[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Uda pod kątem prostym do tułowia, podudzia zaś do podłogi.Nogi lekko rozwarte.Najlepiej siedzieć na brzegu krzesła (nie uciskając tylnych mięśni uda).Dłonie na udach wpobliżu kolan.rys.15.2.POZYCJA SIEDZCO-KLCZCA Pozycja ta ułatwia utrzymanie wyprostowanego kręgosłupa.Jest jednocześnie bardzobezpieczna.Usiądz na brzegu krzesła, wyprostuj kręgosłup, nie opieraj się.Ramiona ściągnięte dotyłu, głowa prosto.Uklęknij na podstawionym podnóżku (jego wysokość trzeba dobraćindywidualnie, aby pozycja była maksymalnie wygodna), nie przestając jednocześnie siedziećna krześle (rys.15).Dobrze jest, aby podnóżek nie odsuwał się od krzesła w trakcie praktyki.Ułóż odpowiednio dłonieD.POZYCJE LE%7łCE:1.LE%7łENIE NA PLECACH(sanskr.Savasand)Jest to najbezpieczniejsza z pozycji.Polecana jest do niektórych medytacji, np.domedytacji z relaksem.Wskazana w początkowym okresie praktyk medytacyjnych oraz dlawszystkich, którzy mają słaby kręgosłup, zaburzenia równowagi lub inne dolegliwościuniemożliwiające, bądz utrudniające przyjęcie pozycji siedzącej.Rys.16.Połóż się na plecach, na podłodze, na kocu (rys.16).Nogi leżą wyprostowane irozszerzone, ręce obok tułowia.Głowa i szyja prosto.2.LE%7łENIE NA BRZUCHU(sanskr.Makarasand)Rys.17.Pozycja ta jest również bardzo wygodna, ale przydatna jedynie do krótkich medytacji.Połóż się na brzuchu, na podłodze, na kocu (rys.17).Prawa noga wyprostowana, lewa lekko zgięta i stopą zbliżona do prawej nogi.Twarz obrócona w stronę lewą.Ręce ułożone,spodem dłoni do podłogi, na wysokości głowy.E.POZYCJE DYNAMICZNE:W przeciwieństwie do wszystkich pozycji statycznych (grupy A-D), w tych pozycjachpojawia się ruch.Można wymienić wiele z nich, lecz ograniczę się do dwóch.1.POZYCJE WICZEC JOGI, TAI CHI, QI GONG.Każda z tych pozycji sprowadza się m.in.do wykonywania określonego ruchu itraktowania go jako obiektu koncentracji.Ilość pozycji medytacyjnych zależy od wielościasan Jogi lub pozycji z Tai Chi i Qi Gong.2.CHODZENIE (jap.Kinhin; chin.ching-hsing)Jest to spacer dookoła sali lub na łonie natury, w miejscu, gdzie nikt przypadkowy niezakłóci praktyki.Tułów i głowa znajdują się w pozycji wyprostowanej, pionowej.Nogiporuszają się, ale korpus powinien pozostać nieporuszony.Wzrok lekko opuszczony iskierowany około 2 m przed stopami.Stosując Kinhin w terenie można utrzymywać wzrok naróżnych wytworach natury, np.roślinach, skałach.Nie należy się spieszyć.Dłonie ułożone w odpowiedniej pozycji (patrz opis pozycji dłoni) albo po prostusplecione ze sobą i umieszczone na wysokości brzucha.Chodzenie jest charakterystyczne dla medytacji Zeń (gdzie służy często jakoprzerywnik długich praktyk siedzących), jakkolwiek poleca go też Ignacy Loyola.Ten ostatniradzi jednak stosować chodzenie przed medytacją (jako relaks i wyciszenie) lub po niej (jakofaza refleksji nad zakończoną medytacją).Ten rodzaj praktyk jest stosowany w niektórychklasztorach chrześcijańskich i buddyjskich.Dopełnieniem pozycji ciała jest właściwe ułożenie rąk.Element ten jest wbrewpozorom bardzo istotny.Ułatwia m.in.określony przepływ energii podczas medytacji i w tensposób wspomaga ją.Spośród znanych mi ułożeń dłoni przedstawię kilka najczęściejwykorzystywanych: Rys.18.1.Połącz w każdej dłoni (rys.18), opuszkami, kciuk i palec wskazujący (sanskr.Cinmudra).Odwróć dłonie wnętrzem ku górze i oprzyj wierzchem na udach, tuż przed kolanami.Ułożenie to jest praktyczne we wszystkich pozycjach siedzących oraz pozycji D l.Jest toklasyczny układ w systemie Jogi.Rys 19.2.Połącz w każdej dłoni (rys.19) opuszki kciuka, palca wskazującego i środkowego(sanskr.Cinma-ja mudra).Odwróć dłonie wnętrzem ku górze i oprzyj wierzchem na udach,tuż przed kolanami.Ułożenie to jest praktyczne we wszystkich pozy-cjach siedzących orazpozycji Dl.Wspomaga szczególnie te medytacje, w których istotną rolę odgrywa oddychanie.3.Połóż wierzch jednej dłoni na wnętrzu dłoni drugiej, określając kolejnośćintuicyjnie (jap.Hokkai-join).Połącz czubkami oba kciuki (rys.20).Jest to łdasyczny układ wZeń.Opuść swobodnie tak ułożone dłonie i umieść je na wysokości dołu brzucha.W Zeń sto-suje się często poduszkę, która podtrzymuje dłonie na odpowiedniej wysokości (dotyczy topozycji z Grupy Lotosu).Poduszkę kładzie się wówczas przed sobą na zgiętych nogach iswobodnie opiera na niej dłonie.Ten układ dłoni stosowany jest we wszystkich pozycjachsiedzących. Rys 214.Połóż dłonie płasko na udach, tuż przed kolanami (rys.21).Wierzch dłoniskierowany ku górze.Taki układ dłonie jest praktyczny niemal we wszystkich pozycjach.Rys.22.5.Połóż otwarte dłonie, swobodnie, wierzchem do dołu.Palce luzno ułożone (rys.22).Oprzyj dłonie, ich wierzchem, na udach (mniej więcej w ich środkowej części), jeśliukład dłoni jest stosowany w pozycji siedzącej, albo na podłodze, jeśli stosowany jest wpozycji leżącej Dl.Rys 23.6.Połącz ze sobą wszystkie palce w obrębie każdej dłoni.Palce są wyprostowane.Oprzyj wnętrze jednej dłoni na wierzchu drugiej, krzyżując kciuki i chowając je pod dłońmi(rys.23).Umieść dłonie w dole brzucha.Układ ten jest stosowany w medytacji chodzonej. Rys.24.7.Oprzyj pięść prawej dłoni o wnętrze dłoni lewej, po czym zegnij jej palce tak, abyobjąć prawą pięść (rys.24).Umieść te dłonie na wysokości piersi (rys.25) lub podbrzusza(rys.26).Układ ten (jap.Shashii) jest stosowany w medytacji chodzonej.Rys.25.Rys.26.Dość często wiele wątpliwości wzbudzają oczy.Można przyjąć, że istnieją generalniedwie techniki, tzn.oczy zamknięte i otwarte [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • matkasanepid.xlx.pl