[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wreszcie, aby stymulować popyt na nowe dobra, większość państw członkow­skich wprowa­dziła system talonów na usługi, wypoczynek i kulturę (znany jako Clocs, od fran­cuskiego skrótu — obecnie, gdy system został zharmonizowany w UE, jako EuroClocs).Europejczycy otrzymują dziś przeciętnie 20% swoich dochodów w formie talonów — niezależnie od tego czy są zatrudnieni, czy na emeryturze, czy też otrzymują zasiłki państwowe.Zreformowana Europa wraca do pełnej aktywności, bardziej spójna społecznieOpisane reformy osiągnęły swój zasadniczy cel, to znaczy poprawiły sytuację socjalną.Europejczycy mogą dziś stać finansowo gorzej niż dwadzieścia lat temu, ale Europa odzyskała poziom pełnej aktywności.Emeryci i ludzie, którzy w poprzednim stuleciu byli na uboczu, znaleźli dla siebie użyteczną rolę w społeczeństwie, a niektóre niezbyt zamożne obszary, aż kipią od szalonej akty­w­ności kulturalnej i artystycznej.Dobra wspólne są przedmiotem ustawicznej troski, szczególnie w zakresie stanu poprawy środowiska w miejscu zamiesz­kania (jak powie­dział burmistrz pewnego dużego miasta w Anglii: wygląda to tak, jak gdyby wszyscy mieszkańcy zatrudnili się przy upiększaniu miasta).Zorganizowane protesty stały się rzadsze, ostatnia wielka demonstracja miała miejsce w roku 2006, gdy francuscy emeryci protestowali przeciw konwersji części ich rent w Clocs'y.Emeryci są często aktywnymi działaczami w sektorze usług i niektórzy z nich widzą jak w końcu spełniają się ich sny z roku 1968 (ujmując rzecz bardziej prozaicznie, wiele państw członkowskich zamroziło emerytury w roku 2003 i dodat­ki za aktywność pomagają ludziom wiązać koniec z końcem).Całościowo rzecz ujmując, socjalne i geograficzne nierówności przestały rosnąć.Początkowo mniejszy wzrost i przeniesienie pewnych działań przemysłowych i finansowych poza EuropęWpływ reform na ekonomię jest bardziej dyskusyjny.Pierwsze lata stulecia były na froncie ekonomicznym ponure, dno osiągnięto w latach 2003 do 2005, kiedy to przez dwa lata z rzędu Unia, jako całość, odnotowała ujemny średni wzrost gospodarczy.Od wprowadzenia reform wystąpiło w Europie bezprece­densowe obkurczenie bazy przemysłowej.Redukcja była szczególnie wysoka wśród przemysłów zatruwających środowisko, choć niektórzy przemysłowcy świadomie zdecydowali się utrzymywać miejsca produkcji w pobliżu rynków, nawet jeśli musieli w tym celu zastosować bardziej „zielone” technologie.Również główne banki zdecydowały się przenieść niektóre ze swoich operacji za granicę, aby uniknąć, choćby częściowo, nowych podatków od trans­ferów fi­nan­sowych.Generalnie, biznesmeni, włączając w to drobnych przedsiębiorców, w pierwszych latach nowego wieku przeżywali ciężkie chwile i piętnowali nierealistyczne cele socjalnych reformatorów.Ten brak zaufania znalazł wyraz w obstrukcjach finansowych i ucieczce, choćby czasowej, części kapitałów europejskich do bardziej egzotycznych kont i inwestycji.Firmy innowacyjne wykorzystująnową strukturę socjoekonomicznąSytuacja wykazuje obecnie oznaki poprawy i pewni prognostycy twierdzą, że do roku 2015 Europa odzyska ten poziom bogactwa, którym cieszyła się na prze­łomie wieków.Inni twierdzą, że zaległości już zostały nadrobione, jeśli tylko uwzględnić nowe kryteria jakości życia i dobra wspólne.W odrodzeniu ekono­micznym przodował sektor usług, który ma obecnie znacznie szerszy zasięg, zwłaszcza w przemysłach wiedzy i kreatywności (usługi w zakresie edukacji, wiedzy, rozrywki i produkcji kulturalnych), ochrony środowiska i turystyki.Najbardziej innowacyjne firmy skorzystały też na reformie rachun­kowości, która pozwala im traktować pewne formy szkolenia jako inwestycje w ich kapitał ludzki.Ogólnie, sektor prywatny zaczyna odnosić korzyści z większej elastyczności w kontraktach zatrudnienia, dynamizmu generowanego przez pracę w bezgotówkowej gospodarce i lepszego wykorzystania kapitału ludzkie­go [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • matkasanepid.xlx.pl