[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ar kelkaj aferoj estis tiel malfacile priskribeblaj kee granda klerulo hezitus, kaj mi, kvankam mi scipovas altan kajbasan skribadon, tute ne estas klera, kaj pene trovas vortojn porkelkaj aferoj.Mi opinias, kelkfoje, ke en nia homa lingvo netrovi%1ńas vortoj por la plej gravaj aferoj.Do kiam tiaj aferoj trafas,ni ekmuti%1ńas kaj povas nur senti kaj sentadi, %1ńis la koroj estas kielkrevanta digo.Eble en la posta vivo, kiun mi jam komencas ekvidisur la rando de i mondo, ni trovos %1ńustajn vortojn.Sed ankoramne.Do se mi malsukcesos dum mia entrepreno, oni devos pardonipro kion mi ne povas fari, kaj plenigi la spacojn en mia rakonto pertraboj el la propra imago.La plej stranga aspekto de tiu tempo estis %1ńia silento.Gideoniam estis silenta homo, sed nun li fari%1ńis senvorta kiel Muelisto.Li venadis kaj iradis, sed neniu vorto eli%1ńis el lia bu%5ńo.Kaj kelkfojeli ekhaltis dum laboro kvazam iu frapis lin.Liaj pensoj, ver%5ńajne.Poste li rektigis la %5ńultrojn, tiujn grandajn %5ńultrojn, kaj damrigissian laboron.Mi supozis ke tio esos post iom da tempo, kaj arankoram nenio estis aran%1ńita de li kaj Tivvy, mi decidis ne lasi lapovran knabon tutsola, sed resti tie dum iom da tempo.Tivvy nesciis kion fari, ar %5ńi obstine volis edzigi Gideonon, sed %5ńi timegis lahantadon kiu, lam onidiro, nepre okazas en loko kie patrino kajbebo kune mortis, kaj %5ńi tute ne kura%1ńis pa%5ńi sur nian flankon de lalago.Do ni restis en profunda kazei%1ńinta silento, kiu pli kaj plifari%1ńis solida kiel glacii%1ńanta akvo am acidi%1ńanta lakto.Krom labirdoj, kiuj zorgis pri propraj aferoj kaj ne pensis pri ni, neniu vo osonis e Sarn.Vespere, kiam ili silentis, mi povis amdi la boaton deGideon, ligitan tuj preter la fino de la digvojo, kaj kiu frapis-frapisper softaj, memorigaj batetoj.Kelkfoje en la kuirejo dum la nokto,235 Veneno Karakiam Gideon nokte estis ekstere, prilaborante la tritikon amfojnfaradon, mi sobtenis pladon de alloga man%1ńa5o antam Kanjonur por ke %5ńi miamu.Kaj poste mi diris Do nun ci miamis! BonaKanjo! Kiam li estis en la domo, Gideon estis muta kiel droninto,escepte unu fojon en nokto de brila lunlumo dum ni vesperman%1ńistarde post fojnfarado, li subite klinis sin antamen kaj diris u vi vidis tion? Kion? mi diras. Iu preterpasis la pordon en blanka robo. Sed ne antam julio, kiam la vetero estis tondrema, varmega kajsenventa, la tristiga strangeco vere trafis lin.Mi sidis e la sojlopor kapti iomete da fre%5ńa aero, ar blovetis el trans la lago vespere.Mi kardis lanon, kaj %1ńia blankeco, amasi%1ńinta sur mian nigron,aspektigis min kiel pigon, mi opiniis.La siringaj folioj estissensukaj pro la varmego, kaj la lago similis al varmega plumbo,kun irkam %1ńi altaj densaj arboj, izitaj el fero.irkam la bordo dela lago estis nimfeoj, ku%5ńantaj sur la peza akvo kun etaj blankajbrilantaj bur%1ńonoj.Neniu birdo parolis, ar iuj estis en siajka%5ńejoj, pro la varmego.E la akvobirdoj restis inter la junkoj, kajla boato esis frapetadi kontram la %5ńtupojn, kvazam oni jam decidispri la tago kiam venos pasa%1ńero, kaj nenio estas farenda antamtiam.Subite Gideon irkamiris la angulon %5ńvitante pro hasto, kunla %1ńenista-hokego en unu mano kaj he%1ńgantoj ankoram sur lamanoj, ar li estis okupata pri la he%1ńoj inter fojnado kajtritikrikolto.Li haltis kiam li vidis min, kaj metis manon sur siankapon, kaj elkriis pasie Pro kial ci sidas tiumaniere, ludante ke vi estas Patrino? Mi tute ne ludas esti Patrino, mi diris. Kio estas al vi? Patrino kutimis sidi tie kaj kardi lanon.Mi kredis ke vi estasPatrino. Nu, mi ne kamzis tion, mi diris. Sed kial vi irkamiris tiunangulon tiom kurege? Mi interplektadis tiun grandan kratagan he%1ńon, kaj %5ńi venismar%5ńante sur %1ńi, tutblanke vestite. Kiu venis sur %1ńi? mi demandas senpacience.236 Lasta konkroludo Jancis, li diras, tute trankvile, ne kvazam dirante stranga5on,sed samkiel li parolus vidinte Tivvyn am Pollyn de Muelisto.Lidiris nenion pli, sed reiris al sia laboro, tamen li ne reiris al la he%1ńo.Li iam rifuzis diskuti kion li vidis, li nur diris ke li vidis kaj jenfino.Alian fojon li sarkadis la grandan tritikan kampon.Li enirisla domon tre haste, ankoram portante sarkilon, kaj diris ke li vidisJancison, kiu plugas per siaj du blankaj bovoj en la hordekampo,kaj la infano sidis sur la plej proksima bovo. Nu, komprenu, Gideon, mi diris, vi devas ne plu pensadi priJancis, alie vi sorbi%1ńos.Kaj homo sorbita estas survoje al frenezi%1ńo.Vi devas pensi nur pri prospero kaj enspezado kaj %5ńparado kielantame, kaj ne pensu pri Jancis am Patrino antam ol via mensoestos pli trankvila [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.ar kelkaj aferoj estis tiel malfacile priskribeblaj kee granda klerulo hezitus, kaj mi, kvankam mi scipovas altan kajbasan skribadon, tute ne estas klera, kaj pene trovas vortojn porkelkaj aferoj.Mi opinias, kelkfoje, ke en nia homa lingvo netrovi%1ńas vortoj por la plej gravaj aferoj.Do kiam tiaj aferoj trafas,ni ekmuti%1ńas kaj povas nur senti kaj sentadi, %1ńis la koroj estas kielkrevanta digo.Eble en la posta vivo, kiun mi jam komencas ekvidisur la rando de i mondo, ni trovos %1ńustajn vortojn.Sed ankoramne.Do se mi malsukcesos dum mia entrepreno, oni devos pardonipro kion mi ne povas fari, kaj plenigi la spacojn en mia rakonto pertraboj el la propra imago.La plej stranga aspekto de tiu tempo estis %1ńia silento.Gideoniam estis silenta homo, sed nun li fari%1ńis senvorta kiel Muelisto.Li venadis kaj iradis, sed neniu vorto eli%1ńis el lia bu%5ńo.Kaj kelkfojeli ekhaltis dum laboro kvazam iu frapis lin.Liaj pensoj, ver%5ńajne.Poste li rektigis la %5ńultrojn, tiujn grandajn %5ńultrojn, kaj damrigissian laboron.Mi supozis ke tio esos post iom da tempo, kaj arankoram nenio estis aran%1ńita de li kaj Tivvy, mi decidis ne lasi lapovran knabon tutsola, sed resti tie dum iom da tempo.Tivvy nesciis kion fari, ar %5ńi obstine volis edzigi Gideonon, sed %5ńi timegis lahantadon kiu, lam onidiro, nepre okazas en loko kie patrino kajbebo kune mortis, kaj %5ńi tute ne kura%1ńis pa%5ńi sur nian flankon de lalago.Do ni restis en profunda kazei%1ńinta silento, kiu pli kaj plifari%1ńis solida kiel glacii%1ńanta akvo am acidi%1ńanta lakto.Krom labirdoj, kiuj zorgis pri propraj aferoj kaj ne pensis pri ni, neniu vo osonis e Sarn.Vespere, kiam ili silentis, mi povis amdi la boaton deGideon, ligitan tuj preter la fino de la digvojo, kaj kiu frapis-frapisper softaj, memorigaj batetoj.Kelkfoje en la kuirejo dum la nokto,235 Veneno Karakiam Gideon nokte estis ekstere, prilaborante la tritikon amfojnfaradon, mi sobtenis pladon de alloga man%1ńa5o antam Kanjonur por ke %5ńi miamu.Kaj poste mi diris Do nun ci miamis! BonaKanjo! Kiam li estis en la domo, Gideon estis muta kiel droninto,escepte unu fojon en nokto de brila lunlumo dum ni vesperman%1ńistarde post fojnfarado, li subite klinis sin antamen kaj diris u vi vidis tion? Kion? mi diras. Iu preterpasis la pordon en blanka robo. Sed ne antam julio, kiam la vetero estis tondrema, varmega kajsenventa, la tristiga strangeco vere trafis lin.Mi sidis e la sojlopor kapti iomete da fre%5ńa aero, ar blovetis el trans la lago vespere.Mi kardis lanon, kaj %1ńia blankeco, amasi%1ńinta sur mian nigron,aspektigis min kiel pigon, mi opiniis.La siringaj folioj estissensukaj pro la varmego, kaj la lago similis al varmega plumbo,kun irkam %1ńi altaj densaj arboj, izitaj el fero.irkam la bordo dela lago estis nimfeoj, ku%5ńantaj sur la peza akvo kun etaj blankajbrilantaj bur%1ńonoj.Neniu birdo parolis, ar iuj estis en siajka%5ńejoj, pro la varmego.E la akvobirdoj restis inter la junkoj, kajla boato esis frapetadi kontram la %5ńtupojn, kvazam oni jam decidispri la tago kiam venos pasa%1ńero, kaj nenio estas farenda antamtiam.Subite Gideon irkamiris la angulon %5ńvitante pro hasto, kunla %1ńenista-hokego en unu mano kaj he%1ńgantoj ankoram sur lamanoj, ar li estis okupata pri la he%1ńoj inter fojnado kajtritikrikolto.Li haltis kiam li vidis min, kaj metis manon sur siankapon, kaj elkriis pasie Pro kial ci sidas tiumaniere, ludante ke vi estas Patrino? Mi tute ne ludas esti Patrino, mi diris. Kio estas al vi? Patrino kutimis sidi tie kaj kardi lanon.Mi kredis ke vi estasPatrino. Nu, mi ne kamzis tion, mi diris. Sed kial vi irkamiris tiunangulon tiom kurege? Mi interplektadis tiun grandan kratagan he%1ńon, kaj %5ńi venismar%5ńante sur %1ńi, tutblanke vestite. Kiu venis sur %1ńi? mi demandas senpacience.236 Lasta konkroludo Jancis, li diras, tute trankvile, ne kvazam dirante stranga5on,sed samkiel li parolus vidinte Tivvyn am Pollyn de Muelisto.Lidiris nenion pli, sed reiris al sia laboro, tamen li ne reiris al la he%1ńo.Li iam rifuzis diskuti kion li vidis, li nur diris ke li vidis kaj jenfino.Alian fojon li sarkadis la grandan tritikan kampon.Li enirisla domon tre haste, ankoram portante sarkilon, kaj diris ke li vidisJancison, kiu plugas per siaj du blankaj bovoj en la hordekampo,kaj la infano sidis sur la plej proksima bovo. Nu, komprenu, Gideon, mi diris, vi devas ne plu pensadi priJancis, alie vi sorbi%1ńos.Kaj homo sorbita estas survoje al frenezi%1ńo.Vi devas pensi nur pri prospero kaj enspezado kaj %5ńparado kielantame, kaj ne pensu pri Jancis am Patrino antam ol via mensoestos pli trankvila [ Pobierz całość w formacie PDF ]