Katz Michael Wykolejony

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. To nic takiego zapewnił go pospiesznie Johnson i schował dłoń za siebie.Nagle za ich plecami pojawiła się Victoria. Dopadliście drani? Gdzie jest Masza? spytał Thomas. Stoi obok szafki rozdzielczej razem z Eduardem.Thomas pokiwał głową i sięgnął po komórkę.***Pół godziny pózniej na placu przed warsztatem zaroiło się od radiowozów.Znów zacząłpadać deszcz.Kilku funkcjonariuszy w mundurach wyprowadziło Slavrosa i Michaiłaz warsztatu do policyjnej furgonetki.Masza podeszła do Thomasa.Ratownicy z karetki dali jej wełniany koc, narzuciła go nasiebie. Nie wiem, jak mam ci dziękować. W ogóle o tym nie myśl uśmiechnął się do niej Thomas.Masza spuściła głowę. Zrobię to, co od początku powinnam zrobić.Najwyższa pora, żebym zaczęła sięzachowywać tak jak trzeba. Nie rób sobie wyrzutów.Wiele przeszłaś.Masza patrzyła za odjeżdżającym radiowozem, w którym siedział Slavros.Ich oczyspotkały się na moment.Masza odwróciła głowę i spojrzała na Thomasa. Porozmawiam z policją& Jesteś pewna, że tego chcesz? Bardzo się boję, ale tak, chcę tego.Nie pozwolę, żeby dalej krzywdził ludzi.Thomas uśmiechnął się do niej przez deszcz. 65.Kilka dni pózniej Thomas stał na pokładzie Bianki i próbował wypompować wodęz ładowni na rufie.Nieszczelny luk przepuszczał deszcz i na dnie ładowni zbierała się woda.Thomas się pocił.Zdjął kurtkę i pracował w koszulce z krótkimi rękawami, chociaż na dworzepanował dokuczliwy mróz.Z północy nadszedł nagle zimny front, spóznione pozdrowienie zeSztokholmu.W kajucie leżał M�ffe, walcząc z wojskowym kamaszem, który Thomas dla niegoznalazł. Ravn? Co mogę dla ciebie zrobić, Preben? odpowiedział Thomas, słysząc za sobą głosszefa mariny.Preben stał z rękami w kieszeniach.Podciągnął spodnie, odsłaniając białe skarpetki. Naprawiłeś prąd? spytał, wskazując głową na łódz. Przynajmniej na tyle, żeby nie powodować spięcia.Jeśli ktoś będzie ci się skarżył, totym razem jestem niewinny. Nikt się na nic nie skarży zapewnił go Preben, przyglądając się łodzi. Eduardomówił, że zamierzasz ją sprzedać. Owszem. Ile byś za nią chciał?Thomas przestał pompować wodę, wyprostował się. Jesteś zainteresowany? spytał. Niewykluczone.Za odpowiednią cenę, oczywiście.Thomas z trudem powstrzymał śmiech. Mam wrażenie, że kiedy ostatnio tu byłeś, mówiłeś coś o katastrofie ekologicznej,pamiętasz? Oczywiście.I nie zmieniłem zdania.Doprowadzenie jej do jakiego takiego stanubędzie wymagało sporo pracy.Dlatego nie spodziewaj się kokosów, ale chętnie pomogę ciznalezć na nią kupca. Dzięki, to miło z twojej strony, ale doszedłem do wniosku, że chyba jednak jązachowam.Preben zamrugał oczami, wyglądał na obrażonego. Oczywiście to twój wybór.Chciałem ci tylko pomóc.Thomas pokiwał głową i wrócił do wypompowywania wody. Nadal wycieka z niej ropa, Ravn.Będziesz musiał coś z tym zrobić.Thomas nie odpowiedział, tylko dalej wylewał wodę z ładowni.Po chwili usłyszał nanabrzeżu stukot drewniaków Prebena.Po południu wpadł Eduardo.Wsadził głowę do kajuty, w której Thomas właśnie parzyłkawę. Co ja słyszę? A skąd ja mogę wiedzieć? Napijesz się kawy? S�, gracias.Więc jednak jej nie sprzedajesz?Thomas się uśmiechnął. Plotki szybko się rozchodzą. Zawsze tak było.Preben był w Wydrze, więc pewnie wszyscy już wiedzą. Thomas ponownie się uśmiechnął. Preben jest ostatnią osobą, której sprzedałbym Biancę oświadczył i zacząłnalewać kawę. Stać cię, żeby ją utrzymać? Teraz gdy zostałeś bez pracy? Nie odparł Thomas.Siedział na krześle kapitańskim i popijał kawę. Chyba żesprzedam mieszkanie.Eduardo odstawił kubek. Naprawdę jesteś gotów to zrobić? Myślę, że tak.Dla mnie ono już nigdy nie będzie prawdziwym domem. Ale to świetne mieszkanie. Na pewno.Dlatego też liczę, że sporo za nie dostanę. Nie będziesz tego żałował? Nie wiem.Po prostu czuję, że muszę iść dalej, jeśli rozumiesz, o co mi chodzi wyznał Thomas.Spuścił głowę i wpatrywał się w pokład. Myślisz, że policja znajdzie w końcu mordercę Evy? Nie, chociaż jakaś szansa oczywiście istnieje powiedział Thomas i wstał z krzesła. Poza tym M�ffe kocha tę łódz dodał.Eduardo spojrzał na psa, który spał obok schodów prowadzących do kajuty. Teraz pies będzie tobą rządził?Thomas wzruszył ramionami. Chyba zawsze tak było. Jeśli sprzedasz mieszkanie, to przeniesiecie się na Biancę ? Przynajmniej do czasu, aż znajdę sobie coś nowego.Eduardo rozejrzał się po łodzi. Będzie ci tu zimno. Mam ogrzewanie. Działa?Thomas pokręcił głową. Nie, ale będzie działać.Trochę cierpliwości, a zobaczysz, jaki to ładny jacht powiedział, mrugając porozumiewawczo do przyjaciela. Najładniejsza se�orita w całejmarinie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki