[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Inna jest jednak sytuacja w zakresie odszkodowań, gdyż regulując w uchwale IV układupoczdamskiego sprawę reparacji w sprzęcie przemysłowym i towarach, a w uchwale VIIpotwierdzając zamiar przekazania przestępców wojennych wymiarowi sprawiedliwości,pominęły milczeniem sprawę odszkodowania za czyny, uznane w artykule VIIporozumienia pomiędzy Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i IrlandiiPółnocnej, Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, Rządem Tymczasowym RepublikiFrancuskiej i Rządem Socjalistycznych Republik Radzieckich w przedmiocie ścigania ikarania głównych przestępców wojennych osi europejskiej, podpisanym w Londynie w1Poglądy rządów mocarstw światowych, zgodnie z zasadami zwyczaju międzynarodowego i KonwencjiWiedeńskiej o prawie traktatów, nie mają mocy wiążącej dla ustalenia przebiegu granicy między państwamitrzecimi.2Treść według opracowania Poczdam DD PAP nr 5/29 lipiec 1965 r.Odnośnie tzw.ziem zachodnichfragment uchwały IX brzmi: powinny znajdować się pod zarządem państwa polskiego .S.Zabiełło: O rząd igranice .Wydanie III.Instytut Wydawniczy PAX 1970, str.285 podaje będą pod administracją państwapolskiego .Jest istotna różnica, gdyż określenie pod zarządem bliższe jest pojęciu suwerennej władzypaństwowej, natomiast określenie pod administracją bliższe pojęciu okupacji .(Nie można wykluczyć, żeoba tłumaczenia nie oddają wiernie znaczenia tekstu oficjalnego).Uchwały poczdamskie poz.1 w zbiorzedokumentów.38 dniu 8 sierpnia 1945 r., za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości.Za zbrodniewojenne uznano: pogwałcenie praw i zwyczajów wojennych obejmujące morderstwa, złeobchodzenie się lub deportację na roboty przymusowe albo w innym celu ludności cywilnejna okupowanym obszarze lub z tego obszaru, mordowanie lub złe obchodzenie się zjeńcami wojennymi lub osobami na morzu; zabijanie zakładników; rabunek własnościpublicznej lub prywatnej; bezmyślne burzenie osiedli, miast lub wsi, spustoszenia nieusprawiedliwione koniecznością wojenną.Za zbrodnie przeciwko ludzkości uznano:morderstwa, wytępianie, obracanie ludzi w niewolników, deportację i inne czynynieludzkie, których dopuszczono się przeciwko jakiejkolwiek ludności cywilnej, przedwojną lub podczas niej, prześladowania ze względów politycznych, rasowych lubreligijnych przy popełnianiu jakiejkolwiek zbrodni wchodzącej w zakres kompetencjiTrybunału lub w związku z nią, niezależnie od tego, czy było to zgodne, czy też stało wsprzeczności z prawem kraju, w którym zbrodni dokonano.Burzenie osiedli, miast lub wsi uznano zatem za zbrodnię wojenną, nie określając, wodniesieniu do Polski i ZSRR, zasad wypłacania odszkodowań z tego tytułu.Gdybyreparacje, o których mowa w IV uchwale układu poczdamskiego regulowałyodszkodowania ze wszystkich rodzajów szkód, zbędne byłoby podpisywanie w dniu 14stycznia 1946 r.układu paryskiego.W zasobach archiwalnych znajdują się dokumenty wskazujące, że zapisy w art.2 umowyz 16 sierpnia 1945 r., dotyczące zobowiązania się przez Rząd Polski do dostarczania doZSRR, poczynając od 1946 r., corocznie, podczas całego okresu okupacji Niemiec, węglapo specjalnej cenie umownej, nie zostały podpisane przez członków RząduTymczasowego całkiem dobrowolnie.W załącznikach-protokołach do umowy z dnia 7lipca 1945 r.o wzajemnych dostawach towarów, a więc zawartej na miesiąc przedpodpisaniem układu poczdamskiego, podano ceny na towary podlegające wymianie: A.dostarczane z ZSRR do Polski oraz B. dostarczane z Polski do ZSRR, w tym cenę 1tony węgla (43 zł) i cenę 1 tony koksu (51 zł)1 Były to ceny znacznie poniżej kosztówwydobycia i brak było innego uzasadnienia dla ich zawarcia niż przymus, gdyż inaczejnależałoby przyjąć celowe działanie na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej.Jednym z dokumentów, także