Mickiewicz Adam Pan Tadeusz (pdf)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przerwa� si� obiad, dzie� zszed� na kowaniu koni,Karmieniu psów, zbieraniu i czyszczeniu broni;U wieczerzy zaledwie kto przysiad� do sto�a;Nawet strona Kusego z partyj� Soko�aPrzesta�a dawnym wielkim zatrudnia� si� sporem:Pobrawszy si� pod r�ce Rejent z AsesoremWyszukuj� o�owiu.Reszta, spracowana,Sz�a spa� wczeSnie, a�eby przebudzi� si� z rana.104KSI�GA CZWARTADYPLOMATYKA I �OWYTreS�:Zjawisko w papilotach budzi Tadeusza - Za póxne postrze�enie omy�ki -Karczma - Emisariusz - Zr�czne u�ycie tabakiery zwraca dyskusj� naw�aSciw� drog� - Matecznik - Niedxwiedx- Niebezpiecze�stwo Tadeusza iHrabiego - Trzy strza�y - Spór Sagalasówki z Sanguszkówk�,rozstrzygniony na stron� jednorurki Horeszkowskiej - Bigos - WojskiegopowieS� o pojedynku Dowejki z Domejk�, przerwana szczuciem kota -Koniec powieSci o Dowejce i Domejce.105Rówienniki litewskich wielkich kniaziów, drzewaBia�owie�y, Rwitezi, Ponar, Kuszelewa!Których cie� spada� niegdyS na koronne g�owyGroxnego Witenesa, wielkiego MindowyI Giedymina, kiedy na Ponarskiej górze,Przy ognisku mySliwskiem, na niedxwiedziej skórzeLe�a�, s�uchaj�c pieSni m�drego Lizdejki,A Wiliji widokiem i szumem WilejkiUko�ysany, marzy� o wilku �elaznym;I zbudzony, za bogów rozkazem wyraxnymZbudowa� miasto Wilno, które w lasach siedziJak wilk poSrodku �ubrów, dzików i niedxwiedzi.Z tego to miasta Wilna, jak z rzymskiej wilczycy,Wyszed� Kiejstut i Olgierd, i Olgierdowicy,Równie mySliwi wielcy jak s�awni rycerze,Czyli wroga Scigali, czyli dzikie xwierze.Sen mySliwski nam odkry� tajnie przysz�ych czasów,�e Litwie trzeba zawsze �elaza i lasów.Knieje! do was ostatni przyje�d�a� na �owy,Ostatni król, co nosi� ko�pak Witoldowy,Ostatni z Jagiellonów wojownik szcz�SliwyI ostatni na Litwie monarcha mySliwy.Drzewa moje ojczyste! jeSli Niebo zdarzy,Bym wróci� was ogl�da�, przyjaciele starzy,Czyli was znajd� jeszcze? czy dot�d �yjecie?Wy, ko�o których niegdyS pe�za�em jak dzieci�.Czy �yje wielki Baublis, w którego ogromieWiekami wydr��onym, jakby w dobrym domie,106Dwunastu ludzi mog�o wieczerza� za sto�em?Czy kwitnie gaj Mendoga pod farnym koScio�em?I tam na Ukrainie, czy si� dot�d wznosiPrzed Ho�owi�skich domem, nad brzegami Rosi,Lipa tak rozroSniona, �e pod jej cieniamiStu m�odzie�ców, sto panien sz�o w taniec parami?Pomniki nasze! ile� co rok was po�eraKupiecka lub rz�dowa, moskiewska siekiera!Nie zostawia przytu�ku ni leSnym Spiewakom,Ni wieszczom, którym cie� wasz tak mi�y jak ptakom.Wszak lipa czarnolaska, na g�os Jana czu�a,Tyle rymów natchn�a! Wszak ów d�b gadu�aKozackiemu wieszczowi tyle cudów Spiewa!Ja ile� wam winienem, o domowe drzewa!B�ahy strzelec, uchodz�c szyderstw towarzyszyZa chybion� xwierzyn�, ile� w waszej ciszyUpolowa�em duma�, gdy w dzikim ost�pieZapomniawszy o �owach usiad�em na k�pie,A ko�o mnie srebrzy� si� tu mech siwobrody,Zlany granatem czarnej zgniecionej jagody,A tam si� czerwieni�y wrzosiste pagórki,Strojne w brusznice jakby w koralów paciorki.Woko�o by�a ciemnoS�; ga��zie u góryWisia�y jak zielone, g�ste, niskie chmury;Wicher k�dyS nad sklepem szala� nieruchomym,J�kiem, szumami, wyciem, �oskotami, gromem:Dziwny, odurzaj�cy ha�as! Mnie si� zda�o,�e tam nad g�ow� morze wisz�ce szala�o.107Na dole jak ruiny miast: tu wywrot d�buWysterka z ziemi na kszta�t ogromnego zr�bu;Na nim oparte, jak Scian i kolumn ob�amy:Tam ga��ziste k�ody, tu wpó� zgni�e tramy,Ogrodzone parkanem traw.W Srodek tarasuZajrze� straszno, tam siedz� gospodarze lasu:Dziki, niedxwiedzie, wilki; u wrót le�� koSciNa pó� zgryzione jakichS nieostro�nych goSci.Czasem wymkn� si� w gór� przez trawy zielenie,Jakby dwa wodotryski, dwa rogi jelenieI mignie mi�dzy drzewa xwierz �ó�tawym pasem,Jak promie�, kiedy wpad�szy gaSnie mi�dzy lasem.I znowu cichoS� w dole.Dzi�cio� na jedlinieStuka z lekka i dalej odlatuje, ginie,Schowa� si�, ale dziobem nie przestaje puka�,Jak dziecko, gdy schowane wo�a, by go szuka� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki