[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dramat ma swobodną kompozycję; napisany jest techniką kolażu.Różewicz umieszcza różne rodzaje estetyki - wzniosłość graniczy u niego z trywialnością.Wzniosłym tonem wypowiadane są kwestie Bohatera na temat wojny, groteskowe są natomiast sceny erotyczne, a szczególnierozmowa z Tłustą Kobietą.Świat przedstawiony przez Różewicza ogranicza się do jednego pokoju, Bohaterem jest człowiek symbolizujący całe pokolenie.Rzeczywistość, w której przyszło mu żyć, jest jakby odbiciem normalnego świata w krzywym zwierciadle.Maturę zdają osiemdziesięciolatkowie, a do łóżka Bohatera „wskakują” ledwo co poznane kobiety.Przyczyną owego wykrzywienia w postrzeganiu rzeczywistości są przeżycia wojenne.W XX wieku coraz bardziej powszechna staje się tendencja do twórczego przerabiania czy wręcz tworzenia świata.Rzeczywistość jest doskonale znana z życia codziennego, literatura powinna być zatem jakąś odskocznią od problemów, jakie niesie ze sobą każdy zwyczajny i szary dzień.Kreowanie własnego świata lub deformacja rzeczywistości stają się dla artystów szansą na wyrażenie światopoglądu, filozofii życiowej poprzez metafizyczną dyskusję.Deformatorzy i kreatorzy nie operują codziennością.Wykraczają poza ramy zwyczajnego życia, zarazem poza ziemskie problemy, np.społeczne czy polityczne.Ich literatura jest wyzwolona spod jarzma utylitaryzmu, uzależniona jedynie od myślenia i wyobraźni.Nie rozdrapują więc ran, nie piszą dokumentów dla potomnych; oni nie dają świadectwa.Głównym celem jest dotarcie do odbiorcy poprzez prowokację i szok, a nie urzekanie go doskonałością fotograficznego odwzorowania.Sztuka przestaje być zatem na usługach czegokolwiek, staje się wartością samą w sobie.37Od realizmu do mityzacji, czyli rzecz o literaturze okresu XX-lecia międzywojennego.Mityzacja w literaturze okresu XX-lecia międzywojennego zaczęła wypierać elementy realistyczne, zaś w niektórych utworach wyparła je niemal całkowicie.Pisarze sięgali do nich wtedy, kiedy pragnęli ukazać rzeczywistość skomplikowaną i niewyrażalną w sposób tradycyjny.Przekazywali jednocześnie swoje przemyślenia, pragnienia czy marzenia.Powoływali się na stare mity antyczne, chrześcijańskie czy prastare agrarne, które przechowały się na wsi, jak również na te, związane z naszą historią, czy wręcz naszymi cechami narodowymi.Służyły one do podejmowania dyskusji na tematy narodowe czy wręcz polityczne.Stawały się pretekstem do ustosunkowania się do naszej narodowej przeszłości i współzależności.Leopold Staff jako jeden z pierwszych w okresie międzywojennym zmityzował realną rzeczywistość.W tomiku Ścieżki polne nawiązał do prastarych mitów, stworzonych przez agrarne kultury pierwotne, które przetrwały w życiu i obyczaju współczesnej wsi.Prace rolnicze, trud drwala czy siewcy, kopanie kartofli czy udój mleka potraktował jako obrzęd sakralny.Dlatego np.w wierszu Kartoflisko kobiety pracujące przy wykopkach i ich mozolna praca przedstawione są przez poetę w sposób podniosły.Wieśniaczki stały się więc postaciami mitycznymi, zaś praca świętym rytuałem.Bolesława Leśmiana fascynował szczęśliwy, jego zdaniem, świat ludzi pierwotnych, którego poszukiwał w kulturach ludowych.Dlatego właśnie z folkloru stworzył własną wizję świata.W wierszu pt.W malinowym chruściaku kochankowie, schronieni wśród malin, postrzegają świat podobnie, jak przeżywali go ludzie pierwotni.O ile L.Staff był poetą - realistą, zaś mitem posługiwał się w celu przybliżenia problemu, o tyle Leśmian odszedł od realizmu w większym już stopniu, właśnie w kierunku mityzacji.Jego świat to subiektywny obraz, przetworzony całkowicie przez marzenia, sny czy najpierwotniejsze pragnienia.Poeci związani z grupą Skamander wprowadzili do swych utworów mity, często związane z naszą historią, wskazując tym samym na swe przywiązanie do tradycji i chęć przyrównania jej do rodzącej się nowej rzeczywistości [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Dramat ma swobodną kompozycję; napisany jest techniką kolażu.Różewicz umieszcza różne rodzaje estetyki - wzniosłość graniczy u niego z trywialnością.Wzniosłym tonem wypowiadane są kwestie Bohatera na temat wojny, groteskowe są natomiast sceny erotyczne, a szczególnierozmowa z Tłustą Kobietą.Świat przedstawiony przez Różewicza ogranicza się do jednego pokoju, Bohaterem jest człowiek symbolizujący całe pokolenie.Rzeczywistość, w której przyszło mu żyć, jest jakby odbiciem normalnego świata w krzywym zwierciadle.Maturę zdają osiemdziesięciolatkowie, a do łóżka Bohatera „wskakują” ledwo co poznane kobiety.Przyczyną owego wykrzywienia w postrzeganiu rzeczywistości są przeżycia wojenne.W XX wieku coraz bardziej powszechna staje się tendencja do twórczego przerabiania czy wręcz tworzenia świata.Rzeczywistość jest doskonale znana z życia codziennego, literatura powinna być zatem jakąś odskocznią od problemów, jakie niesie ze sobą każdy zwyczajny i szary dzień.Kreowanie własnego świata lub deformacja rzeczywistości stają się dla artystów szansą na wyrażenie światopoglądu, filozofii życiowej poprzez metafizyczną dyskusję.Deformatorzy i kreatorzy nie operują codziennością.Wykraczają poza ramy zwyczajnego życia, zarazem poza ziemskie problemy, np.społeczne czy polityczne.Ich literatura jest wyzwolona spod jarzma utylitaryzmu, uzależniona jedynie od myślenia i wyobraźni.Nie rozdrapują więc ran, nie piszą dokumentów dla potomnych; oni nie dają świadectwa.Głównym celem jest dotarcie do odbiorcy poprzez prowokację i szok, a nie urzekanie go doskonałością fotograficznego odwzorowania.Sztuka przestaje być zatem na usługach czegokolwiek, staje się wartością samą w sobie.37Od realizmu do mityzacji, czyli rzecz o literaturze okresu XX-lecia międzywojennego.Mityzacja w literaturze okresu XX-lecia międzywojennego zaczęła wypierać elementy realistyczne, zaś w niektórych utworach wyparła je niemal całkowicie.Pisarze sięgali do nich wtedy, kiedy pragnęli ukazać rzeczywistość skomplikowaną i niewyrażalną w sposób tradycyjny.Przekazywali jednocześnie swoje przemyślenia, pragnienia czy marzenia.Powoływali się na stare mity antyczne, chrześcijańskie czy prastare agrarne, które przechowały się na wsi, jak również na te, związane z naszą historią, czy wręcz naszymi cechami narodowymi.Służyły one do podejmowania dyskusji na tematy narodowe czy wręcz polityczne.Stawały się pretekstem do ustosunkowania się do naszej narodowej przeszłości i współzależności.Leopold Staff jako jeden z pierwszych w okresie międzywojennym zmityzował realną rzeczywistość.W tomiku Ścieżki polne nawiązał do prastarych mitów, stworzonych przez agrarne kultury pierwotne, które przetrwały w życiu i obyczaju współczesnej wsi.Prace rolnicze, trud drwala czy siewcy, kopanie kartofli czy udój mleka potraktował jako obrzęd sakralny.Dlatego np.w wierszu Kartoflisko kobiety pracujące przy wykopkach i ich mozolna praca przedstawione są przez poetę w sposób podniosły.Wieśniaczki stały się więc postaciami mitycznymi, zaś praca świętym rytuałem.Bolesława Leśmiana fascynował szczęśliwy, jego zdaniem, świat ludzi pierwotnych, którego poszukiwał w kulturach ludowych.Dlatego właśnie z folkloru stworzył własną wizję świata.W wierszu pt.W malinowym chruściaku kochankowie, schronieni wśród malin, postrzegają świat podobnie, jak przeżywali go ludzie pierwotni.O ile L.Staff był poetą - realistą, zaś mitem posługiwał się w celu przybliżenia problemu, o tyle Leśmian odszedł od realizmu w większym już stopniu, właśnie w kierunku mityzacji.Jego świat to subiektywny obraz, przetworzony całkowicie przez marzenia, sny czy najpierwotniejsze pragnienia.Poeci związani z grupą Skamander wprowadzili do swych utworów mity, często związane z naszą historią, wskazując tym samym na swe przywiązanie do tradycji i chęć przyrównania jej do rodzącej się nowej rzeczywistości [ Pobierz całość w formacie PDF ]