[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie uległ on polityce socrealizmu, tworzył pod koniec tej epoki, kiedy Gomółka dochodzi do władzy.Dlatego też wiersze z tego okresu opublikował później.Jego twórczość ma wyraźnie intelektualny charakter, autor snuje rozważania filozoficzne, historyczne i moralne.Rozmiłowanie poety w wielkich tradycjach kultury europejskiej, a zwłaszcza kultury starożytnej, wymaga od czytelnika pewnego zasobu wiedzy oraz dyscypliny myśli i wyobraźni.Poeta podejmuje i rozwija utrwalone w tradycji watki literackie i kulturowe.Recepcje herbertowskie sprawiają, iż dialog z czytelnikiem rozpoczyna się od pewnego poziomu zaawansowania."Tren Fortynbrasa".Tematem utworu jest dramat Szekspira.Autor odwołuje się do "Hamleta", lecz nie do głównego wątku utworu.Jego akcja zaczyna się w momencie, gdy kończy się dramat.Postacią główna jest Fortynbras, będący szekspirowska postacią epizodyczną, którą Herbert wydobywa z cienia.Jest to bratanek króla norweskiego pragnący odzyskać utracone przez ojca na rzecz Danii ziemie.Herbert dokonuje reinterpretacji tej postaci, stawia ją w centrum wiersza.Dla Szekspira tragedia kończy się w momencie śmierci Hamleta.według Herberta postać Fortynbrasa stwarza możliwość nowej akcji.Utwór ma charakter monologu Fortynbrasa, którego adresatem jest nieżyjący Hamlet.Forma gatunkowa określona w tytule, tren, nie zgadza się w konfrontacji z treścią - nie wyraża smutku, nie opiewa wielkości czynów zmarłego, nie zawiera pocieszenia.Herbert już w pierwszym wersie zapowiada, iż będzie to rozmowa "jak mężczyzna z mężczyzną" - rozrachunkowa.W ten sposób sam Fortynbras sugeruje dialogowość utworu.Hamlet milczy, jednak dwugłosowość polega na przywołaniu Hamletowskich kwestii.Pojawiają się dwa ciągi wypowiedzi: Hamleta i Fortynbrasa.W utworze pojawia się portret Hamleta w oczach podmiotu lirycznego: "Wierzyłeś w kryształowe pojęcia", "Nie byłeś do życia", jego dłonie - "leżą na kamieniu jak strącone gwiazdy"; "nogi rycerza w miękkich pantoflach" - wszystko to sugeruje słabość, brak przystosowania do życia, marzycielstwo, wątpliwości, idealizm.Nie był człowiekiem czynu.Fortynbras - władca, żołnierz, człowiek czynu realizowanego bezwzględnie traktuje pogrzeb Hamleta jako swoje manewry przed objęciem władzy:"Pogrzeb mieć będziesz żołnierski,chociaż nie byłeś żołnierzem (.)to będą moje manewry przed objęciem władzy"Tematem tego wiersza są dwie przeciwstawne postawy:"Ani nam witać się, ani żegnać,żyjemy na archipelagach";Idealisty, humanisty, człowieka czynu posiadającego władzę, bezwzględnego Herbert nie ocenia.Brak jest w utworze bezpośredniego głosu autora.Jedynie słowa:"Dziś w nocy urodzi się gwiazda Hamlet (.)To co po mnie zostanie nie będzie przedmiotem tragedii" zawierają jakąś opinię, wyrażają bliskość ludziom postawy Hamleta.Fortynbras jest przyziemny.Poeta posługuje się wierszem wolnym, co jest charakterystyczne dla współczesnej poezji.Brak znaków interpunkcyjnych, granica między zdaniami zaciera się."Powrót Prokonsula".Autor odwołuje się do antyku, podmiotem mówiącym jest były konsul - namiestnik prowincji.Mówi on o decyzji powrotu na dwór cesarza, będącej efektem dramatycznego wyboru - musi podporządkować się panującym na dworze układom.Prokonsul żyje na prowincji bezpiecznie spokojnie, dostatnio.Wraca, ponieważ "wszystko tu nie moje", czuje się wyobcowany.Ma świadomość, że powrót do ojczyzny, Rzymu, wiąże się z wejściem do świata, gdzie panuje strach i zdrada - przymusem powściągnięcia pogardy i opanowania strachu.Mimo to wraca.Wiersz ten można łączyć z biografią Herberta, który kilka lat spędził w Anglii i stanął przed dylematem: zostać czy powrócić."Powrót pana