[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Min spionas la pastroj kaj miaj korteganoj eçtiam, kiam ili estas ebriaj aû nur ÿajnigas, kaj Kaman gardasla serpentaj pupiloj de Fenicianoj.Se ili ankoraû ne kaÿis ÿinde mi, kredeble ili ne multe zorgas pri ÿia virto.Cetere kon-traû kiu? & Kontraû mi, al kiu ili mem malkovris la trompojnde sia templo! & Kama apartenos al mi & Ili tro bezonas min& Ili ne volos altiri sur sin mian koleron & Post kelke da tagoj venis al la princo la sankta pastro Men-tezufis, la helpanto de la nobla Herhor en la milita ministre-jo.Ramzes, rigardante la palan viza¸on kaj mallevitajn oku-lojn de la profeto, divenis, ke ankaû li jam scias pri la Fenici-anino.Eble eç de sia pastra vidpunkto li volos riproçi lin.SedMentezufis çi tiun fojon ne tuÿis la korajn aferojn de la prin-co.Kun oficiala mieno salutinte la princon, la profeto sidi¸issur la montrita al li loko kaj diris: El la memfisa palaco de la sinjoro de la eterneco oni scii-gis al mi, ke en la lasta tempo venis Pi-Baston la granda Ûal-dea pastro Istubar, la kortega astrologo kaj konsilisto de lanobla re¸o Assar.La princo volis suflori al Mentezufis la celon de la voja¸ode Istubar, sed li mordis la lipojn kaj silentis. La glora Istubar daûrigis la pastro kunportis doku-mentojn, laû kiuj Sargon, la boparenco kaj satrapo de la re¸oAssar, estas nomita ambasadoro kaj rajtigito de çi tiu poten-ca monarÛo &Ramzes apenaû sukcesis haltigi ridan eksplodon.La seri-124LA FARAONO 2eLIBROozeco, kun kiu Mentezufis bonvolis malkovri parton de lasekretoj, jam de longe konataj de la princo, plenigis lin pergajeco kaj malestimo. Do çi tiu îonglisto pensis la kronprinco eç ne antaû-sentas en sia animo, ke mi konas çiujn iliajn friponaîojn? & La nobla Sargon kaj la respektinda Istubar daûrigisMentezufis iros Memfison por kisi la piedojn de lia sank-teco.Sed antaûe via ekscelenco, kiel la vic-re¸o, bonvolosfavore akcepti la altrangulojn kaj ilian sekvantaron. Tre volonte respondis la princo kaj profitante laokazon, mi demandos ilin: kiam Asirio pagos al ni la malno-vajn tributojn? Via ekscelenco farus tion? demandis la pastro, rigar-dante liajn okulojn. Antaû çio tion! & Nia trezorejo bezonas tributojn! &Mentezufis subite levi¸is de la se¸o kaj per solena kvan-kam mallaûta voço diris: Anstataûanto de nia sinjoro kaj de la disdonanto de lavivo, en la nomo de lia sankteco mi malpermesas al vi parolikun iu ajn pri la tributoj, kaj precipe kun Sargon, Istubar aûiu ajn de ilia sekvantaro. Pastro diris li, ankaû levi¸ante per kia rajto vi paro-las al mi per la tono de superulo? &Mentezufis disigis la vestojn kaj demetis de la kolo çene-ton, sur kiu estis unu el la ringoj de la faraono.La vic-re¸o atente ¸in rigardis, pie kisis kaj redoninte al lapastro respondis: Mi plenumos la ordonojn de lia sankteco, mia patro kajsinjoro.Ambaû ree sidi¸is, kaj la princo demandis la pastron:125LA FARAONO 2eLIBRO Çu via ekscelenco ne povus klarigi al mi: kial Asirio nedevas pagi al ni la tributojn, kiuj per unu fojo eltirus la trezo-rejon el la embaraso? Çar ni ne havas fortojn por devigi Asirion pagi al ni latributojn respondis malvarme Mentezufis. Ni havas centdudek mil soldatojn, kaj Asirio preskaû tricent mil.Mi dirastion al via ekscelenco tute konfidencie, kiel al alta ÿtata ofi-cisto. Mi komprenas.Sed kial la milita ministrejo, en kiu viservas, malgrandigis nian bataleman armeon je sesdek milhomoj? Por pligrandigi je dek du mil talentoj la enspezojn de liasankteco diris la pastro. Bone! Diru al mi, via ekscelenco, daûrigis la princo por kia celo Sargon veturas al la piedoj de la faraono? Mi ne scias. Sed kial mi ne devas scii, mi, la kronprinco. Çar ekzistas ÿtataj sekretoj, kiujn konas apenaû kelke daÿtataj çefoj. Kaj kiujn povus ne koni eç mia plej respektinda patro? & Certe respondis Mentezufis ekzistas aferoj, pri kiujpovus ne scii eç lia sankteco, se li ne posedus la plej altajnpastrajn benojn. Stranga afero! diris la princo post pripenso. Egip-to apartenas al la faraono, tamen povas okazi en la ÿtato afe-roj, nekonataj al la faraono? & Klarigu tion al mi, via eksce-lenco. Egipto estas antaû çio, kaj eç sole kaj ekskluzive la pro-praîo de Amon diris la pastro. Estas do necese, ke nur126LA FARAONO 2eLIBROtiuj konu la plej altajn sekretojn, al kiuj Amon malkovras si-ajn planojn kaj volon.La princo aûskultante havis la saman impreson, kvazaû oniturnus lin sur lito, plena de ponardoj kaj sub kiu oni krom tiobruligus fajron.Mentezufis volis levi¸i, la princo haltigis lin. Ankoraû unu vorton! diris li dolçe. Se Egipto estastiel malforta, ke oni ne povas eç paroli pri la asiriaj tributoj &Li malfacile spiris. Se ¸i estas tiel mizera daûrigis li kian garantion nihavas, ke Asirianoj ne atakos nin? De tio oni povas sin antaûgardi per traktatoj respon-dis la pastro. Ne ekzistas traktatoj por la malfortaj! diris la kron-princo, svingante la manon. Ne ÿirmos la limojn ar¸entajtabuloj, kovritaj per traktatoj, se post ili ne stari¸os lancoj kajglavoj! & Kaj kiu diris al via ekscelenco, ke çe ni ili ne stari¸os tie? Vi mem [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Min spionas la pastroj kaj miaj korteganoj eçtiam, kiam ili estas ebriaj aû nur ÿajnigas, kaj Kaman gardasla serpentaj pupiloj de Fenicianoj.Se ili ankoraû ne kaÿis ÿinde mi, kredeble ili ne multe zorgas pri ÿia virto.Cetere kon-traû kiu? & Kontraû mi, al kiu ili mem malkovris la trompojnde sia templo! & Kama apartenos al mi & Ili tro bezonas min& Ili ne volos altiri sur sin mian koleron & Post kelke da tagoj venis al la princo la sankta pastro Men-tezufis, la helpanto de la nobla Herhor en la milita ministre-jo.Ramzes, rigardante la palan viza¸on kaj mallevitajn oku-lojn de la profeto, divenis, ke ankaû li jam scias pri la Fenici-anino.Eble eç de sia pastra vidpunkto li volos riproçi lin.SedMentezufis çi tiun fojon ne tuÿis la korajn aferojn de la prin-co.Kun oficiala mieno salutinte la princon, la profeto sidi¸issur la montrita al li loko kaj diris: El la memfisa palaco de la sinjoro de la eterneco oni scii-gis al mi, ke en la lasta tempo venis Pi-Baston la granda Ûal-dea pastro Istubar, la kortega astrologo kaj konsilisto de lanobla re¸o Assar.La princo volis suflori al Mentezufis la celon de la voja¸ode Istubar, sed li mordis la lipojn kaj silentis. La glora Istubar daûrigis la pastro kunportis doku-mentojn, laû kiuj Sargon, la boparenco kaj satrapo de la re¸oAssar, estas nomita ambasadoro kaj rajtigito de çi tiu poten-ca monarÛo &Ramzes apenaû sukcesis haltigi ridan eksplodon.La seri-124LA FARAONO 2eLIBROozeco, kun kiu Mentezufis bonvolis malkovri parton de lasekretoj, jam de longe konataj de la princo, plenigis lin pergajeco kaj malestimo. Do çi tiu îonglisto pensis la kronprinco eç ne antaû-sentas en sia animo, ke mi konas çiujn iliajn friponaîojn? & La nobla Sargon kaj la respektinda Istubar daûrigisMentezufis iros Memfison por kisi la piedojn de lia sank-teco.Sed antaûe via ekscelenco, kiel la vic-re¸o, bonvolosfavore akcepti la altrangulojn kaj ilian sekvantaron. Tre volonte respondis la princo kaj profitante laokazon, mi demandos ilin: kiam Asirio pagos al ni la malno-vajn tributojn? Via ekscelenco farus tion? demandis la pastro, rigar-dante liajn okulojn. Antaû çio tion! & Nia trezorejo bezonas tributojn! &Mentezufis subite levi¸is de la se¸o kaj per solena kvan-kam mallaûta voço diris: Anstataûanto de nia sinjoro kaj de la disdonanto de lavivo, en la nomo de lia sankteco mi malpermesas al vi parolikun iu ajn pri la tributoj, kaj precipe kun Sargon, Istubar aûiu ajn de ilia sekvantaro. Pastro diris li, ankaû levi¸ante per kia rajto vi paro-las al mi per la tono de superulo? &Mentezufis disigis la vestojn kaj demetis de la kolo çene-ton, sur kiu estis unu el la ringoj de la faraono.La vic-re¸o atente ¸in rigardis, pie kisis kaj redoninte al lapastro respondis: Mi plenumos la ordonojn de lia sankteco, mia patro kajsinjoro.Ambaû ree sidi¸is, kaj la princo demandis la pastron:125LA FARAONO 2eLIBRO Çu via ekscelenco ne povus klarigi al mi: kial Asirio nedevas pagi al ni la tributojn, kiuj per unu fojo eltirus la trezo-rejon el la embaraso? Çar ni ne havas fortojn por devigi Asirion pagi al ni latributojn respondis malvarme Mentezufis. Ni havas centdudek mil soldatojn, kaj Asirio preskaû tricent mil.Mi dirastion al via ekscelenco tute konfidencie, kiel al alta ÿtata ofi-cisto. Mi komprenas.Sed kial la milita ministrejo, en kiu viservas, malgrandigis nian bataleman armeon je sesdek milhomoj? Por pligrandigi je dek du mil talentoj la enspezojn de liasankteco diris la pastro. Bone! Diru al mi, via ekscelenco, daûrigis la princo por kia celo Sargon veturas al la piedoj de la faraono? Mi ne scias. Sed kial mi ne devas scii, mi, la kronprinco. Çar ekzistas ÿtataj sekretoj, kiujn konas apenaû kelke daÿtataj çefoj. Kaj kiujn povus ne koni eç mia plej respektinda patro? & Certe respondis Mentezufis ekzistas aferoj, pri kiujpovus ne scii eç lia sankteco, se li ne posedus la plej altajnpastrajn benojn. Stranga afero! diris la princo post pripenso. Egip-to apartenas al la faraono, tamen povas okazi en la ÿtato afe-roj, nekonataj al la faraono? & Klarigu tion al mi, via eksce-lenco. Egipto estas antaû çio, kaj eç sole kaj ekskluzive la pro-praîo de Amon diris la pastro. Estas do necese, ke nur126LA FARAONO 2eLIBROtiuj konu la plej altajn sekretojn, al kiuj Amon malkovras si-ajn planojn kaj volon.La princo aûskultante havis la saman impreson, kvazaû oniturnus lin sur lito, plena de ponardoj kaj sub kiu oni krom tiobruligus fajron.Mentezufis volis levi¸i, la princo haltigis lin. Ankoraû unu vorton! diris li dolçe. Se Egipto estastiel malforta, ke oni ne povas eç paroli pri la asiriaj tributoj &Li malfacile spiris. Se ¸i estas tiel mizera daûrigis li kian garantion nihavas, ke Asirianoj ne atakos nin? De tio oni povas sin antaûgardi per traktatoj respon-dis la pastro. Ne ekzistas traktatoj por la malfortaj! diris la kron-princo, svingante la manon. Ne ÿirmos la limojn ar¸entajtabuloj, kovritaj per traktatoj, se post ili ne stari¸os lancoj kajglavoj! & Kaj kiu diris al via ekscelenco, ke çe ni ili ne stari¸os tie? Vi mem [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]