[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zdaniem W.Dawidowicza, w sformułowaniu art.76§1 „trafnie wskazuje się, że środkiem dowodowym jest w istocie nie dokument jako taki (w sensie fizycznym), lecz to „co zostało w nim stwierdzone”, ponieważ zaś owo „stwierdzenie” wyrażone jest w postaci zapisu, trzeba (.) przyjąć, że środkiem dowodowym w ścisłym znaczeniu jest w tym wypadku znaczenie zawartego w dokumencie zapisu.” Dowód z dokumentów stanowi najważniejszy i powszechnie występujący środek dowodowy w postępowaniu administracyjnym.2.1.2.Dowód z zeznań świadków.Dowód z zeznań świadków należy w postępowaniu administracyjnym obok dowodu z dokumentów do najczęściej stosowanych środków dowodowych.Kodeks postępowania administracyjnego poświęca temu środkowi dowodowemu stosunkowo dużo uwagi.„Świadkiem nazywamy osobę fizyczną, która w postępowaniu dotyczącym praw lub obowiązków innego podmiotu składa zeznania o faktach spostrzeżonych lub o których otrzymała wiadomość od innych osób.” Świadkiem mogą być tylko te osoby fizyczne, które posiadają wiadomości o pewnych faktach mających znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego w określonej sprawie administracyjnej.Znowelizowany k.p.a.nie zmienił regulacji prawnej tego środka dowodowego, utrzymał tradycyjne instytucje dotyczące świadków: - instytucja ograniczenia zdolności do wystąpienia w charakterze świadka, odmowy zeznań, odmowy odpowiedzi na pytania.Świadek ma zeznawać obiektywną prawdę w oparciu o własne spostrzeżenia, co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.K.p.a.ustanawia ograniczenia tego dowodu ze względu na osobę - polegają one na: - wyłączeniu z mocy ustawy, - prawie odmowy zeznań, - prawie odmowy odpowiedzi na poszczególne pytania.Ograniczenia dotyczące zdolności bycia świadkiem polegające na wyłączeniu z mocy ustawy zawiera art.82, który stanowi „Świadkami nie mogą być:lOsoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;llOsoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej i służbowej na okoliczności objęte tajemnicą, jeżeli nie zostały w trybie określonym obowiązującymi przepisami zwolnione od obowiązku zachowania tej tajemnicy;llDuchowni co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi.”lOgraniczenia wprowadzone przez powyższy przepis wypływają z dwóch rodzajów przyczyn: - z przyczyn faktycznych, - z przyczyn prawnych.Prawodawca przywiązuje jednakowy skutek prawny do tych dwóch rodzajów przyczyn.Do grupy ograniczeń wynikających z przyczyn faktycznych zaliczamy ograniczenie zawarte w pkt.1 art.82.O tym, czy świadkiem może być osoba fizyczna pełnoletnia lub małoletnia decyduje jej faktyczna i aktualna zdolność do spostrzegania bądź komunikowania swych spostrzeżeń w danym czasie.Małoletni może być świadkiem niezależnie od wieku.Organ, który prowadzi postępowanie wyjaśniające sam ocenia, czy taka osoba ma zdolność spostrzegania i komunikowania swoich spostrzeżeń innym osobom i w jakim zakresie.Jeżeli organ orzekający skorzystał z instytucji pomocy prawnej zdolność bycia świadkiem ocenia organ przyjmujący zeznanie świadka.„Osoba, która ma nie zakłóconą zdolność spostrzegania, a z racji pewnych ułomności może komunikować swoje spostrzeżenia w sposób zrozumiały dla niektórych osób, np.za pomocą alfabetu głuchoniemych, może być powołana w charakterze świadka, jeżeli zapewni się jednocześnie udział biegłego w postępowaniu.” Świadkiem w sprawie mogą być osoby małoletnie i ubezwłasnowolnione, jeżeli organ orzekający stwierdzi, że spełniają wymagania zawarte w pkt.1 art.82.Przepis tego artykułu uzależnia możliwość bycia świadkiem od zdolności do spostrzegania lub komunikowania swoich spostrzeżeń, nie wymieniając wśród tych ograniczeń zdolności do czynności prawnej.Z przyczyn prawnych świadkami nie mogą być: - osoby, na których ciąży obowiązek zachowania tajemnicy państwowej i służbowej, jeżeli nie zostały zwolnione od zachowania tej tajemnicy w trybie określonym obowiązującymi przepisami, oraz - duchowni, co do faktów objętych tajemnicą.Osoby, które wymienia przepis art.82 pkt.2 i 3 nie mogą być świadkami w wyznaczonych przez prawo terminach.Zakaz powoływania się na świadka ustanowiony w art.82 pkt.2 i 3 różni się od zakazu ustanowionego w pkt.1.W pkt.1 art.82 wyklucza w ogóle powołanie takiej osoby na świadka w sprawie co do wszystkich okoliczności.Zakaz ustanowiony w art.82 pkt 2 i 3 dotyczy pewnych okoliczności sprawy, w związku z tym taka osoba może zostać przesłuchana jako świadek co do okoliczności, które nie wiążą się z tajemnicą państwową i służbową oraz z tajemnicą spowiedzi.Osoby, na których ciąży obowiązek zachowania tajemnicy państwowej i służbowej mogą zostać zwolnione z tego obowiązku przez upoważnione organy.Przepis art [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Zdaniem W.Dawidowicza, w sformułowaniu art.76§1 „trafnie wskazuje się, że środkiem dowodowym jest w istocie nie dokument jako taki (w sensie fizycznym), lecz to „co zostało w nim stwierdzone”, ponieważ zaś owo „stwierdzenie” wyrażone jest w postaci zapisu, trzeba (.) przyjąć, że środkiem dowodowym w ścisłym znaczeniu jest w tym wypadku znaczenie zawartego w dokumencie zapisu.” Dowód z dokumentów stanowi najważniejszy i powszechnie występujący środek dowodowy w postępowaniu administracyjnym.2.1.2.Dowód z zeznań świadków.Dowód z zeznań świadków należy w postępowaniu administracyjnym obok dowodu z dokumentów do najczęściej stosowanych środków dowodowych.Kodeks postępowania administracyjnego poświęca temu środkowi dowodowemu stosunkowo dużo uwagi.„Świadkiem nazywamy osobę fizyczną, która w postępowaniu dotyczącym praw lub obowiązków innego podmiotu składa zeznania o faktach spostrzeżonych lub o których otrzymała wiadomość od innych osób.” Świadkiem mogą być tylko te osoby fizyczne, które posiadają wiadomości o pewnych faktach mających znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego w określonej sprawie administracyjnej.Znowelizowany k.p.a.nie zmienił regulacji prawnej tego środka dowodowego, utrzymał tradycyjne instytucje dotyczące świadków: - instytucja ograniczenia zdolności do wystąpienia w charakterze świadka, odmowy zeznań, odmowy odpowiedzi na pytania.Świadek ma zeznawać obiektywną prawdę w oparciu o własne spostrzeżenia, co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.K.p.a.ustanawia ograniczenia tego dowodu ze względu na osobę - polegają one na: - wyłączeniu z mocy ustawy, - prawie odmowy zeznań, - prawie odmowy odpowiedzi na poszczególne pytania.Ograniczenia dotyczące zdolności bycia świadkiem polegające na wyłączeniu z mocy ustawy zawiera art.82, który stanowi „Świadkami nie mogą być:lOsoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń;llOsoby obowiązane do zachowania tajemnicy państwowej i służbowej na okoliczności objęte tajemnicą, jeżeli nie zostały w trybie określonym obowiązującymi przepisami zwolnione od obowiązku zachowania tej tajemnicy;llDuchowni co do faktów objętych tajemnicą spowiedzi.”lOgraniczenia wprowadzone przez powyższy przepis wypływają z dwóch rodzajów przyczyn: - z przyczyn faktycznych, - z przyczyn prawnych.Prawodawca przywiązuje jednakowy skutek prawny do tych dwóch rodzajów przyczyn.Do grupy ograniczeń wynikających z przyczyn faktycznych zaliczamy ograniczenie zawarte w pkt.1 art.82.O tym, czy świadkiem może być osoba fizyczna pełnoletnia lub małoletnia decyduje jej faktyczna i aktualna zdolność do spostrzegania bądź komunikowania swych spostrzeżeń w danym czasie.Małoletni może być świadkiem niezależnie od wieku.Organ, który prowadzi postępowanie wyjaśniające sam ocenia, czy taka osoba ma zdolność spostrzegania i komunikowania swoich spostrzeżeń innym osobom i w jakim zakresie.Jeżeli organ orzekający skorzystał z instytucji pomocy prawnej zdolność bycia świadkiem ocenia organ przyjmujący zeznanie świadka.„Osoba, która ma nie zakłóconą zdolność spostrzegania, a z racji pewnych ułomności może komunikować swoje spostrzeżenia w sposób zrozumiały dla niektórych osób, np.za pomocą alfabetu głuchoniemych, może być powołana w charakterze świadka, jeżeli zapewni się jednocześnie udział biegłego w postępowaniu.” Świadkiem w sprawie mogą być osoby małoletnie i ubezwłasnowolnione, jeżeli organ orzekający stwierdzi, że spełniają wymagania zawarte w pkt.1 art.82.Przepis tego artykułu uzależnia możliwość bycia świadkiem od zdolności do spostrzegania lub komunikowania swoich spostrzeżeń, nie wymieniając wśród tych ograniczeń zdolności do czynności prawnej.Z przyczyn prawnych świadkami nie mogą być: - osoby, na których ciąży obowiązek zachowania tajemnicy państwowej i służbowej, jeżeli nie zostały zwolnione od zachowania tej tajemnicy w trybie określonym obowiązującymi przepisami, oraz - duchowni, co do faktów objętych tajemnicą.Osoby, które wymienia przepis art.82 pkt.2 i 3 nie mogą być świadkami w wyznaczonych przez prawo terminach.Zakaz powoływania się na świadka ustanowiony w art.82 pkt.2 i 3 różni się od zakazu ustanowionego w pkt.1.W pkt.1 art.82 wyklucza w ogóle powołanie takiej osoby na świadka w sprawie co do wszystkich okoliczności.Zakaz ustanowiony w art.82 pkt 2 i 3 dotyczy pewnych okoliczności sprawy, w związku z tym taka osoba może zostać przesłuchana jako świadek co do okoliczności, które nie wiążą się z tajemnicą państwową i służbową oraz z tajemnicą spowiedzi.Osoby, na których ciąży obowiązek zachowania tajemnicy państwowej i służbowej mogą zostać zwolnione z tego obowiązku przez upoważnione organy.Przepis art [ Pobierz całość w formacie PDF ]