[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tymczasem nagle na Bałkanie prawdziwa niespodzianka: rewolucja turecka 1908 roku.Wszystkiechrześcijańskie ludy półwyspu powitały Młodoturków z zapałem.W Soluniu rzucono hasło, że nie będziejuż różnic narodowych, ni wyznaniowych, lecz wszyscy są Ottomanami oddanymi wspólnej ojczyznie.Wśród nieznanego nigdy Osmanom zapału całowano się na ulicy, a z balkonów sypały się mowy poturecku, hiszpańsku, francusku, bułgarsku, rumuńsku, albańsku.Urządzano procesje, defilady, parady,pochody z pochodniami, rozrywki publiczne, bankiety, przy dzwiękach marsylianki.Gorętsi marzyli już opowszechnej konfederacji ludów.W pochodach szli trzymając się pod ramiona w jednym rzędzie rabini,popi bułgarscy, papasowie greccy, imanowie tureccy.Jakby zapomniano o wszystkim, czym się od siebieróżniono a zwłaszcza o dwunastu stuleciach krwawych rozpraw Greków z Bułgarami! Gdy atoli delegacjaz carstwa bułgarskiego przywiozła do Solunia bratnie pozdrowienie dla zjednoczonych rewolucjąmłodoturecką ludów, zdarzyło się (również niespodzianie), że dnia tego właściciele kawiarń (niemalwyłącznie Grecy) pozamykali swe zakłady.Było to w lipcu 1908 roku25).Wkrótce, dnia 4 pazdziernika 1908r.Ferdynand bułgarski ogłosił zupełną niepodległość Bułgarii adnia następnego Austria aneksję Bośni i Hercegowiny.Na Bałkanie coraz niebezpieczniej gromadzą sięprochy", tym bardziej, że szerzyła się w części północnej i zachodniej propaganda rewolucji społecznej.Nawet pomiędzy Turków zabłąkał się socjalizm a tylko Grecy nie garnęli się do niego.Internacjonałzbierał natomiast obfite żniwo u Bułgarów; powstała wśród nich nawet organizacja wyraznie antynacjonalistyczna" (Narodna Wolia), rwąca się do współpracy z ruchem rewolucjonistycznym nawetormiańskim w Azji Mniejszej26).Sułtan zaś tymczasem konstytucję nadawał i cofał a parlament osmańskiobmyślał jednakową administrację dla całego państwa, w imię jedności.W roku 1912 sprzymierzyły się wszystkie państwa bałkańskie przeciw Turcji młodotureckiej i wkażdej zdobytej krainie urządzało się od razu rzez Turków.Pokonano Turcję, lecz zwycięzcy pokłócili sięo łupy i rzucili się na Bułgarię.W Soluniu było wprowadzone condominium grecko-bułgarskie.Nagle 30czerwca 1913 r.Grecy kazali wojsku bułgarskiemu wynosić się w ciągu godziny27).Po krótkiej wojnie,lecz prowadzonej bardzo energicznie, obcięto granice Bułgarii we wrześniu 1913 r., obcięto wprostzachłannie.Wszystko działo się bez interwencji Rosji, neutralności bowiem zażądały Anglia i Francja.Opozycja wyzyskiwała to, zarzucając dworowi i rządowi niedołęstwo, jednakowe na zewnątrz i nawewnątrz.Rosja była bowiem w tych latach bierną również wobec wielkich zmian na DalekimWschodzie.Kiedy w roku 1912 w oderwanej od Chin Mandżurii obejmował władzę z poręki24) Ss 1907 II 161, 162.25) Ri 308, 313-315.26) Ri 319-325.27) Nie ma związku z polityką mord, dokonany na używającym przechadzki 68-letnim królu greckim Jerzym I.Mordercą był chory umysłowo, który w kilka dni potem popełnił w więzieniu samobójstwo. 385japońskiej Hsuangtung, ostatni cesarz chiński z dynastii mandżurskiej, strącony z tronu, gdy liczyłsześć lat zaledwie, Chiny stawały się Republiką.Na całym Wschodzie zanosiło się na wiele zmian. Rząd Mikołaja II zajął się atoli sprawami Bliższego Wschodu.Zaczął prowokować Austrię naterenie bałkańskim, aż wreszcie zamach sarajewski z 28 czerwca 1914 roku stał się iskrą wysadzającąprochy.Pierwsza wojna, powszechna miała się zakończyć jeszcze większym triumfem cywilizacjibizantyńskiej w Niemczech i na Bałkanach.Chcieli tej wojny Mikołaj II i Wilhelm II.Dwór petersburski pragnął ciągle zatapiać rewolucję wjakiejś zwycięskiej wojnie; zewnętrzna wojna miała chronić od domowej wewnętrznej.PopierałyMikołaja wszystkie partie antyrewolucyjne.Wilhelm II zaś rzucił hasło do zaborów na wszystkie czterystrony , żeby wyszukać Niemcom i utwierdzić Platz an der Sonne".Hasło to stało się niezmierniepopularnym.Ogół niemiecki uwierzył w swą wysoką rasę"; Wilhelm II przeszkodził publikacjiniemieckiego atlasu antropologicznego, z którego musiałoby się okazać, jako Niemcy należą do kilku rasa do nordyckiej nie najbardziej.Przyjęła się w powszechności niemiecka zasada ogłoszona jeszcze zaBismarcka przez historyka pruskiego H.Treitzschkego: Wyrzeczenie się własnej potęgi stanowi dlapaństwa, doprawdy grzech przeciwko Duchowi św."28).Ażeby uniknąć tego grzechu, dozwolone sąwszystkie i wszelkie środki zapobiegawcze.W roku 1913 poręczał Reich" po raz trzeci neutralność Belgii, gdy jednakże król Albert bawił wPoczdamie, Wilhelm II powtórzył propozycje, czynione ojcu jego przed dziesięciu laty.Dnia 31 lipca1914 r.poseł niemiecki w Brukseli złożył jeszcze znowu deklarację zapewniającą o uszanowaniuneutralności Belgii, a dnia 2 września wystosowano jej ultimatum! W odpowiedzi zaznaczył rządbelgijski, że będzie bronić neutralności również przeciw Francji; lecz tej odpowiedzi nie opublikowano,rozgłaszając natomiast, że Belgia nie udzieliła żadnej odpowiedzi29).Niemcy są ulubieńcami Pana Boga;jakżeż tedy można jakikolwiek ich czyn potępiać? Wiosną 1916 roku słyszano u św.Macieja w Berliniena kazaniu biskupim te słowa: Deutsch zu sein, ist eine Gottesgnade".Biskup odnosił to oczywiściejednakowo do katolików i do protestantów; a zatem lepiej być protestantem Niemcem, niż katolikieminnego narodu a to ze względu na Ehre vor Gott".Dlaczegóż aż tak? Wyjaśni to inny kaznodzieja, któryw kaplicy przy Hamburgerstrasse w Berlinie kazał tymi słowy: Gdy Pan Bóg świat stworzył, tak mu siępodobało, że zstąpił na ziemię i ją pocałował.W miejscu, gdzie pocałował, są Niemcy 30).Pozostaje tylkowątpliwość, czy to nie specjalnie Prusy?Takie mając o sobie mniemanie, musieli być pewni zwycięstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Tymczasem nagle na Bałkanie prawdziwa niespodzianka: rewolucja turecka 1908 roku.Wszystkiechrześcijańskie ludy półwyspu powitały Młodoturków z zapałem.W Soluniu rzucono hasło, że nie będziejuż różnic narodowych, ni wyznaniowych, lecz wszyscy są Ottomanami oddanymi wspólnej ojczyznie.Wśród nieznanego nigdy Osmanom zapału całowano się na ulicy, a z balkonów sypały się mowy poturecku, hiszpańsku, francusku, bułgarsku, rumuńsku, albańsku.Urządzano procesje, defilady, parady,pochody z pochodniami, rozrywki publiczne, bankiety, przy dzwiękach marsylianki.Gorętsi marzyli już opowszechnej konfederacji ludów.W pochodach szli trzymając się pod ramiona w jednym rzędzie rabini,popi bułgarscy, papasowie greccy, imanowie tureccy.Jakby zapomniano o wszystkim, czym się od siebieróżniono a zwłaszcza o dwunastu stuleciach krwawych rozpraw Greków z Bułgarami! Gdy atoli delegacjaz carstwa bułgarskiego przywiozła do Solunia bratnie pozdrowienie dla zjednoczonych rewolucjąmłodoturecką ludów, zdarzyło się (również niespodzianie), że dnia tego właściciele kawiarń (niemalwyłącznie Grecy) pozamykali swe zakłady.Było to w lipcu 1908 roku25).Wkrótce, dnia 4 pazdziernika 1908r.Ferdynand bułgarski ogłosił zupełną niepodległość Bułgarii adnia następnego Austria aneksję Bośni i Hercegowiny.Na Bałkanie coraz niebezpieczniej gromadzą sięprochy", tym bardziej, że szerzyła się w części północnej i zachodniej propaganda rewolucji społecznej.Nawet pomiędzy Turków zabłąkał się socjalizm a tylko Grecy nie garnęli się do niego.Internacjonałzbierał natomiast obfite żniwo u Bułgarów; powstała wśród nich nawet organizacja wyraznie antynacjonalistyczna" (Narodna Wolia), rwąca się do współpracy z ruchem rewolucjonistycznym nawetormiańskim w Azji Mniejszej26).Sułtan zaś tymczasem konstytucję nadawał i cofał a parlament osmańskiobmyślał jednakową administrację dla całego państwa, w imię jedności.W roku 1912 sprzymierzyły się wszystkie państwa bałkańskie przeciw Turcji młodotureckiej i wkażdej zdobytej krainie urządzało się od razu rzez Turków.Pokonano Turcję, lecz zwycięzcy pokłócili sięo łupy i rzucili się na Bułgarię.W Soluniu było wprowadzone condominium grecko-bułgarskie.Nagle 30czerwca 1913 r.Grecy kazali wojsku bułgarskiemu wynosić się w ciągu godziny27).Po krótkiej wojnie,lecz prowadzonej bardzo energicznie, obcięto granice Bułgarii we wrześniu 1913 r., obcięto wprostzachłannie.Wszystko działo się bez interwencji Rosji, neutralności bowiem zażądały Anglia i Francja.Opozycja wyzyskiwała to, zarzucając dworowi i rządowi niedołęstwo, jednakowe na zewnątrz i nawewnątrz.Rosja była bowiem w tych latach bierną również wobec wielkich zmian na DalekimWschodzie.Kiedy w roku 1912 w oderwanej od Chin Mandżurii obejmował władzę z poręki24) Ss 1907 II 161, 162.25) Ri 308, 313-315.26) Ri 319-325.27) Nie ma związku z polityką mord, dokonany na używającym przechadzki 68-letnim królu greckim Jerzym I.Mordercą był chory umysłowo, który w kilka dni potem popełnił w więzieniu samobójstwo. 385japońskiej Hsuangtung, ostatni cesarz chiński z dynastii mandżurskiej, strącony z tronu, gdy liczyłsześć lat zaledwie, Chiny stawały się Republiką.Na całym Wschodzie zanosiło się na wiele zmian. Rząd Mikołaja II zajął się atoli sprawami Bliższego Wschodu.Zaczął prowokować Austrię naterenie bałkańskim, aż wreszcie zamach sarajewski z 28 czerwca 1914 roku stał się iskrą wysadzającąprochy.Pierwsza wojna, powszechna miała się zakończyć jeszcze większym triumfem cywilizacjibizantyńskiej w Niemczech i na Bałkanach.Chcieli tej wojny Mikołaj II i Wilhelm II.Dwór petersburski pragnął ciągle zatapiać rewolucję wjakiejś zwycięskiej wojnie; zewnętrzna wojna miała chronić od domowej wewnętrznej.PopierałyMikołaja wszystkie partie antyrewolucyjne.Wilhelm II zaś rzucił hasło do zaborów na wszystkie czterystrony , żeby wyszukać Niemcom i utwierdzić Platz an der Sonne".Hasło to stało się niezmierniepopularnym.Ogół niemiecki uwierzył w swą wysoką rasę"; Wilhelm II przeszkodził publikacjiniemieckiego atlasu antropologicznego, z którego musiałoby się okazać, jako Niemcy należą do kilku rasa do nordyckiej nie najbardziej.Przyjęła się w powszechności niemiecka zasada ogłoszona jeszcze zaBismarcka przez historyka pruskiego H.Treitzschkego: Wyrzeczenie się własnej potęgi stanowi dlapaństwa, doprawdy grzech przeciwko Duchowi św."28).Ażeby uniknąć tego grzechu, dozwolone sąwszystkie i wszelkie środki zapobiegawcze.W roku 1913 poręczał Reich" po raz trzeci neutralność Belgii, gdy jednakże król Albert bawił wPoczdamie, Wilhelm II powtórzył propozycje, czynione ojcu jego przed dziesięciu laty.Dnia 31 lipca1914 r.poseł niemiecki w Brukseli złożył jeszcze znowu deklarację zapewniającą o uszanowaniuneutralności Belgii, a dnia 2 września wystosowano jej ultimatum! W odpowiedzi zaznaczył rządbelgijski, że będzie bronić neutralności również przeciw Francji; lecz tej odpowiedzi nie opublikowano,rozgłaszając natomiast, że Belgia nie udzieliła żadnej odpowiedzi29).Niemcy są ulubieńcami Pana Boga;jakżeż tedy można jakikolwiek ich czyn potępiać? Wiosną 1916 roku słyszano u św.Macieja w Berliniena kazaniu biskupim te słowa: Deutsch zu sein, ist eine Gottesgnade".Biskup odnosił to oczywiściejednakowo do katolików i do protestantów; a zatem lepiej być protestantem Niemcem, niż katolikieminnego narodu a to ze względu na Ehre vor Gott".Dlaczegóż aż tak? Wyjaśni to inny kaznodzieja, któryw kaplicy przy Hamburgerstrasse w Berlinie kazał tymi słowy: Gdy Pan Bóg świat stworzył, tak mu siępodobało, że zstąpił na ziemię i ją pocałował.W miejscu, gdzie pocałował, są Niemcy 30).Pozostaje tylkowątpliwość, czy to nie specjalnie Prusy?Takie mając o sobie mniemanie, musieli być pewni zwycięstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]