§ Gonzalez Javier Pišta korona

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Cholera jasna, Tanger, mówiłem ci ju\ tysiąc razy, niejestem twoim panem.Do diaska, w hiszpańskiej armii nie mapanów, jestem twoim porucznikiem. Tak, panie poruszniku. Dobra, Tanger, bierz Casablance i Larachego.Odeskortujesz tych cywilów do Rosales. śołnierz za-salutował150i pobiegł po towarzyszy. I wracać mi biegiem, musimy sięokopać, \adnego wymigiwania się!Porucznik zasalutował niemieckiemu dyplomacie na po-\egnanie. Jeszcze raz wielkie dzięki, nawet pan nie wie, jakwielką przysługę wyświadczył pan dzisiaj swojej ojczyzniei Niemcom.Oficer zlustrował go nieufnie od stóp do głów.Spojrzał wstronę rzeki, gdzie \ołnierze podkładali ju\ bale podsamochody, \eby wyciągnąć je z piaszczystego dna. Mo\e w takim razie odwdzięczycie się nam kilkomaz tych waszych pojazdów pancernych.f& f& f&Przykucnęli za \ywopłotem.Weszli ju\ do ogrodówRosales.Byli w Madrycie.Tanger, marokański kapral, który eskortował ich a\ dotego miejsca, wyglądał na zaniepokojonego.Za bardzooddalił się od swoich. śołnierze ju\ chyba mogą iść uznał Jose Manuel. Tak.Niech idą. Hotz obserwował pierwsze budynkiprzez lornetkę, szukając strzelców.Trzej Marokańczycy zasalutowali i bezszelestnie zniknęliwśród \ywopłotów.Niemiec opuścił lornetkę.Okolicawygląda bezpiecznie. Na co w takim razie czekamy? Jaszczurka naj-wyrazniej marzył o zmianie otoczenia. Oczekują nas w gara\u przy ulicy Princesa.Alepoczekamy do zmroku.Raczej nie przyjmą nas w mieście151z otwartymi ramionami, jak wejdziemy w tych mundurach.Ale w nocy wszystkie koty są czarne, jak tu mówicie.Uśmiech Hotza uspokajał jego dwóch wspólników.O dwudziestej trzeciej dotarli do gara\u.Otworzyła immłodziutka dziewczyna, najwy\ej szesnastoletnia, z uroczymuśmiechem.Była ubrana w niebieski kombinezon mechani-ka, a czarne lśniące włosy zebrała w kucyk.Pomimo prze-brania Jose Manuel natychmiast rozpoznał w niej panienkęz dobrego domu. Furgonetka jest gotowa powiedziała z uśmiechem.Był to ogromny dogde o twardym nadwoziu.Oznaczonynapisem Rada Konfiskaty i Ochrony Dóbr DziedzictwaArtystycznego , z herbem republiki.Hotz przejrzał dokumenty dotyczące ładunku, trzy malo-widła religijne o znikomej wartości uprzejmość DiegaArmaria przekazane, według raportu, przez matkę prze-ło\oną zakonu karmelitek z ulicy Arg�elles.Pozbyli się wojskowych mundurów i przebrali w kom-binezony z emblematem Rady Konfiskaty na plecach.Hotzpoło\ył tubę z kopią obrazu na podłodze cię\arówki.Wsiedlido szoferki.Niemiec wręczył dziewczynie wypchaną koper-tę, którą z szelmowskim uśmiechem schowała za pazuchę. Praca z zawodowcami to czysta przyjemność. Posłała im kolejny olśniewający uśmiech, po czym wybiegłaotworzyć drzwi do gara\u.Kiedy cię\arówka przeje\d\ała przez kolumnadę, dziew-czyna podniosła pięść, do końca odgrywając swoją rolę. Niech \yje republika! krzyknęła.Przechodzący właśnie przez ulicę patrol policji odpowiedziałim gorącymi wiwatami, po których posypały się152komplementy pod adresem dziewczyny, która zniknęła wgara\u.W�ndermann \ałował, \e nie miał czasu bli\ej jej poznać. Aadna, prawda? zapytał go Hotz, rozświetlająckabinę blaskiem zapałki, którą zapalał papierosa.W�-ndermann czasem miał wra\enie, \e Hotz umie czytać w jegomyślach. Jak się nazywa? Jak się nazywa, ile ma lat, gdzie mieszka.Potrafiłbyśnie zdradzić tych informacji na przesłuchaniu? Wiesz, comogą z tobą zrobić czekiści? Wiesz, co by jej zrobili, zanimbyją rozstrzelali? Twoje bezpieczeństwo to bezpieczeństwotwoich współpracowników.Jedna z moich głównych zasad.Musieli przejechać przez trzy punkty kontrolne, zanimdotarli do Prado, dwa FAI* i jedno Partii Socjalistycznej,przed budynkiem Banku Hiszpańskiego.Za ka\dym razemza\ądali od nich dokumentów i przejrzeli furgonetkę.Jasz-czurka wykonał jak zwykle świetną robotę i \aden papier niewzbudził podejrzeń [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki