[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.14 kpa § 2 kpa).llstruktura decyzji - reguluje art.107: decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub oznaczenie stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne (powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej) , uzasadnienie prawne (wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa), pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji, pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi - w decyzji, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnegolCechy decyzji: decyzja musi być doręczona, od momentu doręczenia organ jest związany wydaną przez siebie decyzją.decyzja korzysta z domniemania prawidłowości.lSytuacja prawna strony przed postępowaniemlStrona postępowania - w przepisach ordynacji podatkowej przyjęto konstrukcję pojęcia strony tę samą co w kpa.Art.28 zawiera dwie normy prawne:lstroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie - istnieje podstawa prawna do wezwania do udziału w postępowaniu podmiotu będącego w nim stroną; następuje w sytuacjach, w których występują następujące przesłanki:llprawo materialne ustanawia określony organ administrujący jako właściwy w sprawiellsprawa, w której organ jest właściwy, może być załatwiona tylko przez wydanie decyzji (z dopuszczeniem ugody),llistnieją podmioty, mające interes prawny lub obowiązek, którego będzie dotyczyć postępowanie w sprawie indywidualnej.llstroną jest każdy, kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek - w dacie żądania wniesionego do organu administrującego następuje wszczęcie postępowania; występują następujące przesłanki:llistnieje podmiot uznający się za legitymowany do występowania w postępowaniu przed organem administrującymlljest to podmiot mający (zgodnie z własną oceną stanu faktycznego oraz stanu prawnego sprawy) interes prawny lub obowiązek, o którym można rozstrzygnąć decyzją,llpodmiot ten dokonuje czynności procesowej przez wniesienie żądania wszczęcia postępowania w jego indywidualnej sprawie.lzdolność administracyjnoprawna - dla oznaczenia prawnej możliwości występowania jako strona w tym postępowaniu - zgodnie z art.29, stroną może być każdy podmiot posiadający zdolność prawną, a więc osoba fizyczna i osoba prawna.Stroną może być jednostka organizacyjna państwowa, samorządowa lub społeczna i to niezależnie od tego, czy posiada osobowość prawną, czy też jej samoistny charakter jest zaznaczony tylko wyodrębnieniem organizacyjnym.Stroną może być organ administracji rządowej, a także może być gmina, powiat, czy województwo.Gmina wtedy będzie stroną, gdy jej interes prawny lub obowiązek wynika z przepisów prawa publicznego (administracyjnego, finansowego)zdolność prawna - (ocenia się wg k.c.) posiada osoba fizyczna od urodzenia, czyli może być podmiotem praw i obowiązków ustanowionych w prawie materialnym.Osoby prawne (Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną) uzyskują tę zdolność od chwili wpisu do właściwego rejestru.Zdolność prawna jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej musi być oceniana na podstawie przepisów szczególnych, zwykle dających podstawy do ich utworzenia.Zdolność prawna osób fizycznych ustaje z chwilą śmierci, a osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych - z chwilą ustania ich bytu prawnego.zdolność do czynności prawnych - (ocenia się wg k.c.) dają stronie zdolność procesową, czyli możliwość samodzielnego i skutecznego działania w postępowaniu.Osoba fizyczna może mieć pełną zdolność do czynności prawnych (osoba pełnoletnia), zdolność ograniczoną (małoletnia powyżej 13 lat, osoba częściowo ubezwłasnowolniona lub dla której ustanowiono doradcę tymczasowego).Osoby prawne mają pełną zdolność do czynności prawnych, a działają przez swoje organy (przedstawicieli) statutowe lub ustawowe.Osoby pozbawione zdolności procesowej są stronami postępowania, które dotyczy ich interesu prawnego, ale czynności procesowe podejmuje za nie ich przedstawiciel ustawowy.lPostępowanie odwoławcze przed organami II instancjilPostępowanie odwoławcze przed organem II instancji - generalna zasada: organem odwoławczym jest organ bezpośrednio wyższego stopnia w stosunku do organu wydającego zaskarżoną decyzję.Postępowanie odwoławcze przed organem II instancji można podzielić na trzy stadia: postępowanie wstępne, postępowanie rozpoznawcze i stadium podjęcia decyzji.lpostępowanie wstępne - organ odwoławczy podejmuje czynności mające na celu ustalenie, czy odwołanie jest dopuszczalne oraz czy zostało wniesione z zachowaniem terminu.Niedopuszczalność odwołania może wynikać z przyczyn przedmiotowych (obejmuje przypadki braku przedmiotu zaskarżenia oraz przypadki wyłączenia przez przepisy prawne możliwości zaskarżenia) i podmiotowych (obejmuje przypadki wniesienia odwołania przez jednostkę nie mającą legitymacji do wniesienia tego środka zaskarżenia albo też wniesienia odwołania przez stronę nie mającą zdolności do czynności prawnych).Organ odwoławczy w postępowaniu wstępnym bada, czy odwołanie zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie.Jeżeli strona uchybiła terminowi do wniesienia odwołania, a wystąpi o jego przywrócenie, to organ odwoławczy ostatecznie rozstrzyga o jego przywróceniu.W przypadku negatywnego wyniku czynności podjętych w postępowaniu wstępnym organ odwoławczy wydaje albo postanowienie o niedopuszczalności odwołania, albo o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania i oba te postanowienia są ostateczne.Na te postanowienia służy zaskarżenie do NSA.llpostępowanie rozpoznawcze - przedmiotem postępowania rozpoznawczego jest ponowne rozpatrzenie sprawy indywidualnej rozstrzygniętej decyzją organów I instancji.Organ odwoławczy zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej i z zasadą swobodnej oceny dowodów dokonuje oceny materiału dowodowego zebranego w postępowaniu przed I instancją [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.14 kpa § 2 kpa).llstruktura decyzji - reguluje art.107: decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub oznaczenie stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne (powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej) , uzasadnienie prawne (wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa), pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji, pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi - w decyzji, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnegolCechy decyzji: decyzja musi być doręczona, od momentu doręczenia organ jest związany wydaną przez siebie decyzją.decyzja korzysta z domniemania prawidłowości.lSytuacja prawna strony przed postępowaniemlStrona postępowania - w przepisach ordynacji podatkowej przyjęto konstrukcję pojęcia strony tę samą co w kpa.Art.28 zawiera dwie normy prawne:lstroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie - istnieje podstawa prawna do wezwania do udziału w postępowaniu podmiotu będącego w nim stroną; następuje w sytuacjach, w których występują następujące przesłanki:llprawo materialne ustanawia określony organ administrujący jako właściwy w sprawiellsprawa, w której organ jest właściwy, może być załatwiona tylko przez wydanie decyzji (z dopuszczeniem ugody),llistnieją podmioty, mające interes prawny lub obowiązek, którego będzie dotyczyć postępowanie w sprawie indywidualnej.llstroną jest każdy, kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek - w dacie żądania wniesionego do organu administrującego następuje wszczęcie postępowania; występują następujące przesłanki:llistnieje podmiot uznający się za legitymowany do występowania w postępowaniu przed organem administrującymlljest to podmiot mający (zgodnie z własną oceną stanu faktycznego oraz stanu prawnego sprawy) interes prawny lub obowiązek, o którym można rozstrzygnąć decyzją,llpodmiot ten dokonuje czynności procesowej przez wniesienie żądania wszczęcia postępowania w jego indywidualnej sprawie.lzdolność administracyjnoprawna - dla oznaczenia prawnej możliwości występowania jako strona w tym postępowaniu - zgodnie z art.29, stroną może być każdy podmiot posiadający zdolność prawną, a więc osoba fizyczna i osoba prawna.Stroną może być jednostka organizacyjna państwowa, samorządowa lub społeczna i to niezależnie od tego, czy posiada osobowość prawną, czy też jej samoistny charakter jest zaznaczony tylko wyodrębnieniem organizacyjnym.Stroną może być organ administracji rządowej, a także może być gmina, powiat, czy województwo.Gmina wtedy będzie stroną, gdy jej interes prawny lub obowiązek wynika z przepisów prawa publicznego (administracyjnego, finansowego)zdolność prawna - (ocenia się wg k.c.) posiada osoba fizyczna od urodzenia, czyli może być podmiotem praw i obowiązków ustanowionych w prawie materialnym.Osoby prawne (Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną) uzyskują tę zdolność od chwili wpisu do właściwego rejestru.Zdolność prawna jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej musi być oceniana na podstawie przepisów szczególnych, zwykle dających podstawy do ich utworzenia.Zdolność prawna osób fizycznych ustaje z chwilą śmierci, a osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych - z chwilą ustania ich bytu prawnego.zdolność do czynności prawnych - (ocenia się wg k.c.) dają stronie zdolność procesową, czyli możliwość samodzielnego i skutecznego działania w postępowaniu.Osoba fizyczna może mieć pełną zdolność do czynności prawnych (osoba pełnoletnia), zdolność ograniczoną (małoletnia powyżej 13 lat, osoba częściowo ubezwłasnowolniona lub dla której ustanowiono doradcę tymczasowego).Osoby prawne mają pełną zdolność do czynności prawnych, a działają przez swoje organy (przedstawicieli) statutowe lub ustawowe.Osoby pozbawione zdolności procesowej są stronami postępowania, które dotyczy ich interesu prawnego, ale czynności procesowe podejmuje za nie ich przedstawiciel ustawowy.lPostępowanie odwoławcze przed organami II instancjilPostępowanie odwoławcze przed organem II instancji - generalna zasada: organem odwoławczym jest organ bezpośrednio wyższego stopnia w stosunku do organu wydającego zaskarżoną decyzję.Postępowanie odwoławcze przed organem II instancji można podzielić na trzy stadia: postępowanie wstępne, postępowanie rozpoznawcze i stadium podjęcia decyzji.lpostępowanie wstępne - organ odwoławczy podejmuje czynności mające na celu ustalenie, czy odwołanie jest dopuszczalne oraz czy zostało wniesione z zachowaniem terminu.Niedopuszczalność odwołania może wynikać z przyczyn przedmiotowych (obejmuje przypadki braku przedmiotu zaskarżenia oraz przypadki wyłączenia przez przepisy prawne możliwości zaskarżenia) i podmiotowych (obejmuje przypadki wniesienia odwołania przez jednostkę nie mającą legitymacji do wniesienia tego środka zaskarżenia albo też wniesienia odwołania przez stronę nie mającą zdolności do czynności prawnych).Organ odwoławczy w postępowaniu wstępnym bada, czy odwołanie zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie.Jeżeli strona uchybiła terminowi do wniesienia odwołania, a wystąpi o jego przywrócenie, to organ odwoławczy ostatecznie rozstrzyga o jego przywróceniu.W przypadku negatywnego wyniku czynności podjętych w postępowaniu wstępnym organ odwoławczy wydaje albo postanowienie o niedopuszczalności odwołania, albo o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania i oba te postanowienia są ostateczne.Na te postanowienia służy zaskarżenie do NSA.llpostępowanie rozpoznawcze - przedmiotem postępowania rozpoznawczego jest ponowne rozpatrzenie sprawy indywidualnej rozstrzygniętej decyzją organów I instancji.Organ odwoławczy zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej i z zasadą swobodnej oceny dowodów dokonuje oceny materiału dowodowego zebranego w postępowaniu przed I instancją [ Pobierz całość w formacie PDF ]