Kraszewski Józef Ignacy Anafielas pień druga WL

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.forma C.lm: druhom.v �y na óiś popr.forma C.od imienia na : Trojnatowi.v �p óiś popr.pisownia: książę.ze i na y a zew i Anafielas e n s 116 To wróg nasz, jego śmierć okrutna czeka,A Zakon dotąd dla poprawy zwleka! Więc nie przymierza, ale wojny chcecie,I wasz Bóg wiói wy w wojnę ciągniecie! Słowo, Mistrz rzecze rozważcie, o Królu!Złamane dawne przysięgi, przymierze Cały świat chrześc3anv �� na odstępcę spadnie,Ruś pójóie z nami. Pomn3 rok, gdy z daryPrzysłałeś posły, prosząc drużby nasz�j Ten rok powróci, i znowu na LitwęTłumy się z krzyżem i mieczem potoczą.Tyś jeden Trojnat %7łmuóią nie zawłada;Zakon ją ochrzcił i w swych ręku trzyma Tyś jeden, tobie przymierzeńców ni� ma,A w twoich druhach jest zawiść i zdrada My jedni wierni i do końca twoi.Czas jeszcze, Królu! Gdy ten próg przestąpię,Już po nim bęóie Pomn3 na swe óieci;Z tw�j głowy, z ich głów korona upadnie Silniejszy nasz�j nie sprostałeś sile;�iś, gdy w mym ręku twoich krajów tyle A Mindows szyóąc jął Mistrza prześmi�wać Kraj wasz na karcie spisany na ziemiW moich jest ręku wam imię, mnie luóie W sercach się jeszcze dawna wiara tleje;Za nią, gdy skinę, wnet wszyscy polecą I Prusów wzruszę, gdy wyciągnę dłonie,I Kurów z dymnych wywołam szałasów.Grody są wasze. W zamkach otoczeniBęóiecie pastwą głodu i płomieni< Mistrz umilkł, groznie marszczył czoło dumne,A Christjanv �� przykląkł, całując kraj szaty,I błagał Króla pokornemi słowy Miałżebyś, panie, gubić duszę twoją Odstąpić Boga prawego na wieki? Aaskaw dla pogan, co nie znają wiary,Bóg nasz odsyła po śmierci w te kraje,Góie ni� ma srogi�j męki i katuszy Ale on ciężki dla odstępców duszy Strasznie przez całą wieczność ich pokarze! Dość, ojcze! Mindows słyszałem sto razy;Nie chcę ja wasz�j odstępować wiary,Wy sami chcecie i wojny, i zdrady Czyliż nie trzymam przysięgi z sąsiady?Kraje nachoóą, które w drużbie żyją? Wziąłemże własność, zniszczyłem włość czyją? A wy Nie kończcie, Królu, Mistrz zawoła.Raz jeszcze proszę chcecie drużby nasz�j? Wojna czy pokój? Wojna mnie nie straszy v �� e an tu w zródle pisownia: e an, będąca próbą zapisu wymowy dwusylabowej: e an,niezbędnej w tym miejscu ze względu na rytm wiersza.v �� s an óiś popr.pisownia: Chrystian (polska norma ortograficzna) a.Christian (jeśli nosiciel imieniajest np.Niemcem, jak w tym wypadku).ze i na y a zew i Anafielas e n s 117I ja was pytam, drużby czyli bojuChcecie ode mnie? Przymierza, pokoju!Oto list, pieczęć każ przywiesić, panie! Trojnata własność Nigdy! A więc wojna!Wojna! I Mindows ku drzwiom się obrócił,Skinął na sługi Niech zapalą stosy! Krzyknął.I dymy wzniosły się do góry,Płomień wstrzelił nad zamkowe wieże,A sto płomieni z gór mu okolicznych%7łółtemi głowy wnet odpowieóiało. Wojna! lud jednym odezwał się głosem;A posły, niosąc żagiew zapaloną,W óiewięć pokoleń Litwy się rozbiegli Za niemi radość, krzyki i wesele,Jakiemi dawno kraj się nie rozlegał;Za niemi tłumy, wyrastając z ziemi,Biegły z łukami, oszczepy, procami;Starce i óieci, i niewiasty słabe,Co żyło, n rzucając otworemv ��,Pod gród Mindowsa dumnie się cisnęło.XXXIIMilcząc, z ponurą, gniewliwą i bladąTwarzą Krzyżacy od Mindowsa jadą;Patrzą na stosy, a w sercu ich płonieTaki sam ogień, krwawych bojów chciwy.Przez ciemne lasy, krętemi szlakami,Ciągną noc i óień do Mar3-groduv �t.Za niemi goni krzyk ludu radosny,Jak ptasząt śpi�wy, wróżby młod�j wiosny.Za niemi gonią wojennego tłumuGwary zapału, nienawiści krzyki,I przekleństw tyle, ile na ich głowieWłosów jest, ile w morzu kropel wody.Wesołą Litwę rzucili za sobą,Włości żmuókiemi jechali do domu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki