osób, które się niepojawiły, było więcej niż zwykle, a sceny przed gmachem których 262 lynn sPiGelczęścią byli snajperzy na dachach opisywano jako surrealistycz-ne , producenci gali zachęcali gwiazdy do odgrywania swoich zwy-kłych ról.Przed transmisją producent wykonawczy Gary Smith po-uczał gwiazdy: Nie bójcie się okazywać podekscytowania (& ).Tegooczekują ludzie (cyt.za: Adalian 2001).Rozdanie nagród Emmy było jeszcze jedną autoreferencyjną sfe-rą publiczną celebrytów, tym razem skonstruowaną przez odwołaniedo telewizji i historii Hollywood.Otwierająca sekwencja zawieraławystęp chrześcijańskiego trębacza/wokalisty Phila Driscolla wykonu-jącego bluesową wersję America the Beautiful, z chórem studentówz różnych college ów z całego kraju w tle.Temat narodowej jedno-ści podkreślały wyświetlane na dużym ekranie obrazy (od flagi i Sta-tuy Wolności, przez historyczne nagranie momentu oderwania sięod ziemi Charlesa Lindbergha i protesty w obronie praw obywa-telskich, aż po krajobrazy prerii i miast), złożone w mozaikę zna-czeń.Potem usłyszano kobiecy głos, mówiący: Dziś telewizja mówido globalnych odbiorców, pokazując zdjęcia corocznych obchodów.Nasza obecność tutaj nie jest tylko wyrazem hołdu dla branży, jestteż hołdem dla swobód, które czynią z nas naród i ludzi .Następ-nie w przekazie satelitarnym z Toronto pojawił się prezenter-weteranWalter Cronkite, który zwracając się bezpośrednio do kamery, opo-wiadał o historycznym znaczeniu telewizji dla amerykańskiej politykii kultury.Przywołując słowa dziennikarza z okresu II wojny świato-wej Edwarda R.Murrowa, Cronkite powiedział: Telewizja, ten wiel-ki wspólny mianownik, wyniosła naszą wspólną wizję wyżej niż kie-dykolwiek wcześniej i przypomina nam, że rozrywka może pomócleczyć rany .Występ Driscolla, przekaz wideo, kobiecy głos i na koniec cieszącysię szacunkiem Cronkite były preludium do tematu tej nocy, za któ-ry należało przeprosić: rytualny hołd gwiazd nie jest narcystycznym,skomercjalizowanym wyrazem samozadowolenia, ale publiczną służ-bą dla Ameryki i przekazem dla świata27.Sekwencja otwarcia prze-chodzi potem w obraz prowadzącej Ellen DeGeneres, która mówimonolog, podczas gdy kamera pokazuje kolejne gwiazdy siedzącena widowni.Co znaczące, są wśród nich gwiazdy kojarzone z holly-woodzkim liberalizmem, włączając w to obsadę serialu Prezydenckipoker i Billa Mahera (który popadł w kłopoty ze sponsorami za swoje27By podkreślić globalny wpływ programu, pokazano nagranie zmontowa-nych kondolencji składanych Amerykanom przez przywódców z całego świata. rozrywkowe woJny: kUlTUra TelewizyJna Po 11 września 263niepatriotyczne w ich mniemaniu komentarze) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Kolejnym przykładem jest 53.rozdanie nagród Emmy, opóznio-ne dwukrotnie z powodu ataków.Wyrażony przez Jacka Valentie-go etos przedstawienia, które musi trwać , był widoczny wszędzie,od reklamy wydarzenia po kulminacyjny moment ceremonii.Branżabyła przekonana, że relacja z rozdania nagród była tak ważna dlaAmeryki, że jakikolwiek znak niechęci do zgromadzenia się, widocz-ny ze strony celebrytów (czy to ze strachu przed atakami, czy ze stra-chu przed sprawieniem wrażenia samolubnych), w jakiś sposób byłbyrównoznaczny z pozwoleniem, by wygrali terroryści .Jak powie-dział widzom przewodniczący Academy of Television Arts and Scien-ce Bryce Zebel, odwołanie rozdania nagród byłoby przyznaniem siędo porażki.Podobnie jak baseball i Broadway, jesteśmy częścią ame-rykańskiej tradycji .Wydawało się równie prawdopodobne, że Academia i stacja CBSmartwiły się o swoje komercyjne przetrwanie w klimacie po 11 wrze-śnia.Innymi słowy, odwołanie ceremonii byłoby przyznaniem się nietylko do porażki narodu, lecz także do tego, że logika konsumenckatelewizji jej coroczne ceremonie i gratulowanie samej sobie zo-stały pokonane.W obliczu 11 września rozdanie nagród Emmy mia-ło wyznaczać, do jakiego stopnia telewizyjna i marketingowa sce-na mogą zostać ożywione.Transmisja, która odbyła się 4 listopadaw Shubert Theater w Los Angeles (prawie dwa miesiące po pierwot-nej dacie), była odpowiednio zaaranżowana.Choć osób, które się niepojawiły, było więcej niż zwykle, a sceny przed gmachem których 262 lynn sPiGelczęścią byli snajperzy na dachach opisywano jako surrealistycz-ne , producenci gali zachęcali gwiazdy do odgrywania swoich zwy-kłych ról.Przed transmisją producent wykonawczy Gary Smith po-uczał gwiazdy: Nie bójcie się okazywać podekscytowania (& ).Tegooczekują ludzie (cyt.za: Adalian 2001).Rozdanie nagród Emmy było jeszcze jedną autoreferencyjną sfe-rą publiczną celebrytów, tym razem skonstruowaną przez odwołaniedo telewizji i historii Hollywood.Otwierająca sekwencja zawieraławystęp chrześcijańskiego trębacza/wokalisty Phila Driscolla wykonu-jącego bluesową wersję America the Beautiful, z chórem studentówz różnych college ów z całego kraju w tle.Temat narodowej jedno-ści podkreślały wyświetlane na dużym ekranie obrazy (od flagi i Sta-tuy Wolności, przez historyczne nagranie momentu oderwania sięod ziemi Charlesa Lindbergha i protesty w obronie praw obywa-telskich, aż po krajobrazy prerii i miast), złożone w mozaikę zna-czeń.Potem usłyszano kobiecy głos, mówiący: Dziś telewizja mówido globalnych odbiorców, pokazując zdjęcia corocznych obchodów.Nasza obecność tutaj nie jest tylko wyrazem hołdu dla branży, jestteż hołdem dla swobód, które czynią z nas naród i ludzi .Następ-nie w przekazie satelitarnym z Toronto pojawił się prezenter-weteranWalter Cronkite, który zwracając się bezpośrednio do kamery, opo-wiadał o historycznym znaczeniu telewizji dla amerykańskiej politykii kultury.Przywołując słowa dziennikarza z okresu II wojny świato-wej Edwarda R.Murrowa, Cronkite powiedział: Telewizja, ten wiel-ki wspólny mianownik, wyniosła naszą wspólną wizję wyżej niż kie-dykolwiek wcześniej i przypomina nam, że rozrywka może pomócleczyć rany .Występ Driscolla, przekaz wideo, kobiecy głos i na koniec cieszącysię szacunkiem Cronkite były preludium do tematu tej nocy, za któ-ry należało przeprosić: rytualny hołd gwiazd nie jest narcystycznym,skomercjalizowanym wyrazem samozadowolenia, ale publiczną służ-bą dla Ameryki i przekazem dla świata27.Sekwencja otwarcia prze-chodzi potem w obraz prowadzącej Ellen DeGeneres, która mówimonolog, podczas gdy kamera pokazuje kolejne gwiazdy siedzącena widowni.Co znaczące, są wśród nich gwiazdy kojarzone z holly-woodzkim liberalizmem, włączając w to obsadę serialu Prezydenckipoker i Billa Mahera (który popadł w kłopoty ze sponsorami za swoje27By podkreślić globalny wpływ programu, pokazano nagranie zmontowa-nych kondolencji składanych Amerykanom przez przywódców z całego świata. rozrywkowe woJny: kUlTUra TelewizyJna Po 11 września 263niepatriotyczne w ich mniemaniu komentarze) [ Pobierz całość w formacie PDF ]