mogących wskazywać na działanie pod przymusem, jestwniosek z 28 listopada 1945 r.podpisany przez Naczelnika Wydziału Prawnego BiuraPrezydialnego KRN I.Klajnermana.W pkt 2 wniosku naczelnik wnosi o nie zatwierdzanieprojektu formuły ratyfikacyjnej umowy Polska-ZSRR o wzajemnych dostawach towarów z7 lipca 1945 r., ponieważ umowa nie została przedłożona KRN, brak ustawy do jejratyfikacji i Prezydent nie ma upoważnień do ratyfikacji tej umowy, przedwczesne jestwięc przygotowywanie dokumentów ratyfikacyjnych, których wymiana nie może nastąpić.2Notatka dla Prezydenta KRN (Bieruta), sporządzona w Wydziale Prawnym BiuraPrezydialnego KRN, ze stwierdzeniem, iż skoro w umowie z 7 lipca 1945 r.o wzajemnychdostawach towarów nie ma mowy o ratyfikacji, tylko zapis, że umowa wchodzi w życie zdniem ogłoszenia, to ratyfikacja tej umowy wydaje się zbędna dowodzi świadomegołamania Konstytucji przez władzę wykonawczą.3 Jeżeli powodem świadomego łamaniaprzepisów Konstytucji nie był przymus, pozostaje tylko przyjąć, że członkowie ścisłegokierownictwa KRN celowo działali na szkodę państwa polskiego.1Rozbieżności co do rozliczeń między Polska a ZSRR patrz str.65-66.Umowa z załącznikami poz.42 wzbiorze dokumentów.2Wniosek z dnia 28 listopada 1945 r., Archiwum akt Nowych, zespół akt Biura Prezydialnego KRN, sygn.125, - poz.50 w wykazie dokumentów.3Pismo (Notatka) poz.44 w zbiorze dokumentów, treść notatki przypis 1 na str.33.39 O zawieraniu umów z ZSRR pod przymusem świadczy nie tylko łamanie przepisówKonstytucji przy zawieraniu umów międzynarodowych, ale także treść dokumentów zktórej wynika, że władze ZSRR traktowały ziemie polskie jak zdobycz wojenną, a polskieniby-władze miały niewielki wpływ na przebieg wydarzeń.Jednym z takich dowodów jest pismo Ministerstwa Komunikacji skierowane do BiuraPrezydialnego KRN w sprawie nr IV/D/I/204/45, na nr 138/I/45 dotyczące wyjaśnień dotelegramu nr 757 z 21/9 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Inna jest jednak sytuacja w zakresie odszkodowań, gdyż regulując w uchwale IV układupoczdamskiego sprawę reparacji w sprzęcie przemysłowym i towarach, a w uchwale VIIpotwierdzając zamiar przekazania przestępców wojennych wymiarowi sprawiedliwości,pominęły milczeniem sprawę odszkodowania za czyny, uznane w artykule VIIporozumienia pomiędzy Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i IrlandiiPółnocnej, Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, Rządem Tymczasowym RepublikiFrancuskiej i Rządem Socjalistycznych Republik Radzieckich w przedmiocie ścigania ikarania głównych przestępców wojennych osi europejskiej, podpisanym w Londynie w1Poglądy rządów mocarstw światowych, zgodnie z zasadami zwyczaju międzynarodowego i KonwencjiWiedeńskiej o prawie traktatów, nie mają mocy wiążącej dla ustalenia przebiegu granicy między państwamitrzecimi.2Treść według opracowania Poczdam DD PAP nr 5/29 lipiec 1965 r.Odnośnie tzw.ziem zachodnichfragment uchwały IX brzmi: powinny znajdować się pod zarządem państwa polskiego .S.Zabiełło: O rząd igranice .Wydanie III.Instytut Wydawniczy PAX 1970, str.285 podaje będą pod administracją państwapolskiego .Jest istotna różnica, gdyż określenie pod zarządem bliższe jest pojęciu suwerennej władzypaństwowej, natomiast określenie pod administracją bliższe pojęciu okupacji .(Nie można wykluczyć, żeoba tłumaczenia nie oddają wiernie znaczenia tekstu oficjalnego).Uchwały poczdamskie poz.1 w zbiorzedokumentów.38 dniu 8 sierpnia 1945 r., za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości.Za zbrodniewojenne uznano: pogwałcenie praw i zwyczajów wojennych obejmujące morderstwa, złeobchodzenie się lub deportację na roboty przymusowe albo w innym celu ludności cywilnejna okupowanym obszarze lub z tego obszaru, mordowanie lub złe obchodzenie się zjeńcami wojennymi lub osobami na morzu; zabijanie zakładników; rabunek własnościpublicznej lub prywatnej; bezmyślne burzenie osiedli, miast lub wsi, spustoszenia nieusprawiedliwione koniecznością wojenną.Za zbrodnie przeciwko ludzkości uznano:morderstwa, wytępianie, obracanie ludzi w niewolników, deportację i inne czynynieludzkie, których dopuszczono się przeciwko jakiejkolwiek ludności cywilnej, przedwojną lub podczas niej, prześladowania ze względów politycznych, rasowych lubreligijnych przy popełnianiu jakiejkolwiek zbrodni wchodzącej w zakres kompetencjiTrybunału lub w związku z nią, niezależnie od tego, czy było to zgodne, czy też stało wsprzeczności z prawem kraju, w którym zbrodni dokonano.Burzenie osiedli, miast lub wsi uznano zatem za zbrodnię wojenną, nie określając, wodniesieniu do Polski i ZSRR, zasad wypłacania odszkodowań z tego tytułu.Gdybyreparacje, o których mowa w IV uchwale układu poczdamskiego regulowałyodszkodowania ze wszystkich rodzajów szkód, zbędne byłoby podpisywanie w dniu 14stycznia 1946 r.układu paryskiego.W zasobach archiwalnych znajdują się dokumenty wskazujące, że zapisy w art.2 umowyz 16 sierpnia 1945 r., dotyczące zobowiązania się przez Rząd Polski do dostarczania doZSRR, poczynając od 1946 r., corocznie, podczas całego okresu okupacji Niemiec, węglapo specjalnej cenie umownej, nie zostały podpisane przez członków RząduTymczasowego całkiem dobrowolnie.W załącznikach-protokołach do umowy z dnia 7lipca 1945 r.o wzajemnych dostawach towarów, a więc zawartej na miesiąc przedpodpisaniem układu poczdamskiego, podano ceny na towary podlegające wymianie: A.dostarczane z ZSRR do Polski oraz B. dostarczane z Polski do ZSRR, w tym cenę 1tony węgla (43 zł) i cenę 1 tony koksu (51 zł)1 Były to ceny znacznie poniżej kosztówwydobycia i brak było innego uzasadnienia dla ich zawarcia niż przymus, gdyż inaczejnależałoby przyjąć celowe działanie na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej.Jednym z dokumentów, także mogących wskazywać na działanie pod przymusem, jestwniosek z 28 listopada 1945 r.podpisany przez Naczelnika Wydziału Prawnego BiuraPrezydialnego KRN I.Klajnermana.W pkt 2 wniosku naczelnik wnosi o nie zatwierdzanieprojektu formuły ratyfikacyjnej umowy Polska-ZSRR o wzajemnych dostawach towarów z7 lipca 1945 r., ponieważ umowa nie została przedłożona KRN, brak ustawy do jejratyfikacji i Prezydent nie ma upoważnień do ratyfikacji tej umowy, przedwczesne jestwięc przygotowywanie dokumentów ratyfikacyjnych, których wymiana nie może nastąpić.2Notatka dla Prezydenta KRN (Bieruta), sporządzona w Wydziale Prawnym BiuraPrezydialnego KRN, ze stwierdzeniem, iż skoro w umowie z 7 lipca 1945 r.o wzajemnychdostawach towarów nie ma mowy o ratyfikacji, tylko zapis, że umowa wchodzi w życie zdniem ogłoszenia, to ratyfikacja tej umowy wydaje się zbędna dowodzi świadomegołamania Konstytucji przez władzę wykonawczą.3 Jeżeli powodem świadomego łamaniaprzepisów Konstytucji nie był przymus, pozostaje tylko przyjąć, że członkowie ścisłegokierownictwa KRN celowo działali na szkodę państwa polskiego.1Rozbieżności co do rozliczeń między Polska a ZSRR patrz str.65-66.Umowa z załącznikami poz.42 wzbiorze dokumentów.2Wniosek z dnia 28 listopada 1945 r., Archiwum akt Nowych, zespół akt Biura Prezydialnego KRN, sygn.125, - poz.50 w wykazie dokumentów.3Pismo (Notatka) poz.44 w zbiorze dokumentów, treść notatki przypis 1 na str.33.39 O zawieraniu umów z ZSRR pod przymusem świadczy nie tylko łamanie przepisówKonstytucji przy zawieraniu umów międzynarodowych, ale także treść dokumentów zktórej wynika, że władze ZSRR traktowały ziemie polskie jak zdobycz wojenną, a polskieniby-władze miały niewielki wpływ na przebieg wydarzeń.Jednym z takich dowodów jest pismo Ministerstwa Komunikacji skierowane do BiuraPrezydialnego KRN w sprawie nr IV/D/I/204/45, na nr 138/I/45 dotyczące wyjaśnień dotelegramu nr 757 z 21/9 [ Pobierz całość w formacie PDF ]