[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bez względu więc na to, czychodzi o działania wywrotowych ugrupowań, czy rządów państw, mafii i organizacjiprzestępczych, zrewoltowanych tłumów czy pojedynczych szaleńców określa się je tymsamym mianem.Czy zatem wysadzenie budynku, zamach na polityka, porwanie zakład-ników, zatrucie żywności w supermarkecie oraz dokonanie masakry na bezbronnych sątego samego rodzaju zjawiskami?Znawcy zagadnienia na użytek badań oraz działań zwalczających terroryzm stworzylijuż kilkadziesiąt definicji zjawiska.Samo pojęcie terroryzmu pochodzi od łacińskich słówterror (strach, straszna wieść) oraz terrere (przerażać), językoznawcy wywodzą je nato-miast z sanskryckiego słowa tras, które oznaczało drżeć.Zazwyczaj jednak poprzestaje sięna łacińskim zródłosłowie, który upowszechnił się w językach europejskich za sprawą re-wolucji francuskiej i okresu rządów terroru (fr.terreur), czyli stosowania zmasowanychzbrodni, represji i mordów celem wzbudzania powszechnego przerażenia i trwogi.Od sta-rożytności aż po wiek XIX stosowanie siły, gwałtu i zastraszania uważano za wyłącznądomenę dyktatorskich, despotycznych i tyrańskich form władzy państwowej.Sytuacjazmieniła się jednak, gdy ugrupowania anarchistyczne i rewolucyjne uczyniły ze stosowania115BG AGH przemocy element podstawowy w walce politycznej.W historii Europy pojawiła się pierw-sza fala terroryzmu.Odtąd zamachy na polityków i wywoływanie zamieszek staną się dlawielu grup politycznych próbą doprowadzenia do sytuacji społecznego wrzenia i dokonaniarewolucyjnego przewrotu.Druga fala terrorystycznych metod sięgania po władzę polity-czną miała miejsce w dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy to na arenie dziejowejpojawiły się ruchy totalitarne.Po raz trzeci terroryzm jako metoda walki z porządkiempaństwowym wzmógł się w drugiej połowie lat sześćdziesiątych naszego wieku począwszyod lewackiego ekstremizmu, a skończywszy na terroryzmie islamskich fundamentalistóworaz pojawieniu się nowych jego odmian w postaci ekoterroryzmu czy terroryzmu stoso-wanego przez sekty religijne.Przez terror rozumieć będziemy metodę oddziaływania przemocą, zbrodnią i strachem,stosowaną przez silniejszych (państwo) wobec słabszych (obywatele).Terrorem będą więcokrucieństwa wojska, policji, tajnych agentów itp.wobec obywateli własnego lub napad-niętego państwa (np.terror jakobinów w okresie Rewolucji Francuskiej, terror dyktaturwojskowych, terror w stalinowskiej Rosji, terror hitlerowski w okupowanej Polsce).Terroryzmem natomiast nazwiemy okrutną formę buntu i próby zastraszania silniejszych(państwo i jego funkcjonariusze oraz całe społeczeństwo) przez słabszych (grupa terro-rystów).Taktyka działania polegać może na zaatakowaniu niewinnych jednostek co mawywołać powszechny strach oraz wymusić polityczne ustępstwa ze strony rządzących.Porwania samolotów, branie zakładników, podkładanie bomb w miejscach publicznych,stosowanie grózb i szantażu to typowy oręż terrorysty.Współcześnie wzrasta liczebnośćgrup terrorystycznych wywodzących się z mniejszości etnicznych i religijnych powiąza-nych z radykalnymi partiami i ruchami politycznymi.Trudno też niejednokrotnie wskazaćgranicę pomiędzy terroryzmem, a formami walki narodowowyzwoleńczej (w tym np.par-tyzanckiej) prowadzącej do rebelii, separatyzmu lub wywołania wojny domowej.Z drugiejstrony należy się zastanowić czy mianem terroryzmu określać akty o charakterze krymi-nalnym, gdy motywy i cele podejmowanych działań nie mają kontekstu politycznego, chy-ba, że wyodrębni się osobno formę terroryzmu mafijnego (gangsterskiego, kryminalnego).Przyjmując więc ogólnie, że terroryzm to akty przemocy lub ich grozba podejmowanecelem zaszantażowania zarówno władzy, jak i opinii publicznej można wskazać jego szeregcech charakterystycznych.Za Z.Cesarzem, który w Problemach politycznych współczes-nego świata podaje charakterystykę działań terrorystycznych, przyjmiemy poniższe cechy: gloryfikacja siły jako jedynej i najskuteczniejszej metody walki politycznej; okrucieństwo i brak skrupułów moralnych w podejmowanych akcjach, co pokazaćma z jednej strony siłę i determinację terrorystów, z drugiej zaś wzmocnić strach przedterrorystami; wzbudzenie silnego i powszechnego poczucia zagrożenia poprzez zastraszenie nietylko elit politycznych, ale i całego społeczeństwa; uzyskanie rozgłosu i zaistnienie w mass mediach, bez masowego audytorium bo-wiem terrorysta jest nikim;116BG AGH polityczny szantaż i wymuszenie określonych zmian politycznych; akty przemocy i zbrodni nie zawsze mają doprowadzić do obalenia władzy i przeję-cia steru rządów, w wielu przypadkach mają jednak na celu przygotowanie sytuacjirewolucyjnej, tj.doprowadzenia do anarchizacji życia publicznego, zastraszeniai zdemoralizowania funkcjonariuszy państwowych, zademonstrowania siły terrorys-tów, sprowokowania represji i ograniczania swobód obywateli przez państwo celemupowszechnienia nastrojów buntu.Ugrupowania terrorystyczne różnią się rzecz jasna między sobą, jeśli chodzi o celetaktyczne, a nawet strategiczne.Inne zamierzenia mają ugrupowania separatystyczne dążą-ce do odłączenia ziem zamieszkanych przez swój naród i utworzenia własnej państwowości(np.Kurdowie czy Sikhowie), inne mieli lewacy dążący do destabilizacji państw EuropyZachodniej w latach 70., jeszcze inne cele przyświecają terrorystom ekologicznym, wedługktórych absolutnym złem jest cywilizacja techniczna, a jeszcze inne maoistowskimugrupowaniom, dla których terroryzm był krwawą uwerturą do jeszcze bardziej krwawejrewolucji, po której planowano przejąć władzę i rządzić państwem (np.Czerwoni Khmero-wie w Kambodży czy Zwietlisty Szlak w Peru).W związku z istnieniem wyraznych różnicw sferze zakładanych celów zachodzi potrzeba dokonania systematyzacji rozmaitych ugru-powań, ruchów oraz koncepcji doktrynalnych leżących u podstaw działania terrorystów.KlasyfikacjaPodstawowym celem nauki jest dążenie do prawdy.Czynnościami, które temu dążeniusprzyjają, są między innymi gromadzenie wiedzy o badanych obiektach, ich opis, wyjaś-nianie zjawisk oraz prognozowanie przyszłych stanów.Uporządkowanie gromadzonejwiedzy osiąga się poprzez dokonywanie systematyzacji badanych obiektów.Nie inaczej jest i w przypadku ruchów terrorystycznych, które możemy klasyfikowaćodwołując się do rozmaitych kryteriów, a więc: działającego podmiotu, celu ataku, taktyki walki, politycznej strategii, założeń doktrynalnych i celów ideologicznych.Zróżnicowanie ruchów terrorystycznychze względu na działający podmiot (kto jest terrorystą) terroryzm polityczny:" terroryzm agenturalny terroryści są inspirowani, sponsorowani i sterowaniprzez obce państwo," terroryzm ideowy terroryści poprzez zbrodnie starają się wcielać w życie idee,które wyznają;117BG AGH terroryzm niepolityczny:" terroryzm kryminalny działania mafii i gangów," terroryzm szaleńców [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Bez względu więc na to, czychodzi o działania wywrotowych ugrupowań, czy rządów państw, mafii i organizacjiprzestępczych, zrewoltowanych tłumów czy pojedynczych szaleńców określa się je tymsamym mianem.Czy zatem wysadzenie budynku, zamach na polityka, porwanie zakład-ników, zatrucie żywności w supermarkecie oraz dokonanie masakry na bezbronnych sątego samego rodzaju zjawiskami?Znawcy zagadnienia na użytek badań oraz działań zwalczających terroryzm stworzylijuż kilkadziesiąt definicji zjawiska.Samo pojęcie terroryzmu pochodzi od łacińskich słówterror (strach, straszna wieść) oraz terrere (przerażać), językoznawcy wywodzą je nato-miast z sanskryckiego słowa tras, które oznaczało drżeć.Zazwyczaj jednak poprzestaje sięna łacińskim zródłosłowie, który upowszechnił się w językach europejskich za sprawą re-wolucji francuskiej i okresu rządów terroru (fr.terreur), czyli stosowania zmasowanychzbrodni, represji i mordów celem wzbudzania powszechnego przerażenia i trwogi.Od sta-rożytności aż po wiek XIX stosowanie siły, gwałtu i zastraszania uważano za wyłącznądomenę dyktatorskich, despotycznych i tyrańskich form władzy państwowej.Sytuacjazmieniła się jednak, gdy ugrupowania anarchistyczne i rewolucyjne uczyniły ze stosowania115BG AGH przemocy element podstawowy w walce politycznej.W historii Europy pojawiła się pierw-sza fala terroryzmu.Odtąd zamachy na polityków i wywoływanie zamieszek staną się dlawielu grup politycznych próbą doprowadzenia do sytuacji społecznego wrzenia i dokonaniarewolucyjnego przewrotu.Druga fala terrorystycznych metod sięgania po władzę polity-czną miała miejsce w dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy to na arenie dziejowejpojawiły się ruchy totalitarne.Po raz trzeci terroryzm jako metoda walki z porządkiempaństwowym wzmógł się w drugiej połowie lat sześćdziesiątych naszego wieku począwszyod lewackiego ekstremizmu, a skończywszy na terroryzmie islamskich fundamentalistóworaz pojawieniu się nowych jego odmian w postaci ekoterroryzmu czy terroryzmu stoso-wanego przez sekty religijne.Przez terror rozumieć będziemy metodę oddziaływania przemocą, zbrodnią i strachem,stosowaną przez silniejszych (państwo) wobec słabszych (obywatele).Terrorem będą więcokrucieństwa wojska, policji, tajnych agentów itp.wobec obywateli własnego lub napad-niętego państwa (np.terror jakobinów w okresie Rewolucji Francuskiej, terror dyktaturwojskowych, terror w stalinowskiej Rosji, terror hitlerowski w okupowanej Polsce).Terroryzmem natomiast nazwiemy okrutną formę buntu i próby zastraszania silniejszych(państwo i jego funkcjonariusze oraz całe społeczeństwo) przez słabszych (grupa terro-rystów).Taktyka działania polegać może na zaatakowaniu niewinnych jednostek co mawywołać powszechny strach oraz wymusić polityczne ustępstwa ze strony rządzących.Porwania samolotów, branie zakładników, podkładanie bomb w miejscach publicznych,stosowanie grózb i szantażu to typowy oręż terrorysty.Współcześnie wzrasta liczebnośćgrup terrorystycznych wywodzących się z mniejszości etnicznych i religijnych powiąza-nych z radykalnymi partiami i ruchami politycznymi.Trudno też niejednokrotnie wskazaćgranicę pomiędzy terroryzmem, a formami walki narodowowyzwoleńczej (w tym np.par-tyzanckiej) prowadzącej do rebelii, separatyzmu lub wywołania wojny domowej.Z drugiejstrony należy się zastanowić czy mianem terroryzmu określać akty o charakterze krymi-nalnym, gdy motywy i cele podejmowanych działań nie mają kontekstu politycznego, chy-ba, że wyodrębni się osobno formę terroryzmu mafijnego (gangsterskiego, kryminalnego).Przyjmując więc ogólnie, że terroryzm to akty przemocy lub ich grozba podejmowanecelem zaszantażowania zarówno władzy, jak i opinii publicznej można wskazać jego szeregcech charakterystycznych.Za Z.Cesarzem, który w Problemach politycznych współczes-nego świata podaje charakterystykę działań terrorystycznych, przyjmiemy poniższe cechy: gloryfikacja siły jako jedynej i najskuteczniejszej metody walki politycznej; okrucieństwo i brak skrupułów moralnych w podejmowanych akcjach, co pokazaćma z jednej strony siłę i determinację terrorystów, z drugiej zaś wzmocnić strach przedterrorystami; wzbudzenie silnego i powszechnego poczucia zagrożenia poprzez zastraszenie nietylko elit politycznych, ale i całego społeczeństwa; uzyskanie rozgłosu i zaistnienie w mass mediach, bez masowego audytorium bo-wiem terrorysta jest nikim;116BG AGH polityczny szantaż i wymuszenie określonych zmian politycznych; akty przemocy i zbrodni nie zawsze mają doprowadzić do obalenia władzy i przeję-cia steru rządów, w wielu przypadkach mają jednak na celu przygotowanie sytuacjirewolucyjnej, tj.doprowadzenia do anarchizacji życia publicznego, zastraszeniai zdemoralizowania funkcjonariuszy państwowych, zademonstrowania siły terrorys-tów, sprowokowania represji i ograniczania swobód obywateli przez państwo celemupowszechnienia nastrojów buntu.Ugrupowania terrorystyczne różnią się rzecz jasna między sobą, jeśli chodzi o celetaktyczne, a nawet strategiczne.Inne zamierzenia mają ugrupowania separatystyczne dążą-ce do odłączenia ziem zamieszkanych przez swój naród i utworzenia własnej państwowości(np.Kurdowie czy Sikhowie), inne mieli lewacy dążący do destabilizacji państw EuropyZachodniej w latach 70., jeszcze inne cele przyświecają terrorystom ekologicznym, wedługktórych absolutnym złem jest cywilizacja techniczna, a jeszcze inne maoistowskimugrupowaniom, dla których terroryzm był krwawą uwerturą do jeszcze bardziej krwawejrewolucji, po której planowano przejąć władzę i rządzić państwem (np.Czerwoni Khmero-wie w Kambodży czy Zwietlisty Szlak w Peru).W związku z istnieniem wyraznych różnicw sferze zakładanych celów zachodzi potrzeba dokonania systematyzacji rozmaitych ugru-powań, ruchów oraz koncepcji doktrynalnych leżących u podstaw działania terrorystów.KlasyfikacjaPodstawowym celem nauki jest dążenie do prawdy.Czynnościami, które temu dążeniusprzyjają, są między innymi gromadzenie wiedzy o badanych obiektach, ich opis, wyjaś-nianie zjawisk oraz prognozowanie przyszłych stanów.Uporządkowanie gromadzonejwiedzy osiąga się poprzez dokonywanie systematyzacji badanych obiektów.Nie inaczej jest i w przypadku ruchów terrorystycznych, które możemy klasyfikowaćodwołując się do rozmaitych kryteriów, a więc: działającego podmiotu, celu ataku, taktyki walki, politycznej strategii, założeń doktrynalnych i celów ideologicznych.Zróżnicowanie ruchów terrorystycznychze względu na działający podmiot (kto jest terrorystą) terroryzm polityczny:" terroryzm agenturalny terroryści są inspirowani, sponsorowani i sterowaniprzez obce państwo," terroryzm ideowy terroryści poprzez zbrodnie starają się wcielać w życie idee,które wyznają;117BG AGH terroryzm niepolityczny:" terroryzm kryminalny działania mafii i gangów," terroryzm szaleńców [ Pobierz całość w formacie PDF ]