Leszek Jańczuk Wstęp do Nowego Testamentu

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przekazuje tekst bizantyjski.Kodeks zawiera teżListy powszechne i Listy Pawła pisane minuskułą i noszą oznakowanie 2125.Scrivener datował je naXII wiek.Przechowywany jest w Mediolanie (Biblioteca Estense, G.196 II.G.3).Codex CoislinianusHp (015) Codex Coislinianus, bywał też określany jako Euthalianus.Nazwa Coislinianus po-chodzi od drugiego właściciela kodeksu, Henri-Charles du Cambout de Coislin (1664 1732), biskupaMetz.Kodeks zawiera na 41 kartach Listy Pawła (fragmenty) w kolejności: 1 i 2 Kor, Ga, Kol, 1 Tes,Hbr, 1 i 2 Tm, Tt na 41 pergaminowych kartach (30 x 25 cm).Brakuje Rz, Flp, Ef, 2 Tes i Flm, pozo-stałe listy zachowały się we fragmentach.Pisany jedną kolumną na stronę, 16 linijek na stronę, bardzowielką, kwadratową uncjałą (1,5 cm) tak, że niewiele słów mieści się w jednej linijce.Stosuje stycho-metrię.Paleograficznie datowany jest na VI wiek.Jest najwcześniejszym kodeksem stosującym po-dział Eutaliusza.Na końcu Listu do Tytusa znajduje się nota: Ja, Ewagriusz, napisałem tę księgę Dziejów Apostolskich moją najlepszą stychometrią& i po-równałem z egzemplarzem z Cezarei należącym do biblioteki św.Pamfiliusza, napisanego jegoręką165.Prawdopodobnie powstał w VI wieku w Cezarei.Jakiś czas potem trafił do Wielkiej Aawry naAthosie, gdzie przechowywany był przez długi okres czasu.Nie był tu jednak przedmiotem troski, ajego karty wykorzystywane były przy produkcji książek.W roku 975 część kart posłużyła jako częśćokładki dla innych rękopisów (nazwane pózniej Fragmenta Mosquensia).14 innych kart, nazwanepózniej Fragmenta Coisliniana, zostały do tego celu użyte w 1218 roku.Karty kodeksu poniewierałysię w różnych pomieszczeniach klasztoru.W efekcie tego rękopis uległ zniszczeniu, pismo wyblakło,zachowały się zaś jedynie niektóre jego karty.14 z nich, Fragmenta Coisliniana, nabył Pierre S�guier(1588-1672), stały się one pózniej częścią Fonds Coislin166.Po pożarze w roku 1793 dwie karty okaza-ły się nagle w Petersburgu.Od roku 1795 przechowywane są one we Francuskiej Bibliotece Narodo-wej.W XIX wieku znaleziono kolejne karty kodeksu, zabrane zostały do Rosji.Dzisiaj różne części kodeksu przechowywane są w ośmiu miejscach, siedmiu bibliotek, sześciumiast Europy.22 karty w BnF, w dwóch kolekcjach (Suppl.Gr.1074 i Coislin 202), 8 kart przecho-wywanych jest w Wielkiej Aawrze na górze Athos, 3 w Petersburgu, 3 w Moskwie (w dwóch bibliote-kach), 3 w Kijowie i 2 w Turynie.Przekazuje tekst aleksandryjski z naleciałościami tekstu bizantyj-skiego167.Tekst rękopisu wydany został przez Kirsopp Lake a (Facsimiles of the Athos Fragments of165Za: E.Nestle, W.Edie, Introduction to the Textual Criticism of the Greek New Testament, New York 1901, p.78.166Kolekcja ok.400 rękopisów greckich zgromadzonych przez Pierre S�guier (1588 1672), kanclerza Francji.Po jegośmierci stała się własnością Charles de Coislin (1664 1732), pózniejszego biskupa Metz.Od roku 1795 należy do Francu-skiej Biblioteki Narodowej.Martin de Leeuw, Der Coislinianus 345 im Kloster Megisti Lavra (Athos), Zeitschrift f�r Papy-rologie und Epigraphik 131 (2000): 58 64.167Omont M.H., Notice sur un tr�s ancien manuscrit grec en onciales des Ep�tres de Paul, conserv� � la Biblioth�que Na-tionale, 1889; J.A.Robinson, Euthaliana, Texts and Studies, III.3, Cambridge 1895, pp.34-43; H.S.Murphy, On the Text ofCodices H and 93, JBL, Vol.78, No.3 (1959), pp.228-232, 235-237.52the Codex H of the Pauline Epistles, Oxford 1905).Kodeks FreerianusI (016) Codex Freerianus, Nazywany też bywa Waszyngtońskim.Należy do kolekcji C.L.Fre-era i stąd jego nazwa.Zawiera fragmenty wszystkich Listów Pawła, za wyjątkiem Listu do Rzymian(Hbr następuje po 2 Tes).Pochodzi z V wieku, jakkolwiek niektórzy sugerują, że VI wiek jest bardziejprawdopodobny.Pierwotnie zawierał około 208-212 kart (25 x 20 cm), z których zachowało się jedy-nie 84 w bardzo kiepskim, fragmentarycznym stanie.Pisany jedną kolumną na stronę, 30 linijek wkolumnie.Przekazuje czysty i wczesny tekst aleksandryjski, bliższy dla kodeksu 5! niż B.Bizantyjskienaleciałości stanowią około 4% tekstu, naleciałości zachodnich jest jeszcze mniej.Kodeks nabytyzostał przez C.L [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki