[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mimo wszystko eksperyment się udał, a nawet przeszedł oczekiwania.Gdy po dwóch miesiącachlekarze porównali kartoteki osób pozostałych w Reggane z tymi, których wysłano na odpoczynek do Port-aux-Poules, stwierdzili ze zdziwieniem, że stan zdrowia pracujących był wyraźnie lepszy od wypoczywających nad morzem; wydało mi się to paradoksalne.W rezultacie tego ogromnego wysiłku blok „alfa” i inne podstawowe instalacje bazy zostałyzbudowane w terminie.Kosztowało to jednak wiele trudu i wymagało akceptacji przez żołnierzyi kadrę nadzwyczaj twardych warunków życia i pracy.Przez ponad rok pierwsi zatrudnieni na placu budowy mieszkali pod namiotami i w barakach z blachy falistej, bez klimatyzacji, wyżywienie było prymitywne.Obecnie w normalnej porze roku warunkibytowe stały się znośne, natomiast oficerowie, podoficerowie i szeregowi, którzy musieli tu przebywad w porze gorącej, napotykali dawne trudności.Tej akceptacji ciężkich warunków towarzyszył zresztą nadal humor i wysoki poziom moralny, niekiedy wprost zdumiewający.Sport nie utracił swych praw w jednostkach i stał się nawet rozrywkąposzukiwaną.Zorganizowano zawody piłki nożnej między drużynami ze wszystkich kompanii i baterii wojsk inżynieryjnych, artylerii i bazy powietrznej.Można sobie wyobrazid, jak wygląda boisko do piłki nożnej na pustyni, z której usunięto większośd zalegających tu licznie kamieni i grunt stanowi rodzaj dośd grubego pylastego dywanu.PLBTNie można opowiadad o pracach wykonanych w bazie i na poligonie nie wspominając pewnejkategorii siły roboczej, bardzo wydajnej w budownictwie, a jednocześnie stanowiącej elementfolkloru.Od początku prac było jasne, że będziemy potrzebowali znacznej ilości pracowników; celowe więc było angażowanie robotników niewykwalifikowanych spośród miejscowej ludności.Robotnik z Touat nie jest zbyt wydajny, często niedożywiony i zmęczony ciężkim klimatem; nie można go porównad z robotnikiem na przykład włoskim.Był jednak nieoceniony wszędzie tam, gdzie niemożna użyd zmechanizowanego sprzętu wojsk inżynieryjnych.Początkowo niewielką liczbę robotników rekrutowano bezpośrednio na miejscu, bez żadnegopośrednika.Dla niewinnego żartu i przeciwstawienia mieszkaocom pracującym tych, którzy spędzają dni na nieróbstwie, nazwaliśmy ich „pracującą ludnością z Bas-Touat”.Później, ponieważ nazwa ta była zbyt długa, zaczęto używad skrótu PLBT.Jedna z budów na przykład zapotrzebowała na następny dzieo pięddziesięciu PLBT; bardzo szybko zapomniano o właściwym znaczeniu skrótu.Ponieważjednak liczba robotników miała wkrótce znacznie wzrosnąd, nie mogli byd już rekrutowani wyłącznie w miejscowych oazach - tym bardziej że ta siła robocza była raczej niestała, z powodu swej filozofii, skądinąd ponętnej, polegającej na tym, że gdy dany osobnik zarobił kilka tysięcy franków, co w tej okolicy stanowiło wielką sumę, porzucał robotę, przejadał zarobek i wracał do pracy dopiero wtedy, gdy nie miał grosza.Z tych względów służba zatrudnienia Sahary zajęła się rekrutacją robotników w różnych regionach saharyjskich, aby rozdzielid jak najsprawiedliwiej bogactwo, które w postaci płac spłynęło na kraj z budżetu sił zbrojnych.Przedstawiciele tej służby skontaktowali się z dowództwem bazy i usłyszeli o PLBT.Skrót ten oznaczałteraz „mieszkaniec Sahary zwerbowany przez Ośrodek”; pozostawiono go, ponieważ był używany naco dzieo i w obfitej korespondencji oraz księgowości, obejmującej tysiące pracowników.Wszędzie było słychad tego rodzaju zdania:- Proszę przysład pięciu PLBT do rozładowania ciężarówki.- Jeden PLBT jest chory.Zabierzcie go karetką do szpitala.Służba zatrudnienia opracowała regulaminy i instrukcje o prawach i obowiązkach PLBT.Najzabawniejsze jest to, że podczas gdy wszyscy mówili o PLBT, prawie nikt, z wyjątkiem najstarszych z pierwszego okresu, nie wiedział, co oznacza ten skrót.Oczywiście, najmniej byli zorientowani sami zainteresowani.A poczciwi PLBT wprowadzali na plac budowy typu amerykaoskiego z potężnymimaszynami nutkę romantyzmu i folkloru.Oglądanie spycharek, koparek czy kafarów pracujących w tumanach pyłu nie ma w sobie nicromantycznego.Ale setka PLBT w swych dżellabach, uzbrojonych w oskardy i łopaty, drążących rów dla kanalizacji lub dla ułożenia kabla w środku pustyni - to wizja antyczna z rodzaju tych, jakie jawiły się w innych pustyniach i w innych czasach, gdy budowano piramidy.Współistnienie tych grup robotników, pracujących metodami rzemieślniczymi z nowoczesnymi,wysokowydajnymi środkami mechanicznymi, stanowiło jeden z najbardziej zdumiewającychewenementów naszej budowy.Wymogi Komisariatu Energii Atomowej dotyczące komfortu- trudności mniej ważne, ale uporczyweTrudne warunki bytowania, jakie musieliśmy narzucid personelowi wojskowemu, aby zakooczyd naczas prace na poligonie, zwielokrotniły naszą niecierpliwośd wobec ciągłych nowych wymagao, jakie dla swych ludzi wysuwała Dyrekcja Zastosowao Wojskowych Komisariatu Energii Atomowej, tymbardziej że były one większe, niż żądał sam personel, który przyjmował z humorem niewygody -zresztą względne - pobytu w Reggane.Wymagania te dotyczyły rozmaitych dziedzin - przedewszystkim mieszkao.Normy komfortu wymagane przez Komisariat dla swych pracownikówoddelegowanych dla dokonania prób były znacznie wyższe od tych, jakie mogliśmy zapewnidpersonelowi wojskowemu stacjonującemu tu stale, a które - naszym zdaniem - równie dobrzeodpowiadały osobom cywilnym przybywającym tu na kilka tygodni.Ponadto inżynierowie i robotnicy z przedsiębiorstw prywatnych - mechanicznych, elektrotechnicznych lub elektronicznych - przybyli do Reggane, doskonale przystosowali się do wojskowych warunków bytowania.Dyskutowaliśmy zawzięcie o tych normach.Było oczywiste, iż nie można zakwaterowad całegopersonelu Dyrekcji w pojedynczych pokojach z natryskami.Przyjęto wreszcie po długich układach rozwiązanie pośrednie, które nie zadowalało całkowicie strony przeciwnej, a nam wydawało sięjeszcze zbyt kosztowne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Mimo wszystko eksperyment się udał, a nawet przeszedł oczekiwania.Gdy po dwóch miesiącachlekarze porównali kartoteki osób pozostałych w Reggane z tymi, których wysłano na odpoczynek do Port-aux-Poules, stwierdzili ze zdziwieniem, że stan zdrowia pracujących był wyraźnie lepszy od wypoczywających nad morzem; wydało mi się to paradoksalne.W rezultacie tego ogromnego wysiłku blok „alfa” i inne podstawowe instalacje bazy zostałyzbudowane w terminie.Kosztowało to jednak wiele trudu i wymagało akceptacji przez żołnierzyi kadrę nadzwyczaj twardych warunków życia i pracy.Przez ponad rok pierwsi zatrudnieni na placu budowy mieszkali pod namiotami i w barakach z blachy falistej, bez klimatyzacji, wyżywienie było prymitywne.Obecnie w normalnej porze roku warunkibytowe stały się znośne, natomiast oficerowie, podoficerowie i szeregowi, którzy musieli tu przebywad w porze gorącej, napotykali dawne trudności.Tej akceptacji ciężkich warunków towarzyszył zresztą nadal humor i wysoki poziom moralny, niekiedy wprost zdumiewający.Sport nie utracił swych praw w jednostkach i stał się nawet rozrywkąposzukiwaną.Zorganizowano zawody piłki nożnej między drużynami ze wszystkich kompanii i baterii wojsk inżynieryjnych, artylerii i bazy powietrznej.Można sobie wyobrazid, jak wygląda boisko do piłki nożnej na pustyni, z której usunięto większośd zalegających tu licznie kamieni i grunt stanowi rodzaj dośd grubego pylastego dywanu.PLBTNie można opowiadad o pracach wykonanych w bazie i na poligonie nie wspominając pewnejkategorii siły roboczej, bardzo wydajnej w budownictwie, a jednocześnie stanowiącej elementfolkloru.Od początku prac było jasne, że będziemy potrzebowali znacznej ilości pracowników; celowe więc było angażowanie robotników niewykwalifikowanych spośród miejscowej ludności.Robotnik z Touat nie jest zbyt wydajny, często niedożywiony i zmęczony ciężkim klimatem; nie można go porównad z robotnikiem na przykład włoskim.Był jednak nieoceniony wszędzie tam, gdzie niemożna użyd zmechanizowanego sprzętu wojsk inżynieryjnych.Początkowo niewielką liczbę robotników rekrutowano bezpośrednio na miejscu, bez żadnegopośrednika.Dla niewinnego żartu i przeciwstawienia mieszkaocom pracującym tych, którzy spędzają dni na nieróbstwie, nazwaliśmy ich „pracującą ludnością z Bas-Touat”.Później, ponieważ nazwa ta była zbyt długa, zaczęto używad skrótu PLBT.Jedna z budów na przykład zapotrzebowała na następny dzieo pięddziesięciu PLBT; bardzo szybko zapomniano o właściwym znaczeniu skrótu.Ponieważjednak liczba robotników miała wkrótce znacznie wzrosnąd, nie mogli byd już rekrutowani wyłącznie w miejscowych oazach - tym bardziej że ta siła robocza była raczej niestała, z powodu swej filozofii, skądinąd ponętnej, polegającej na tym, że gdy dany osobnik zarobił kilka tysięcy franków, co w tej okolicy stanowiło wielką sumę, porzucał robotę, przejadał zarobek i wracał do pracy dopiero wtedy, gdy nie miał grosza.Z tych względów służba zatrudnienia Sahary zajęła się rekrutacją robotników w różnych regionach saharyjskich, aby rozdzielid jak najsprawiedliwiej bogactwo, które w postaci płac spłynęło na kraj z budżetu sił zbrojnych.Przedstawiciele tej służby skontaktowali się z dowództwem bazy i usłyszeli o PLBT.Skrót ten oznaczałteraz „mieszkaniec Sahary zwerbowany przez Ośrodek”; pozostawiono go, ponieważ był używany naco dzieo i w obfitej korespondencji oraz księgowości, obejmującej tysiące pracowników.Wszędzie było słychad tego rodzaju zdania:- Proszę przysład pięciu PLBT do rozładowania ciężarówki.- Jeden PLBT jest chory.Zabierzcie go karetką do szpitala.Służba zatrudnienia opracowała regulaminy i instrukcje o prawach i obowiązkach PLBT.Najzabawniejsze jest to, że podczas gdy wszyscy mówili o PLBT, prawie nikt, z wyjątkiem najstarszych z pierwszego okresu, nie wiedział, co oznacza ten skrót.Oczywiście, najmniej byli zorientowani sami zainteresowani.A poczciwi PLBT wprowadzali na plac budowy typu amerykaoskiego z potężnymimaszynami nutkę romantyzmu i folkloru.Oglądanie spycharek, koparek czy kafarów pracujących w tumanach pyłu nie ma w sobie nicromantycznego.Ale setka PLBT w swych dżellabach, uzbrojonych w oskardy i łopaty, drążących rów dla kanalizacji lub dla ułożenia kabla w środku pustyni - to wizja antyczna z rodzaju tych, jakie jawiły się w innych pustyniach i w innych czasach, gdy budowano piramidy.Współistnienie tych grup robotników, pracujących metodami rzemieślniczymi z nowoczesnymi,wysokowydajnymi środkami mechanicznymi, stanowiło jeden z najbardziej zdumiewającychewenementów naszej budowy.Wymogi Komisariatu Energii Atomowej dotyczące komfortu- trudności mniej ważne, ale uporczyweTrudne warunki bytowania, jakie musieliśmy narzucid personelowi wojskowemu, aby zakooczyd naczas prace na poligonie, zwielokrotniły naszą niecierpliwośd wobec ciągłych nowych wymagao, jakie dla swych ludzi wysuwała Dyrekcja Zastosowao Wojskowych Komisariatu Energii Atomowej, tymbardziej że były one większe, niż żądał sam personel, który przyjmował z humorem niewygody -zresztą względne - pobytu w Reggane.Wymagania te dotyczyły rozmaitych dziedzin - przedewszystkim mieszkao.Normy komfortu wymagane przez Komisariat dla swych pracownikówoddelegowanych dla dokonania prób były znacznie wyższe od tych, jakie mogliśmy zapewnidpersonelowi wojskowemu stacjonującemu tu stale, a które - naszym zdaniem - równie dobrzeodpowiadały osobom cywilnym przybywającym tu na kilka tygodni.Ponadto inżynierowie i robotnicy z przedsiębiorstw prywatnych - mechanicznych, elektrotechnicznych lub elektronicznych - przybyli do Reggane, doskonale przystosowali się do wojskowych warunków bytowania.Dyskutowaliśmy zawzięcie o tych normach.Było oczywiste, iż nie można zakwaterowad całegopersonelu Dyrekcji w pojedynczych pokojach z natryskami.Przyjęto wreszcie po długich układach rozwiązanie pośrednie, które nie zadowalało całkowicie strony przeciwnej, a nam wydawało sięjeszcze zbyt kosztowne [ Pobierz całość w formacie PDF ]