Cogito" [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Nie uległ on polityce socrealizmu, tworzył pod koniec tej epoki, kiedy Gomółka dochodzi do władzy.Dlatego też wiersze z tego okresu opublikował później.Jego twórczość ma wyraźnie intelektualny charakter, autor snuje rozważania filozoficzne, historyczne i moralne.Rozmiłowanie poety w wielkich tradycjach kultury europejskiej, a zwłaszcza kultury starożytnej, wymaga od czytelnika pewnego zasobu wiedzy oraz dyscypliny myśli i wyobraźni.Poeta podejmuje i rozwija utrwalone w tradycji watki literackie i kulturowe.Recepcje herbertowskie sprawiają, iż dialog z czytelnikiem rozpoczyna się od pewnego poziomu zaawansowania."Tren Fortynbrasa".Tematem utworu jest dramat Szekspira.Autor odwołuje się do "Hamleta", lecz nie do głównego wątku utworu.Jego akcja zaczyna się w momencie, gdy kończy się dramat.Postacią główna jest Fortynbras, będący szekspirowska postacią epizodyczną, którą Herbert wydobywa z cienia.Jest to bratanek króla norweskiego pragnący odzyskać utracone przez ojca na rzecz Danii ziemie.Herbert dokonuje reinterpretacji tej postaci, stawia ją w centrum wiersza.Dla Szekspira tragedia kończy się w momencie śmierci Hamleta.według Herberta postać Fortynbrasa stwarza możliwość nowej akcji.Utwór ma charakter monologu Fortynbrasa, którego adresatem jest nieżyjący Hamlet.Forma gatunkowa określona w tytule, tren, nie zgadza się w konfrontacji z treścią - nie wyraża smutku, nie opiewa wielkości czynów zmarłego, nie zawiera pocieszenia.Herbert już w pierwszym wersie zapowiada, iż będzie to rozmowa "jak mężczyzna z mężczyzną" - rozrachunkowa.W ten sposób sam Fortynbras sugeruje dialogowość utworu.Hamlet milczy, jednak dwugłosowość polega na przywołaniu Hamletowskich kwestii.Pojawiają się dwa ciągi wypowiedzi: Hamleta i Fortynbrasa.W utworze pojawia się portret Hamleta w oczach podmiotu lirycznego: "Wierzyłeś w kryształowe pojęcia", "Nie byłeś do życia", jego dłonie - "leżą na kamieniu jak strącone gwiazdy"; "nogi rycerza w miękkich pantoflach" - wszystko to sugeruje słabość, brak przystosowania do życia, marzycielstwo, wątpliwości, idealizm.Nie był człowiekiem czynu.Fortynbras - władca, żołnierz, człowiek czynu realizowanego bezwzględnie traktuje pogrzeb Hamleta jako swoje manewry przed objęciem władzy:"Pogrzeb mieć będziesz żołnierski,chociaż nie byłeś żołnierzem (.)to będą moje manewry przed objęciem władzy"Tematem tego wiersza są dwie przeciwstawne postawy:"Ani nam witać się, ani żegnać,żyjemy na archipelagach";Idealisty, humanisty, człowieka czynu posiadającego władzę, bezwzględnego Herbert nie ocenia.Brak jest w utworze bezpośredniego głosu autora.Jedynie słowa:"Dziś w nocy urodzi się gwiazda Hamlet (.)To co po mnie zostanie nie będzie przedmiotem tragedii" zawierają jakąś opinię, wyrażają bliskość ludziom postawy Hamleta.Fortynbras jest przyziemny.Poeta posługuje się wierszem wolnym, co jest charakterystyczne dla współczesnej poezji.Brak znaków interpunkcyjnych, granica między zdaniami zaciera się."Powrót Prokonsula".Autor odwołuje się do antyku, podmiotem mówiącym jest były konsul - namiestnik prowincji.Mówi on o decyzji powrotu na dwór cesarza, będącej efektem dramatycznego wyboru - musi podporządkować się panującym na dworze układom.Prokonsul żyje na prowincji bezpiecznie spokojnie, dostatnio.Wraca, ponieważ "wszystko tu nie moje", czuje się wyobcowany.Ma świadomość, że powrót do ojczyzny, Rzymu, wiąże się z wejściem do świata, gdzie panuje strach i zdrada - przymusem powściągnięcia pogardy i opanowania strachu.Mimo to wraca.Wiersz ten można łączyć z biografią Herberta, który kilka lat spędził w Anglii i stanął przed dylematem: zostać czy powrócić."Powrót pana Cogito" [ Pobierz całość w formacie PDF ]