Robinson Leah Ruth Otwarte rany

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To nie było morderstwo.Zakręciło mi się w głowie.Poczułam się, jakby w moich płucach uwolniło siętysiące bąbelków z otwartego w środku piwa. Więc brali pod uwagę morderstwo?Beck spojrzała zdziwiona. Oczywiście, że brali.Zawsze muszą to brać pod uwagę, póki nie zakończąśledztwa.Miałam wrażenie, że górna część czaszki podnosi mi się wyraznie i skóra natwarzy naciąga się nieprzyjemnie. A co, jeśli ktoś jej wpuścił aspirynę przez kroplówkę? Ale miała też dostęp do sprzętu szpitalnego, wiedziała, jak sobie podłączyćkroplówkę odparła Beck, wzruszając ramionami. Jak szybko zaczyna działaćkroplówka? Zdążyłaby sobie wpuścić i wyrzucić do zsypu, a potem wrócić do swojegomieszkania i usiąść na kanapie.Gliniarze pewnie i tam by poszukali, ale jeśli jest jużna samym dnie, to nikt jej teraz nie znajdzie.Ona była w złym stanie psychicznym,prawda? Mają zeznania świadków. Ale po co w ogóle brałaby taką ilość aspiryny w kroplówce? Poza tym po coby miała wyrzucać sprzęt? Zresztą, nawet gdyby chciała to zrobić, nie sądzisz, żezanim by w siebie wpompowała taką ilość aspiryny, żeby mieć poziom w osoczuosiemdziesiąt pięć, dawno straciłaby przytomność? Nie mówiąc już o tych szpitalnychplastrach na wkłuciach! Miała niedawno skrobankę powiedziała Beck. Na pewno dali jejkroplówkę, a potem zakleili plastrem.- 204 -SRPostawiła kubek z kawą na stole.W głowie mi szumiało. Posłuchaj.Załóżmy, że przed aborcją pobrali jej krew.To tłumaczy nakłuciew zgięciu łokcia, prawda? Potem dali jej kroplówkę, to tłumaczy wkłucie nawierzchniej stronie dłoni.Potem, w poniedziałek rano, do jej domu przychodzi ktoś ipodaje jej następną kroplówkę, wkłuwa się dokładnie w to samo miejsce, tym razem,żeby ją zabić.Albo żeby jej pomóc popełnić samobójstwo. Wsłuchuję się wewłasne myśli szamoczące się w głowie, splątane i niezrozumiałe, jakby to były myślikogoś innego. Potem ta osoba wyrzuca kroplówkę.Beck, jak ona mogłaby samawstać i wyrzucić do zsypu kroplówkę? Przecież była już nieprzytomna! Ev jęknęła Beck. I kto, do cholery, robi sobie skrobankę, a potem się zabija? Po co tylezachodu? Jak się zabijesz, to dziecko i tak umrze z tobą! Posłuchaj! powiedziała łagodnie Beck. Ktoś, kto popełniasamobójstwo, niekoniecznie przejawia logiczne, rozsądne zachowanie.Samo zabiciesię nie jest rozwiązaniem racjonalnym.Nie uwierzyłabyś, co ja tu czasem widzę.Mamtu bardziej szurniętych, nie tylko takich, co najpierw sobie coś wstrzykują, a potemnaklejają plaster z opatrunkiem.A ona to właśnie zrobiła.Albo może podłączyła sobiekroplówkę, wkłuwając wenflon w miejsce, gdzie wcześniej już miała podawanąkroplówkę podczas aborcji.Czy ktoś z nią przedtem rozmawiał? Była spokojna?Policja ma świadków, że była rozstrojona, przygnębiona.Może ty nie zrobiłabyś sobieskrobanki, żeby się potem zabić, bo to nielogiczne, ale osoba z załamaniemnerwowym nie jest zdolna do logicznego myślenia.Może zabiła się po skrobance, bonie mogła znieść wyrzutów sumienia? Nie zaprzeczyłam. Jest w tym coś, czego nie kupuję.Czy wokółwkłucia znalezliście kwas acetylosalicylowy? Szukamy.Przesłano próbki tkanek do laboratorium.Musiała to przyjąćdożylnie.Wstałam nagle.Sięgnęłam po sweter i kurtkę.Miałam wrażenie, że nie wiem,co robię i jednocześnie silne poczucie, że muszę stąd natychmiast wyjść. Muszę iść.Masz dla mnie ten raport?- 205 -SRBeck przerzuciła kilka kartek z karty Shelley.Podała mi kopię raportu z sekcjizwłok. Słuchaj powiedziała, wstając a może zjadłabyś ze mną kiedyś kolację?Milczałam chwilę. Tak odparłam. Bardzo chętnie. To ja zadzwonię. Dobrze.Wiedziałam, że nie zadzwoni i że ja też tego nie zrobię.Wyszłam najszybciej, jak mogłam, starając się nie spoglądać na plakat znapisem: TW�RCZOZ TO DOMENA LUDZKA.Kiedy już wyszłam z budynku na zaśnieżoną ulicę, zrozumiałam, co mnie takprzerażało w tym plakacie.To ta ręka wychodząca z ziemi, z grobu.Rozdział 21Rabin Steve Reinish przywitał mnie ze smutnym raczej uśmiechem w drzwiachswojego mieszkania.Wiedziałam z pogrzebu dziadka, że nie powinno się osoby będącej w żałobiewitać w żaden sposób, ani słownie, ani inaczej.Nie wolno pytać, jak się czuje, imówić cokolwiek, nim wdowiec lub wdowa się nie odezwie.W metrze, podczas drogiz biura patologa, próbowałam z całych sił przypomnieć sobie, jak wygląda tradycyjnażałoba żydowska.Na pogrzebie dziadka, w przeciwieństwie do pogrzebu babki, tatradycja była bardzo surowo przestrzegana, więc jadąc do rabina, próbowałam sięskupić na tym, co robić, a czego nie. Doktor Sutcliffe odezwał się rabin i zamknął za mną drzwi.On też nieprzywitał się ze mną żadnym pozdrowieniem. Ty masz jakieś imię? Nie pamiętam,by kiedyś nazywała cię inaczej jak Sutcliffe.Nie wymienił jej imienia.Poczułam się, jakby ktoś poraził mnie prądem. Evelyn odparłam po chwili. W skrócie Ev. Dotknęłam jego łokcia,nie wiedząc, co mówić. Przykro mi, Steve wydukałam w końcu. Nie wiem,co powiedzieć.- 206 -SR Nikt nie wie, co powiedzieć w takich chwilach, z wyjątkiem ludzi, którzy nieznają cię na tyle dobrze, by dzielić twój ból [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki