Kraszewski Józef Ignacy Brühl

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dwór jego składali, oprócz Sułkowskiego, wojewoda Kos, generał L�tzelburg i O.Salerno, ale ubrany poświecku, jako dworak, a oprócz tego Sas, jezuita O.Vogler.Sekretarzem był także jezuita Kopper pod nazwiskiem panaWeddernoy i w ubraniu świecki�m.Wpływ więc na księcia był codzienny i nieustanny, któremu w ciągu lat tylu, oprz�ć się byłoniepodobieństwem.Z Wenecyi udali się do innych miast włoskich do Bolonii, gdzie władze papiezkie uroczyście przyjmowałyksięcia.Tu O.Salerno nareszcie nawrócenia dokonał.Wyznanie wiary złożył w największ�j tajemnicy królewicz w ręce legatapapiezkiego kardynała Cassoni.Pózni�j i Albani i Salerno w nagrodę otrzymali kapelusze kardynalskie.Nawrócenie długi czas pozostało tajemnicą, a że Stany Saskie domagały się powrotu i August nie chciał ich drażnić,wstrzymano zamierzoną już podróż księcia do Rzymu.W 1713 r.wracał do kraju wraz z O.Salerno, który z Werony,pożegnawszy się, pojechał do Rzymu, ale pozostał w ciągł�j korespondencyi ze swym wychowańc�m.Wprost jednak nie kazano jechać księciu do Drezna, ale najprzód do D�sseldorfu, gdzie jakiś czas mieszkał u kurfirstaPfalzu gorliwego katolika; pózni�j udał się na dwór Ludwika XIV, który przez papieża był o nawróceniu uwiadomiony.W t�jpodróży było jakieś posądzenie o spisek na porwanie księcia przez jego krewnych protestanckich, ale cała ta sprawa nie jestwyjaśnioną.Obawiano się ciągle, ażeby książe nie wyrzekł się przyjęt�j wiary.W Paryżu przyjęto gościa bardzo uprzejmie, jakwidać z listów star�j księżn�j orleański�j, znajdowano go nawet miłym, chociaż bardzo mało-mównym (i takim na całe życiepozostał).Wojewoda Kos był najdoskonalszym z dworaków, podobał się t�ż wielce.O zmianie religijn�j mało kto wiedział jeszcze, asam królewicz własn�j matce się do tego nie przyznawał.Z Francyi zamiast do Anglii, jak zrazu mówiono, powieziono księcia naLyon i Marsylią do Włoch i do Wenecyi znowu, gdzie Signoria i szlachta wysadzała się na zabawienie go i przyjęcia.Maskarady,regaty, komedye, bale następowały jedne po drugich.Z porady Klemensa papieża nakoniec postanowiono dla zapewnienia się o księcia, ożenić go z gorliwą katoliczką;rozpoczęto o to starania w Wiedniu przez O.Salerno, minister Starhemberg i książe Eugeniusz dopomogli do tego takskutecznie, iż arcyksiężniczka przyrzeczoną została.Zawieziono królewicza do Wiednia, gdyż najmniejszego kroku bez rozkazuojca uczynić nie mógł i nie chciał.Nawrócenie zawsze jeszcze było tajemnicą, chociaż względy na królowę matkę ustały, bo ta właśnie życie była skończyła.Wpazdzierniku 1717 roku, jednego poranku hrabia L�tzelburg nakazał całemu dworowi księcia stawić się o godzinie dziesiąt�jrano w jego przedpokoju.Około jedenast�j zaszła przed pałac kareta nuncyusza m-ra Spinoli, naprzeciw któremu wybiegłaczęść dworu, dla wprowadzenia go na pokoje.Wkrótce pot�m wszedł maleńki człowiek ze skrzyneczką zakrytą, a p.L�tzelburgwysunął się z pokoju księcia i odezwał do dworaków, że w apartamencie królewicza cóś się odbywać ma ( etvas passiren ),czemu panowie protestanci mogą, jak chcą być lub nie być przytomni.Otwarły się drzwi na roścież, nuncjusz przy stoliku czytałmszą, któr�j książe będąc chory, słuchał w łóżku, ale z pobożnością wielką.Po mszy oddalił się nuncyusz, a książe odezwał się do dworaków swych protestantów: Teraz panowie już wi�cie cz�m jajestem, a zat�m wkrótce proszę za mną.Na co generał Kospoth odparł: Jeszcze się o t�m nie myślało, trudno się tak nagle decydować a książe dodał: Masz W.Mość słuszność, trzebawprzódy zostać dobrym chrześcianinem, nim katolikiem.Tajemnica została odkrytą, w niedzielę następną królewicz poszedł na mszę do Jezuitów i komunikował.Radość ztąd wielkabyła w Rzymie.Saxonii dano zapewnienie nowe, iż wiara protestancka poszanowaną zostanie, ale starania o nawracanie były rzecząnieuchronną i przewidywaną.Królewicza nie puszczano z Wiednia przez siedemnaście miesięcy.August dostarczał obficiepieniędzy na świetny dwór i dawane bale.Tu t�ż odbyły się zaślubiny z Maryą Józefiną w roku 1719.Sułkowski cały ten czas najbliższym był osoby królewicza i nieodstępnym! Z nim razem tegoż roku przy dworze młod�j parypowrócił do Drezna, które z największym przepychem przyjmowało córkę Cezarów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki