Pasek Jan Chryzostom Pamiętniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.�w pan rekoligował sięy ��; nie zab3ał mię i przeprosił się ze mną.Takwłaśnie i pan Dołgoruki kwapił baróo do nas, głosy puściwszy po fortecach Moskwąosaóonych, żeby nam wszęóie zastępowali, kiedy bęóiemy uciekali; a jak my do niegoposzli, zaraz mu fantazyja przygasła.Stanęło tedy wojsko nasze nad rzeką Basiąy ��, jako połćwierci mile, w szczerym polu.Jeszcześmy przecie nie dowierzali o tak wielkiej po-tęóe nieprzyjacielskiej.Złapawszy już kogo, boków przypieczono; powiedają nam, że 70tysięcy wojska bojowego Dołgoruki [ma].Dopierośmy uwierzyli.Gotowaliśmy się tedydo owego przywitania porząnniey ��, Pana Boga wziąwszy na pomoc.Zapomniałem tego napisać, że mnie, pod Mohilowem stojąc, napadł był kłopot po-dobny owemu kozi[e]raókiemu, w ten sposob: Gorzkowski, towarzysz marszałka na-dwornego, Branickiego, intentował mi akcyją do sądu wojskowego o zabicie brata roóo-nego, którego uderzyłem był obuchem z tej przyczyny, jakom wyżej napisały �t in ann y �uy p v n n i mi in (łac.) nie siłą, lecz postrachem.y p w i ia ki miasto nad Dnieprem; określenie białoruski dla odróżnienia od Mohylowa podol-skiego nad Dniestrem.y p x ia ki Adam �iałyński.y p y i itati ni (łac.forma N.) obietnicami.y �p a t t (łac.) pod pozorem.y �� i m (łac.) niby.y �� a zamienić chorągiew na husarską.y �� mni m i (łac.) - wszelkimi sposobami.y �t imitt (łac.) puścić.y �u tmi t tu: Adam �iałyński, starosta bratiański; dla zasług ojca pozwolono konstytucją r.1662 po-tomstwu trzymać starostwo do lat 15.y �v t na (łac.) szczęście.y �w m i a ni i (łac.) lepiej uprzeóić, niż być uprzeóonym.y �x iam (łac.) naprzeciw.y �y miasteczko nad rzeką Sożą, dopływem Dniestru.y �p ma ni itin i (łac.) szybkimi pochodami.y �� k i a ię (z łac.) pomiarkować się.y �� a ia lewy dopływ Proni, która wpada do Soży, prawego dopływu Dniepru.y �� nni óiś: porządnie.y �t ak m na i a Zapewne ten ustęp pamiętników zaginął, gdyż pod tym rokiem nie znajdujemyo tym zabójstwie wzmianki.y �u in ann (łac.) w roku.Pamiętniki 571657, kiedyśmy stali w Radomskim po węgierskiej wojnie, służąc z panem Bykowskim.Prosił tedy i o to, żebym odpowieóiał a i y �v.Wojewoda zaś deklarował, że nietylko żołnierzów, a zwłaszcza dobrych, wiązać, idąc na tak straszną wojnę, ale by jeszczezwiązanych, gdyby byli, trzeba rozwiązać i gdyby można, jednego do więzienia [biorąc],z[a] jednego dwóch wziąśćy �w.Szlubem tylko więzania kazano mi się sprawićy �x.Kiedymsię tedy sprawił, dano mi [jechać] na inkwizycyjąy �y a m a tiy �p , tego dołożywszywóó: Jeżeliś winny, to cię Bóg w tej okazyi, do której się gotujemy, skarze; jeśliś nie-winny, to wynióiesz zdrowo i stąd będę miał próbę twojej niewinności.Wrócił się tedydo Polski on mój adwersarzy ��, a dlatego, żeby się uchronił okazyi.Gdy tedy odjeżdżał,poszedłem ja do Wojewody, deklarując, że ja po inkwizycyją nie pojadę od okazyjej, aletak, jakąkolwiek on przywiezie, dam się z jego inkwizycyjej sąóić.Woóowi to rzeczbyła baróo wóięczna i rzekł to przy kilku kompaniej: Miejże w Bogu naóieję, że cięwydzwignie z tej turbacyjej za tę cnotę, że z nami wolisz iść na wojnę, a twego adwersarzamogą tam góie osacznicyy �� na puszczej zabić.Poszedłem tedy i byłem we wszystkichokazyjach; i tak w owym szlubie choóiłem i biłem się.Wojewoda, ile razy obaczył, to za-wsze: Cóż tam, panie poszlubiony? Znać, żeś nie winien, kiedy cię jeszcze po tak gęstychogniach żywo wióę.Skoro tedy we dwóch tylko milach stanął od nas pan Dołgoruki, dopiero n i i mi my ��.Jedni raóili, żeby go tu na tę stronę przeprawy przepuścić, dawali ati n y �t ,i z tymi trzymał Sapieha hetman; druóy, żeby tam ku niemu się przeprawić, a z tymitrzymał Czarniecki i Połubieński.Stoimy tedy kilka dni: nie ióie on do nas; czemu,nie wieóą.Języków biorą, pytają: i ci nie wieóą.%7łeby się nas miał bać, to niepodob-na wierzyć, tak wielkie [mając] swoje siły; ale cóż w tym za sekret? Aż przecie zwąchałCzarniecki od jakiegoś szlachcica tamecznego, że Zołotareńko prowaói 40 000 Kozakówzadnieprowskich.Dopieroż w radę.Stanęło tedy, że lepiej a ni am a ni iy �u.Poszliśmy tedy za przeprawę, która była in a y �v baróo błotna z obu stron i samawzgłąb po tebinki tylko: ale że dno baróo lgnące, mieli wolą most na niej postawić.Ale że n n ati at m amy �w , bo lassy od tego miejsca daleko, przeszedszy tedyza przeprawę, kożdy sobie pomyślał, żebyć, [broń] Boże, nie wytrzymać, lepiej by jużprosto na nieprzyjacielskie szyki przeb3ać się, niżeli nazad w przeprawę.Uszykowano te-dy wojsko tak, jako i przeciwko Chowańskiemu; ale już chorągwie hussarskie, którychbyło óiewięć, rozóielano każdą na trzy szwadrony, a za kożdym szwadronem pancernąchorągiew.Było tedy wojsko tak ozdobne, że się zdało, że jest hussaryi ze sześć tysięcy.Stanęło tedy w szyku wojsko; my znowu z Wojniłowiczem na prawe skrzydło.Czelaóiwszystkiej luznej, tak z naszego, jako i z litewskiego wojska, kazano pod znakami sta-nąć do szyku, przydawszy kożdemu znaczkowi towarzysza za rotmistrza.Było też kilkachorągwi wolentarskichy �x , które woóił Muraszka.Przyłączono tedy luznych do wolen-tarzów i uszykowano ich za górą, z daleka od wojska, a nie kazano się im ukazować, ażkiedy się szyki poczną schoóić i zwierać.Przybyło tedy ozdoby małemu wojsku owy-mi luznymi, że kiedy na nich spojrzał, to się wióiało takie drugie wojsko; a osobliwieLitwa siła chowają tych karmicielówy �y.Nazbi[e]rało się tego kilka tysięcy.Nadstawia-jąc się tedy animuszem, czego siły wystarczyć nie mogły, bośmy ni[e] mieli i czwartejczęści potencyjej nieprzyjacielskiej, posłali woóowie do Dołgorukiego, żeby dał pole,y �v a i (łac.) z więzienia.y �w i óiś popr.: wziąć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki