[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry irzuciły się na ten dom.I runął, a upadek jego był wielki.Ew.Mateusza 7: 24-27, Biblia TysiącleciaGdy biskup Marcinkus objaśniał amerykańskim oficeromdochodzeniowym tajniki geniuszu Sindony, przedsięwzięciefinansowe Rekina zaczynało się sypać.Defraudacja dużychsumy pieniędzy z banku stwarza w jego finansach lukę, którejnie sposób załatać księgowaniem fikcyjnych zysków.Zlikwidować ją można tylko zastrzykiem twardej gotówki.Gdy takie luki pojawiły się w obu głównych bankachSindony, Banca Unione i Banca Privata Finanziaria, usiłowałon rozwiązać problem, łącząc obie instytucje finansowe wjedną gigantyczną firmę pod nazwą Banca Privata.Zamiastdwóch dużych dziur, w finansach ziała teraz jedna ogromnaluka, która nie mogła ujść uwadze nawet najmniejspostrzegawczych kontrolerów nadzoru bankowego.W lipcu1974 roku nowy bank Sindony wykazał stratę w wysokości200 miliardów lirów.295 Rekin zdołał jeszcze przekonaćdyrektorów Banca di Roma, by utopili kolejne 128 milionówdolarów w jego Banca Privata, aby mu pomóc w załataniu157 fatalnej luki.Ta taktyka okazała się jednak nieskuteczna.Pieniędzy było za mało, by uratować bank od bankructwa.We wrześniu 1974 roku, niecałe trzy miesiące od swojegopowstania, bank został postawiony w stan upadłości,wykazując straty w przybliżonej wysokości 300 milionówdolarów.Na progu bankructwa znalazł się także Banca diRoma, który poniósł ogromne straty spiesząc z pomocąupadającemu imperium Sindony.Watykan, wedle własnegooświadczenia, stracił na tym bankructwie ponad 27 milionówdolarów, a ponadto sumy, które zainwestował w BancaUnione i Banca Privata Finanziaria.Według szacunkówszwajcarskich łączne straty Kościoła przekroczyły 240milionów dolarów.296 Inni oceniali je na blisko miliarddolarów.297W tym samym czasie, w wyniku oszustw Rekina pojawiłasię olbrzymia luka w finansach Franklin National Bank,instytucji, którą Sindona nabył w 1972 roku.Wystąpieniedeficytu było zupełnie niewytłumaczalne.Franklin Nationalbył osiemnastym co do wielkości bankiem w StanachZjednoczonych i jednocześnie jednym z najlepiejzarządzanych.Jego rezerwy wynosiły 3,3 miliardadolarów.298 Jednak Sindonie wystarczyło dwa lata, byopróżnić sejfy tej potężnej instytucji finansowej.RządStanów Zjednoczonych, obawiając się, że bankructwo bankuz Long Island może doprowadzić do nowego czarnegopiątku , zapewnił Sindonie niemal nieograniczone poparcie.Od września do pazdziernika 1974 roku do kasy FranklinNational wpłynął miliard dolarów z rezerw amerykańskiegoBanku Centralnego.Rządowa pomoc okazała się jednakdaremna.8 pazdziernika Franklin National zbankrutował, copociągnęło za sobą ponad 2 miliardy dolarów strat dlaamerykańskiego ubezpieczyciela wkładów bankowych.Byłto największy krach banku w historii Stanów Zjednoczonychi pierwszy od czasów wielkiego kryzysu .158 Badając dokumenty pozostawione przez bankruta,amerykańscy urzędnicy bankowi odkryli, że w przededniukatastrofy Sindona zdążył jeszcze okraść własny bank na 45milionów dolarów.Sumę tę następnie roztrwonił, handlującwalutą i maskując straty poniesione w innych operacjach.299Bankructwo Banca Privata i Franklin National,największych przedsięwzięć finansowych Sindonywstrząsnęło światem europejskiej finansjery.W ciągu kilkutygodni upadły kolejne banki: Bankhaus Wolff z siedzibą wHamburgu, koloński Bankhaus Herrstatt i zuryski AmincorBank.300 Straty powstałe w wyniku załamania się imperiumRekina sięgały wielu miliardów dolarów.Włoskie władze wydały nakaz aresztowania Sindony Onjednak opuścił Szwajcarię i udał się do Nowego Jorku, gdziezamieszkał w eleganckim Hotel Pierre przy Piątej Alei izostał doradcą finansowym firmy G&G (Gambino iGenovese).301 Za radą Davida Kennedy'ego, byłego sekretarzaskarbu za kadencji prezydenta Nixona, Sindona wynająłfirmę prawniczą Mudge'a, Rose'a, Guthriego i Alexandra,która miała odeprzeć złożony przez włoską prokuraturęwniosek o ekstradycję.302 Zatrudnił również specjalistę odpublic relations, który zorganizował mu serię wykładów naczołowych uniwersytetach.Na uniwersytecie stanowym w Pensylwanii Sindona,wymachując amerykańską flagą, przemawiał jakekonomiczny idealista.Swoje wystąpienie rozpoczął,mówiąc: Celem tego krótkiego wykładu, celem być możezbyt ambitnym, jest przekonanie Amerykanów, aby odzyskaliwiarę we własny sektor gospodarczy i finansowy.Chcę wamprzypomnieć, że wolny świat potrzebuje Ameryki [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl matkasanepid.xlx.pl
.Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry irzuciły się na ten dom.I runął, a upadek jego był wielki.Ew.Mateusza 7: 24-27, Biblia TysiącleciaGdy biskup Marcinkus objaśniał amerykańskim oficeromdochodzeniowym tajniki geniuszu Sindony, przedsięwzięciefinansowe Rekina zaczynało się sypać.Defraudacja dużychsumy pieniędzy z banku stwarza w jego finansach lukę, którejnie sposób załatać księgowaniem fikcyjnych zysków.Zlikwidować ją można tylko zastrzykiem twardej gotówki.Gdy takie luki pojawiły się w obu głównych bankachSindony, Banca Unione i Banca Privata Finanziaria, usiłowałon rozwiązać problem, łącząc obie instytucje finansowe wjedną gigantyczną firmę pod nazwą Banca Privata.Zamiastdwóch dużych dziur, w finansach ziała teraz jedna ogromnaluka, która nie mogła ujść uwadze nawet najmniejspostrzegawczych kontrolerów nadzoru bankowego.W lipcu1974 roku nowy bank Sindony wykazał stratę w wysokości200 miliardów lirów.295 Rekin zdołał jeszcze przekonaćdyrektorów Banca di Roma, by utopili kolejne 128 milionówdolarów w jego Banca Privata, aby mu pomóc w załataniu157 fatalnej luki.Ta taktyka okazała się jednak nieskuteczna.Pieniędzy było za mało, by uratować bank od bankructwa.We wrześniu 1974 roku, niecałe trzy miesiące od swojegopowstania, bank został postawiony w stan upadłości,wykazując straty w przybliżonej wysokości 300 milionówdolarów.Na progu bankructwa znalazł się także Banca diRoma, który poniósł ogromne straty spiesząc z pomocąupadającemu imperium Sindony.Watykan, wedle własnegooświadczenia, stracił na tym bankructwie ponad 27 milionówdolarów, a ponadto sumy, które zainwestował w BancaUnione i Banca Privata Finanziaria.Według szacunkówszwajcarskich łączne straty Kościoła przekroczyły 240milionów dolarów.296 Inni oceniali je na blisko miliarddolarów.297W tym samym czasie, w wyniku oszustw Rekina pojawiłasię olbrzymia luka w finansach Franklin National Bank,instytucji, którą Sindona nabył w 1972 roku.Wystąpieniedeficytu było zupełnie niewytłumaczalne.Franklin Nationalbył osiemnastym co do wielkości bankiem w StanachZjednoczonych i jednocześnie jednym z najlepiejzarządzanych.Jego rezerwy wynosiły 3,3 miliardadolarów.298 Jednak Sindonie wystarczyło dwa lata, byopróżnić sejfy tej potężnej instytucji finansowej.RządStanów Zjednoczonych, obawiając się, że bankructwo bankuz Long Island może doprowadzić do nowego czarnegopiątku , zapewnił Sindonie niemal nieograniczone poparcie.Od września do pazdziernika 1974 roku do kasy FranklinNational wpłynął miliard dolarów z rezerw amerykańskiegoBanku Centralnego.Rządowa pomoc okazała się jednakdaremna.8 pazdziernika Franklin National zbankrutował, copociągnęło za sobą ponad 2 miliardy dolarów strat dlaamerykańskiego ubezpieczyciela wkładów bankowych.Byłto największy krach banku w historii Stanów Zjednoczonychi pierwszy od czasów wielkiego kryzysu .158 Badając dokumenty pozostawione przez bankruta,amerykańscy urzędnicy bankowi odkryli, że w przededniukatastrofy Sindona zdążył jeszcze okraść własny bank na 45milionów dolarów.Sumę tę następnie roztrwonił, handlującwalutą i maskując straty poniesione w innych operacjach.299Bankructwo Banca Privata i Franklin National,największych przedsięwzięć finansowych Sindonywstrząsnęło światem europejskiej finansjery.W ciągu kilkutygodni upadły kolejne banki: Bankhaus Wolff z siedzibą wHamburgu, koloński Bankhaus Herrstatt i zuryski AmincorBank.300 Straty powstałe w wyniku załamania się imperiumRekina sięgały wielu miliardów dolarów.Włoskie władze wydały nakaz aresztowania Sindony Onjednak opuścił Szwajcarię i udał się do Nowego Jorku, gdziezamieszkał w eleganckim Hotel Pierre przy Piątej Alei izostał doradcą finansowym firmy G&G (Gambino iGenovese).301 Za radą Davida Kennedy'ego, byłego sekretarzaskarbu za kadencji prezydenta Nixona, Sindona wynająłfirmę prawniczą Mudge'a, Rose'a, Guthriego i Alexandra,która miała odeprzeć złożony przez włoską prokuraturęwniosek o ekstradycję.302 Zatrudnił również specjalistę odpublic relations, który zorganizował mu serię wykładów naczołowych uniwersytetach.Na uniwersytecie stanowym w Pensylwanii Sindona,wymachując amerykańską flagą, przemawiał jakekonomiczny idealista.Swoje wystąpienie rozpoczął,mówiąc: Celem tego krótkiego wykładu, celem być możezbyt ambitnym, jest przekonanie Amerykanów, aby odzyskaliwiarę we własny sektor gospodarczy i finansowy.Chcę wamprzypomnieć, że wolny świat potrzebuje Ameryki [ Pobierz całość w formacie PDF ]